1この後、ヨブは口を開いて、自分の生れた日をのろった。
1Hiai khitin Jobin a kam a kaa, a ni a hamsiat ta hi.
2すなわちヨブは言った、
2Huan Jobin a dawnga hichiin a chi hi:
3「わたしの生れた日は滅びうせよ。『男の子が、胎にやどった』と言った夜もそのようになれ。
3Ka pianna ni leh jan, Pasal naupang paiin a om, a kichihna mangthang hen.
4その日は暗くなるように。神が上からこれを顧みられないように。光がこれを照さないように。
4Huai ni mialna hihen; tunglam akipan Pathianin kah dah hen, a tungah leng khovak tang kei hen.
5やみと暗黒がこれを取りもどすように。雲が、その上にとどまるように。日を暗くする者が、これを脅かすように。
5Khomial leh sihna limin amau adingin huai ngen uhen; a tungah meipi kai hen; khua nimsak tengtengin huai tuh lausak uhen.
6その夜は、暗やみが、これを捕えるように。年の日のうちに加わらないように。月の数にもはいらないように。
6Jan a hihleh, mial sah bikbek a tungah tu hen; kum nite lakah kipak kei hen; khate simna ah tel kei heh.
7また、その夜は、はらむことのないように。喜びの声がそのうちに聞かれないように。
7Ngaiin, huai jan hut hen; huaiah kipah aw hong kei hen.
8日をのろう者が、これをのろうように。レビヤタンを奮い起すに巧みな者が、これをのろうように。
8Huai ni hamsiat amauten hamsiat uhen, leviathan tokthou dinga mansaa om te.
9その明けの星は暗くなるように。光を望んでも、得られないように。また、あけぼののまぶたを見ることのないように。
9Huaia khomui aksite mial uhen: khovak zong henla, himahleh bangmah neikei hen; jingsang mitvunte leng mu sam kei hen:
10これは、わたしの母の胎の戸を閉じず、また悩みをわたしの目に隠さなかったからである。
10Ka nu sul kongkhakte a khak louh jiakin, ka mit akipana buaina a sel louh jiakin.
11なにゆえ、わたしは胎から出て、死ななかったのか。腹から出たとき息が絶えなかったのか。
11Sul akipana bang dia silou ka hia? gil akipan ka hongpai khiak laia bangdia kha khah lou kahia?
12なにゆえ、ひざが、わたしを受けたのか。なにゆえ、乳ぶさがあって、わたしはそれを吸ったのか。
12Bangdia khukten kei honsang uh ahia? Ahihkeileh bangdia ka tep ding, nawiten?
13そうしなかったならば、わたしは伏して休み、眠ったであろう。そうすればわたしは安んじており、
13Tuchiangin na lum khina na dai mai ding lah ka hi ngala; ka na ihmuta dia; huchiin ka nakhawlta ding hi:
14自分のために荒れ跡を築き直した地の王たち、参議たち、
14Lei kumpipate leh thudotmite, amau adinga mun siate bawlte toh;
15あるいは、こがねを持ち、しろがねを家に満たした君たちと一緒にいたであろう。
15Ahihkeileh dangkaeng nei lalte, a inte uh dangkaa dimsakte toh;
16なにゆえ、わたしは人知れずおりる胎児のごとく、光を見ないみどりごのようでなかったのか。
16Ahihkeileh muh louha a hunloua piang bang na hilou ka hia, naungek khovak mu ngeiloute bang?
17かしこでは悪人も、あばれることをやめ、うみ疲れた者も、休みを得、
17Huaiah mi gilouten sukbuai a tawpsan ua; huan huaiah mitawlte a khawl uh.
18捕われ人も共に安らかにおり、追い使う者の声を聞かない。
18Huai ah suangkulha tangte nuamin a om khawm uh; nasep heutu aw a za kei uh.
19小さい者も大きい者もそこにおり、奴隷も、その主人から解き放される。
19Huaiah a lian leh a neu a om ua; huan a pu akipanin sikha a nuamlen.
20なにゆえ、悩む者に光を賜い、心の苦しむ者に命を賜わったのか。
20Bangdia daha om kianga khovak piak ahia, khaa haksa sa kiangah hinna;
21このような人は死を望んでも来ない、これを求めることは隠れた宝を掘るよりも、はなはだしい。
21Sihna deiha, lah a tunlouhnate kiangah; huan gou sel guk zon sanga thupia zongmite kiang ah;
22彼らは墓を見いだすとき、非常に喜び楽しむのだ。
22Han a tun lai ua, nakpitaka kipakte kiang ah?
23なにゆえ、その道の隠された人に、神が、まがきをめぐらされた人に、光を賜わるのか。
23Bangdia mi a lampi sela om kiang leh Pathianin a umsuak kianga khovak piaka om ahia?
24わたしの嘆きはわが食物に代って来り、わたしのうめきは水のように流れ出る。
24Ka thumna lah an ka nek main a hongtunga, ka maunate tui banga leihbuakin a om hi.
25わたしの恐れるものが、わたしに臨み、わたしの恐れおののくものが、わが身に及ぶ。わたしは安らかでなく、またおだやかでない。わたしは休みを得ない、ただ悩みのみが来る」。
25Ka kihtak thil lah ka tungah a hongtung ngala, ka laulau lah ka tungah a hongtung hi.Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.
26わたしは安らかでなく、またおだやかでない。わたしは休みを得ない、ただ悩みのみが来る」。
26Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.