¹Per il Capo de’ musici. Sulla Ghittea. Salmo di Asaf. Cantate con gioia a Dio nostra forza; mandate grida di allegrezza all’Iddio di Giacobbe!

¹Til söngstjórans. Á gittít. Asafs-sálmur.

²Intonate un salmo e fate risonare il cembalo, l’arpa deliziosa, col saltèro.

²Fagnið fyrir Guði, styrkleika vorum, látið gleðióp gjalla Guði Jakobs.

³Sonate la tromba alla nuova luna, alla luna piena, al giorno della nostra festa.

³Hefjið lofsöng og berjið bumbur, knýið hinar hugljúfu gígjur og hörpur.

⁴Poiché questo è uno statuto per Israele, una legge dell’Iddio di Giacobbe.

⁴Þeytið lúðurinn á tunglkomudögum, við tunglfylling á hátíðisdegi vorum.

⁵Egli lo stabilì come una testimonianza in Giuseppe, quando uscì contro il paese d’Egitto. Io udii allora il linguaggio di uno che m’era ignoto:

⁵Því að þetta eru lög fyrir Ísrael, boðorð Jakobs Guðs.

⁶O Israele, io sottrassi le tue spalle ai pesi, le tue mani han lasciato le corbe.

⁶Hann gjörði það að reglu í Jósef, þá er hann fór út í móti Egyptalandi. Ég heyri mál, sem ég þekki eigi:

⁷Nella distretta gridasti a me ed io ti liberai; ti risposi nascosto in mezzo ai tuoni, ti provai alle acque di Meriba. Sela.

⁷,,Ég hefi losað herðar hans við byrðina, hendur hans eru sloppnar við burðarkörfuna.

⁸Ascolta, o popolo mio, ed io ti darò degli ammonimenti; o Israele, volessi tu pure ascoltarmi!

⁸Þú kallaðir í neyðinni, og ég frelsaði þig, ég bænheyrði þig í þrumuskýi, reyndi þig hjá Meríbavötnum. [Sela]

⁹Non vi sia nel mezzo di te alcun dio straniero, e non adorare alcun dio forestiero:

⁹Heyr, lýður minn, að ég megi áminna þig, ó, að þú, Ísrael, vildir heyra mig!

¹⁰Io sono l’Eterno, l’Iddio tuo, che ti fece risalire dal paese d’Egitto; allarga la tua bocca, ed io l’empirò.

¹⁰Enginn annar guð má vera meðal þín, og engan útlendan guð mátt þú tilbiðja.

¹¹Ma il mio popolo non ha ascoltato la mia voce, e Israele non mi ha ubbidito.

¹¹Ég er Drottinn, Guð þinn, sem leiddi þig út af Egyptalandi, opna munn þinn, að ég megi seðja þig.

¹²Ond’io li abbandonai alla durezza del cuor loro, perché camminassero secondo i loro consigli.

¹²En lýður minn heyrði eigi raust mína, og Ísrael var mér eigi auðsveipur.

¹³Oh se il mio popolo volesse ascoltarmi, se Israele volesse camminar nelle mie vie!

¹³Þá sleppti ég þeim í þrjósku hjartna þeirra, þeir fengu að ganga eftir eigin geðþótta.

¹⁴Tosto farei piegare i loro nemici, e rivolgerei la mia mano contro i loro avversari.

¹⁴Ó, að lýður minn vildi heyra mig, Ísrael ganga á mínum vegum,

¹⁵Quelli che odiano l’Eterno dovrebbero sottomettersi a lui, ma la loro durata sarebbe in perpetuo.

¹⁵þá skyldi ég skjótt lægja óvini þeirra, og snúa hendi minni gegn fjendum þeirra.Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]

¹⁶Io li nutrirei del fior di frumento, e li sazierei di miele stillante dalla roccia.

¹⁶Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]