1Ah ! A lukan aț-țqeblem kra n timmuhbelt si lǧiha-w ! Lameɛna qeblet-eț kan !
1Gid I vilde tåle litt dårskap av mig! Dog, I skal tåle mig.
2Imi i kkun-ḥemmleɣ, țțasmeɣ fell-awen s tismin i d-yekkan s ɣuṛ Sidi Ṛebbi ; axaṭer xeḍbeɣ-kkun i yiwen n yesli kan : d Lmasiḥ ; iwakken a kkun-qeddmeɣ ɣuṛ-es am tlemẓit leɛmeṛ nezwiǧ leɛmeṛ.
2For jeg er nidkjær for eder med Guds nidkjærhet; jeg trolovet eder jo med én mann, for å fremstille en ren jomfru for Kristus;
3Uggadeɣ a wen-sxeṛben ixemmimen nwen, aț-țettixṛem i neyya d ṣṣfa n wul-nwen di Lmasiḥ, aț-țedṛu yid-wen am ?ewwa i gexdeɛ wezrem s tḥila-ines.
3men jeg frykter for at likesom slangen dåret Eva med sin list, således skal også eders tanker forderves og vendes bort fra den enfoldige troskap mot Kristus.
4Amek armi tḥessem i wid i wen-ibeccṛen Ɛisa nniḍen ur nelli d win akken i wen-nbecceṛ nukni ; amek tqeblem ṛṛuḥ iqedsen nniḍen ur nelli ara d win s wayes i tesṭerḥbem di tazwara neɣ lexbaṛ n lxiṛ nniḍen ixulfen win akken i wen-nbecceṛ ?
4For om det kommer en til eder og forkynner en annen Jesus, som vi ikke har forkynt, eller I får en annen ånd, som I ikke før har fått, eller et annet evangelium, som I ikke før har mottatt, da vil I gjerne tåle det!
5Akken walaɣ, ṛṛusul-nni i tḥesbem d imeqqranen ur iyi-yifen deg wacemma.
5For jeg mener at jeg ikke i noget stykke står tilbake for de såre store apostler;
6?as akken ur ssineɣ ara ad mmeslayeɣ, lameɛna ssneɣ Sidi Ṛebbi akken ilaq yerna nbeggen awen-t-id acḥal n tikkal di mkul lḥaǧa !
6men er jeg enn ulærd i tale, så er jeg det dog ikke i kunnskap; tvert imot har vi alltid lagt den for dagen for eder i alle stykker.
7Asmi i wen-beccṛeɣ lexbaṛ n lxiṛ n Lmasiḥ, eɛni ḍelmeɣ mi ssanzeɣ iman-iw iwakken a kkun ssaɛliɣ kunwi ?
7Eller gjorde jeg synd da jeg ydmyket mig selv forat I skulde ophøies, idet jeg uten vederlag forkynte eder Guds evangelium?
8Ɛerraɣ tijmuyaɛ nniḍen imi i yi-d-țceggiɛen idrimen iwakken ad qedceɣ fell-awen.
8Andre menigheter skattla jeg, idet jeg tok lønn av dem for å tjene eder, og da jeg var hos eder og kom i trang, falt jeg ikke nogen til byrde;
9Asmi lliɣ ɣuṛ-wen, ɣas akken xuṣṣeɣ ur lliɣ ț-țaɛkumt ɣef yiwen, axaṭer atmaten i d-yusan si tmurt n Masidunya fkan-iyi-d ayen akk i ḥwaǧeɣ. Di yal lḥaǧa, ḥudreɣ iman-iw iwakken ur țțiliɣ ara ț-țaɛekkumt fell-awen, yerna mazal ad ḥadreɣ iman-iw.
9for det jeg manglet, det utfylte brødrene som kom fra Makedonia, og i alle måter har jeg holdt mig og vil holde mig fra å falle eder til byrde.
10S tideț n Lmasiḥ yellan deg-i, a d-iniɣ : yiwen ur iyi-tekkes sebba agi n zzux i sɛiɣ di tmura n Akaya.
10Så sant Kristi sannhet er i mig: Denne ros skal ikke frarøves mig i Akaias bygder!
11Acuɣeṛ ? Eɛni ur teɛzizem ara fell-i ? Atan Sidi Ṛebbi yezṛa !
11Hvorfor? fordi jeg ikke elsker eder? Det vet Gud!
12Ayen akka xeddmeɣ, mazal a t-xedmeɣ iwakken ur sen-țaǧǧaɣ ara abrid i wid yebɣan ad zuxxen belli xeddmen am nukni.
12men det jeg gjør, vil jeg og herefter gjøre for å avskjære dem leiligheten som søker en leilighet, forat de skal finnes like med oss i det som de roser sig av.
13Imdanen-agi, d ṛṛusul n lekdeb, d ixeddaɛen, țțaran iman-nsen d imceggɛen n Lmasiḥ.
13For disse er falske apostler, svikefulle arbeidere, som skaper sig om til apostler for Kristus.
14Annect-a mačči d ayen issewhamen, imi ula d Cciṭan yezmer ad yerr iman-is d lmelk yețfeǧǧiǧen am tafat.
14Og det er intet under; for Satan selv skaper sig om til en lysets engel;
15Ihi daɣen, mačči d ayen yessewhamen ma yella iqeddacen-is țțaran iman-nsen d iqeddacen n webrid n lḥeqq ; lameɛna taggara-nsen aț-țili akken llan lecɣal nsen.
15derfor er det ikke noget stort om og hans tjenere skaper sig om til rettferdighets tjenere; men deres ende skal være efter deres gjerninger.
16A t-id-ɛiwdeɣ, ɣuṛ-wat a yi tḥesbem d amehbul ; neɣ qeblet-iyi am akken d amehbul iwakken ula d nekk ad zuxxeɣ cwiṭ.
16Atter sier jeg: Ingen akte mig for en dåre! men selv om så er, da ta imot mig, om enn som en dåre, forat også jeg kan få rose mig litt!
17Ayen akka ara d-iniɣ, mačči s ɣuṛ Ṛebbi i d-yekka lameɛna a d-hedṛeɣ s timmuhbelt, yerna țekleɣ axaṭer sɛiɣ ayen s wayes ara zuxxeɣ.
17Det jeg her taler, det taler jeg ikke efter Herrens vilje, men som i dårskap, idet jeg roser mig så tillitsfullt.
18Imi aṭas i gețzuxxun s lɛeqliya n ddunit-agi, ula d nekk ad zuxxeɣ.
18Eftersom mange roser sig på kjødelig vis, vil jeg og rose mig.
19Axaṭer tṣebṛem i yimehbal kunwi yesɛan leɛqel !
19For I tåler jo gjerne dårene, I som er så kloke;
20?as akken ḥesben-kkun am aklan, ččan lḥeqq-nwen, ɛerran-kkun, bbehdlen-kkun, ḥeqṛen-kkun, meɛna tṣebṛem-asen.
20I tåler det jo om nogen gjør eder til træler, om nogen opeter eder, om nogen fanger eder, om nogen ophøier sig over eder, om nogen slår eder i ansiktet!
21Ssetḥaɣ a t-id-iniɣ meɛna a t-id iniɣ : nukni ur nezmir ara a nexdem akka, meɛna s timmuhbelt zemreɣ a d-iniɣ : ma yella win yesɛan sebba s wayes ara izuxx, ula d nekk ad zuxxeɣ :
21Med skam sier jeg det, fordi vi har vært svake; men det som nogen gjør sig stor av - jeg taler i dårskap - det gjør også jeg mig stor av.
22d iɛebṛaniyen i llan ? Ula d nekk d aɛibṛani ; seg wat Isṛail i llan ? Ula d nekk n wat Isṛail ; ț-țarwa n Sidna Ibṛahim ? Ula d nekk si tarwa-s ;
22Er de hebreere? Jeg og. Er de israelitter? Jeg og. Er de Abrahams ætt? Jeg og.
23d iqeddacen n Lmasiḥ i llan ? ?ef wannect-agi daɣen a d hedṛeɣ am umdan yeffeɣ leɛqel : nekk ugareɣ-ten s waṭas, xedmeɣ akteṛ-nsen, kecmeɣ leḥbus acḥal n tikkal, țewwteɣ akteṛ-nsen, acḥal d abrid i wwḍeɣ ɣer lmut !
23Er de Kristi tjenere? Jeg taler i vanvidd: Jeg er det mere; jeg har arbeidet mere, fått flere slag, vært flere ganger i fengsel, ofte i dødsfare.
24Xemsa yiberdan i ččiɣ tiyita s ɣuṛ wudayen ; mkul tikkelt s ṛebɛin tiyita ɣiṛ yiwet ;
24Av jødene har jeg fem ganger fått firti slag på ett nær;
25tlata iberdan i yi-wten iṛumaniyen s ujelkaḍ ; yiwen webrid qṛib i yi-nɣan s weṛjam ; ɣeṛqeɣ tlata iberdan di lebḥeṛ, sɛeddaɣ yiwen wass d yiwen yiḍ deg waman.
25tre ganger blev jeg hudstrøket, én gang stenet, tre ganger led jeg skibbrudd, et døgn har jeg vært i dypet.
26Mmugreɣ-ed acḥal n wuguren m'ara tsafaṛeɣ : isaffen iweɛṛen, imakaren deg iberdan, lxuf di temdinin, deg imukan yexlan, m'ara zegreɣ i lebḥuṛ ; lxuf ger wat n tmurt-iw akk-d wid ur numin ara s Ṛebbi, lxuf ger watmaten n lekdeb.
26Ofte har jeg vært på reiser, i farer i elver, i farer blandt røvere, i farer fra mitt folk, i farer fra hedninger, i farer i by, i farer i ørken, i farer på hav, i farer blandt falske brødre,
27Xedmeɣ yerna nneɛtabeɣ aṭas, acḥal d abrid țțuẓumeɣ, zgiɣ deg uɛawez, di laẓ akk-d fad, deg usemmiḍ akk-d ɛerru.
27i strev og møie, ofte i nattevåk, i hunger og tørst, ofte i faste, i kulde og nakenhet.
28Mbla ma nniɣ-ed ayen nniḍen : aḥebbeṛ yal ass ɣef tejmuyaɛ n watmaten,
28Foruten alt annet har jeg ennu det daglige overløp, omsorgen for alle menighetene.
29anwa i gfeclen di liman ur iyi-issefcel ara ? Anwa i geɣlin di ddnub ur tecɛil deg-i tmes ?
29Hvem er skrøpelig uten at og jeg blir skrøpelig? hvem voldes anstøt uten at det brenner i mig?
30Ma ilaq ad zuxxeɣ, ad zuxxeɣ s wayen i d-ițbegginen belli ur sɛiɣ ara tazmert.
30Må jeg endelig rose mig, da vil jeg rose mig av det som hører min skrøpelighet til.
31Sidi Ṛebbi yellan d baba-s n Ssid-nneɣ Ɛisa Lmasiḥ, yețțubarken i dayem, yeẓra belli ur skiddibeɣ ara !
31Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, han som er velsignet i evighet, vet at jeg ikke lyver!
32Di temdint n Dimecq, ameqqran n ineɣlafen n ugellid Ariṭas yesbedd taɛessast ɣef tewwurt n temdint iwakken a yi-ṭṭfen,
32I Damaskus holdt kong Aretas' landshøvding vakt om damaskenernes by for å gripe mig,
33lameɛna ṣubben iyi-d si ṭṭaq, zdaxel uḍellaɛ, lḥiḍ lḥiḍ ; s wakka i d-menɛeɣ seg ifassen-is.
33og gjennem en glugge på muren blev jeg firt ned i en kurv og slapp bort av hans hender.