2yenna i iqeddacen-is : D Yeḥya aɣeṭṭas ! D nețța i-d iḥyan si ger lmegtin, daymi i gesɛa tazmert s wayes ixeddem lbeṛhanat.
1O günlerde İsayla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, ‹‹Bu, Vaftizci Yahyadır›› dedi. ‹‹Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.››
3D agellid Hiṛudus i gefkan yakan lameṛ ad qnen Yeḥya s ssnasel, a t-rren ɣer lḥebs. Ayagi ɣef sebba n Hiṛudyad, tameṭṭut n Filibus yellan d gma-s n Hiṛudus.
3Hirodes, kardeşi Filipusun karısı Hirodiya yüzünden Yahyayı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.
4Axaṭer Yeḥya yella yeqqaṛ i Hiṛudus : D leḥṛam fell-ak aț-țesɛuḍ Hiṛudyad ț-țameṭṭut-ik !
4Çünkü Yahya Hirodese, ‹‹O kadınla evlenmen Kutsal Yasaya aykırıdır›› demişti.
5Seg imiren, Hiṛudus ițqellib ad ineɣ Yeḥya, meɛna ikukra agdud n wat Isṛail axaṭer ḥesben-t akk d nnbi.
5Hirodes Yahyayı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahyayı peygamber sayıyordu.
6Ass n lɛid n umulli n Hiṛudus, yelli-s n Hiṛudyad tecḍeḥ zdat inebgawen, teɛǧeb-as aṭas i Hiṛudus,
6Hirodesin doğum günü şenliği sırasında Hirodiyanın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodesin öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.
7armi i s-iɛuhed, a s-yefk ayen ara s-d tessuter.
8Kız, annesinin kışkırtmasıyla, ‹‹Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahyanın başını ver›› dedi.
8Tweṣṣa-ț yemma-s a s-tini : Awi-yi-d ɣer dagi aqeṛṛuy n Yeḥya aɣeṭṭas deg uḍebsi.
9Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.
9Agellid Hiṛudus iḥzen aṭas, yemmuɣben, lameɛna ɣef ddemma n limin i geggul zdat inebgawen-is, issendeh a s-t-id-awin.
10Adam gönderip zindanda Yahyanın başını kestirdi.
10Iceggeɛ a s-d-gezmen aqeṛṛuy i Yeḥya aɣeṭṭas di lḥebs ;
11Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.
11wwin-as-t-id i teqcict-nni deg uḍebsi, nețțat tefka-t i yemma-s.
12Yahyanın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsaya haber verdiler.
12Inelmaden n Yeḥya usan-d ad awin lǧețța-s iwakken a ț-meḍlen ; imiren ṛuḥen ssawḍen-as lexbaṛ i Sidna Ɛisa.
13İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp Onu yaya olarak izledi.
13Mi gesla s lexbaṛ n lmut n Yeḥya, Sidna Ɛisa yuli ɣer teflukt, iṛuḥ iwakken ad iḍeṛṛef iman-is. Akken slan lɣaci s wemkan i ɣer iteddu, ffɣen-d si tudrin, tebɛen-t ɣef wuḍar.
14İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.
14Sidna Ɛisa yers-ed si teflukt, iwala annect-nni n lɣaci, dɣa gezmen tasa-s ; ibda yesseḥlay imuḍan-nsen.
15Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, ‹‹Burası ıssız bir yer›› dediler, ‹‹Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.››
15Mi geɣli yiṭij, inelmaden n Sidna Ɛisa qeṛṛben ɣuṛ-es, nnan-as : Amkan-agi yexla yerna iṛuḥ lḥal ; ini-yasen i lɣaci-yagi ad ṛuḥen ɣer tudrin iwakken a d-aɣen ayen ara ččen.
16İsa, ‹‹Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin›› dedi.
16Sidna Ɛisa yerra-yasen : Acuɣeṛ ara ṛuḥen, fket-asen kunwi ad ččen !
17Öğrenciler, ‹‹Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki›› dediler.
17Nnan-as : Ɣuṛ-nneɣ anagar xemsa teḥbulin n weɣṛum, d sin iselman ( iḥutiwen ).
18İsa, ‹‹Onları buraya, bana getirin›› dedi.
18Yerra-yasen : Awit-țen-id ɣer dagi !
19Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.
19Yenna i lɣaci ad qqimen ɣef leḥcic, iddem-ed xemsa teḥbulin-nni n weɣṛum d sin iselman-nni, yerfed allen-is ɣer igenni, iḥmed Ṛebbi. YYebḍa aɣṛum-nni, yefka-t i inelmaden-is, feṛqen-t i lɣaci.
20Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.
20Sčan akk armi ṛwan, yerna inelmaden-is ččuṛen-d tnac iqecwalen n wayen i d-yegran.
21Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.
21Ad ilin azal n xemsa alaf n yergazen i geččan, mbla tilawin d warrac.
22Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.
22Imiren kan, Sidna Ɛisa iḥṛes inelmaden-is ad alin ɣer teflukt iwakken ad zwiren ɣer rrif nniḍen n lebḥeṛ, ma d nețța ad yerr lɣaci-nni.
23Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.
23Mi ṛuḥen akk lɣaci-nni, yuli weḥd-es ɣer wedrar iwakken ad iẓẓall, dɣa yeɣli-d yiḍ.
24O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.
24Taflukt-nni tella di tlemmast n lebḥeṛ, lemwaji kkatent-eț axaṭer aḍu iqubel-iten-id.
25Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.
25Mi qṛib ad yali wass, ataya Sidna Ɛisa iteddu-d ɣef wuḍar s ufella n waman.
26Öğrenciler, Onun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. ‹‹Bu bir hayalet!›› diyerek korkuyla bağrıştılar.
26Akken i t-walan ileḥḥu ɣef waman, inelmaden-is xelɛen qqaṛen : D lexyal ! BBdan țɛeggiḍen s lxuf.
27Ama İsa hemen onlara seslenerek, ‹‹Cesur olun, benim, korkmayın!›› dedi.
27Meɛna imiren kan Sidna Ɛisa yenna-yasen-d : Ur xellɛet ara, d nekk ! Ur țțaggadet ara !
28Petrus buna karşılık, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.››
28Dɣa Buṭrus yenna-yas : A Sidi, ma yella d keččini, efk-ed lameṛ a n-aseɣ ɣuṛ-ek ɣef wuḍar s ufella n waman.
29İsa, ‹‹Gel!›› dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsaya yaklaştı.
29Sidna Ɛisa yenna-yas : As-ed ! BBuṭrus yers-ed si teflukt, ileḥḥu ɣef waman, iteddu ɣer Sidna Ɛisa.
30Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. ‹‹Ya Rab, beni kurtar!›› diye bağırdı.
30Meɛna mi gwala yekker-ed waḍu, ikcem-it lxuf, yebda izedder, dɣa iɛeggeḍ : A Sidi, sellek-iyi !
31İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, ‹‹Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?›› dedi.
31Imiren kan, Sidna Ɛisa yeḍleq afus-is, ijbed-it-id yenna-yas : A win iwumi ixuṣṣ liman ! Acuɣeṛ i k-ikcem ccekk ?
32Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.
32Ulin ɣer teflukt di sin, dɣa yers waḍu-nni.
33Teknedekiler, ‹‹Sen gerçekten Tanrının Oğlusun›› diyerek Ona tapındılar.
33Inelmaden-nni yellan di teflukt seǧǧden zdat Sidna Ɛisa nnan-as : Ț-țideț, d kečč i d Mmi-s n Ṛebbi !
34Gölü aşıp Ginnesarda karaya çıktılar.
34Zegren lebḥeṛ-nni, armi wwḍen ɣer tmurt n Jiniṣaret.
35Yöre halkı İsayı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları Ona getirdiler.
35Imezdaɣ n lǧiha nni ɛeqlen Sidna Ɛisa, dɣa ceggɛen ɣer yal lǧiha n tmurt, wwin-as-d imuḍan nsen meṛṛa.
36Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.
36Ḥellelen-t iwakken a ten-yeǧǧ ad nalen ɣas ula ț-țacḍaṭ uqenduṛ-is. Wid akk i t-innulen, ḥlan.