¹Là presso i fiumi di Babilonia, sedevamo ed anche piangevamo ricordandoci di Sion.

¹Við Babýlons fljót, þar sátum vér og grétum, er vér minntumst Síonar.

²Ai salici delle sponde avevamo appese le nostre cetre.

²Á pílviðina þar hengdum vér upp gígjur vorar.

³Poiché là quelli che ci avevan menati in cattività ci chiedevano dei canti, quelli che ci predavano, delle canzoni d’allegrezza, dicendo: Cantateci delle canzoni di Sion!

³Því að herleiðendur vorir heimtuðu söngljóð af oss og kúgarar vorir kæti: ,,Syngið oss Síonarkvæði!``

⁴Come potremmo noi cantare le canzoni dell’Eterno in terra straniera?

⁴Hvernig ættum vér að syngja Drottins ljóð í öðru landi?

⁵Se io ti dimentico, o Gerusalemme, dimentichi la mia destra le sue funzioni,

⁵Ef ég gleymi þér, Jerúsalem, þá visni mín hægri hönd.

⁶resti la mia lingua attaccata al palato se io non mi ricordo di te, se non metto Gerusalemme al disopra d’ogni mia allegrezza.

⁶Tunga mín loði mér við góm, ef ég man eigi til þín, ef Jerúsalem er eigi allra besta yndið mitt.

⁷Ricordati, o Eterno, dei figliuoli di Edom, che nel giorno di Gerusalemme dicevano: Spianatela, spianatela, fin dalle fondamenta!

⁷Mun þú Edóms niðjum, Drottinn, óheilladag Jerúsalem, þegar þeir æptu: ,,Rífið, rífið allt niður til grunna!``

⁸O figliuola di Babilonia, che devi esser distrutta, beati chi ti darà la retribuzione del male che ci hai fatto!

⁸Babýlonsdóttir, þú sem tortímir! Heill þeim, er geldur þér fyrir það sem þú hefir gjört oss!Heill þeim er þrífur ungbörn þín og slær þeim niður við stein.

⁹Beato chi piglierà i tuoi piccoli bambini e li sbatterà contro la roccia!

⁹Heill þeim er þrífur ungbörn þín og slær þeim niður við stein.