2Acuɣeṛ inelmaden-ik țṛuẓun lɛadda i d-ǧǧan lejdud-nneɣ ? M'ara qeṛṛben ɣer lqut, ur ssiriden ara ifassen-nsen.
1Bu sırada Yeruşalimden bazı Ferisiler ve din bilginleri İsaya gelip, ‹‹Öğrencilerin neden atalarımızın töresini çiğniyor?›› diye sordular, ‹‹Yemekten önce ellerini yıkamıyorlar.››
3Sidna Ɛisa yerra-yasen : I kunwi, acimi tețṛuẓum lumuṛat n Ṛebbi iwakken aț-țxedmem ṛṛay nwen ?
3İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Ya siz, neden töreniz uğruna Tanrı buyruğunu çiğniyorsunuz?
4Yak d ṣṣeḥ, Ṛebbi yenna-d : Qadeṛ baba-k d yemma-k, yyenna daɣen : Kra win ara ineɛlen baba-s d yemma-s, ad yețwaḥkem fell-as s lmut.
4Çünkü Tanrı şöyle buyurdu: ‹Annene babana saygı göstereceksin›; ‹Annesine ya da babasına söven kesinlikle öldürülecektir.›
5Meɛna kunwi teqqaṛem : win yefkan d lweɛda i Ṛebbi ayen s wacu i glaq ad iɛiwen imawlan-is,
5Ama siz, ‹Her kim anne ya da babasına, benden alacağın bütün yardım Tanrıya adanmıştır derse, artık babasına saygı göstermek zorunda değildir› diyorsunuz. Böylelikle, töreniz uğruna Tanrının sözünü geçersiz kılmış oluyorsunuz.
6am akken d imawlan-is i gɛawen. SS wakka, tbeddlem awal n Ṛebbi, iwakken aț-țesɛeddim lɛaddat-nwen.
7Ey ikiyüzlüler! Yeşayanın sizinle ilgili şu peygamberlik sözü ne kadar yerindedir: ‹Bu halk dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.
7Ay at sin wudmawen ! Ț-țideț i d-yenna nnbi Iceɛya mi d-icar fell awen :
9Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.› ››
8Y enna-d Ṛebbi : agdud-agi, ițɛuzzu-yi s wawal kan, ma d ul-is yebɛed fell-i.
10İsa, halkı yanına çağırıp onlara, ‹‹Dinleyin ve şunu belleyin›› dedi.
9L eɛbada-nsen ur tesɛi ara azal axaṭer sselmaden ayen i d-yekkan seg imdanen.
11‹‹Ağızdan giren şey insanı kirletmez. İnsanı kirleten ağızdan çıkandır.››
10Dɣa Sidna Ɛisa yessawel i lɣaci yenna-yasen : Semḥesset-d tfehmem ayagi :
12Bu sırada öğrencileri Ona gelip, ‹‹Biliyor musun?›› dediler, ‹‹Ferisiler bu sözü duyunca gücendiler.››
11mačči d ayen i gkeččmen seg imi n wemdan i t-yessamasen, meɛna d ayen i d-ițeffɣen seg-s.
13İsa şu karşılığı verdi: ‹‹Göksel Babamın dikmediği her fidan kökünden sökülecektir.
12Inelmaden qeṛṛben-d ɣer Sidna Ɛisa nnan-as : Ifariziyen iɣaḍ-iten lḥal ɣef yimeslayen-nni i d-tenniḍ !
14Bırakın onları; onlar körlerin kör kılavuzlarıdır. Eğer kör köre kılavuzluk ederse, ikisi de çukura düşer.››
13Yerra-yasen : Yal imɣi ur yeẓẓi ara Baba yellan deg igenwan, ad yețwaqleɛ.
15Petrus, ‹‹Bu benzetmeyi bize açıkla›› dedi.
14Anfet-asen, d iderɣalen iteṭṭfen afus i iderɣalen nniḍen ; ma yella aderɣal yeṭṭef afus i wayeḍ, ad ɣlin i sin ɣer tesraft.
16‹‹Siz de mi hâlâ anlamıyorsunuz?›› diye sordu İsa.
15Buṭrus yenṭeq-ed yenna-yas : Ssefhem-aɣ-d lemtel-agi.
17‹‹Ağza giren her şeyin mideye indiğini, oradan da helaya atıldığını bilmiyor musunuz?
16Sidna Ɛisa yenna i inelmaden-is : Eɛni ula d kunwi txuṣṣ-ikkun lefhama ?
18Ne var ki ağızdan çıkan, yürekten kaynaklanır. İnsanı kirleten de budur.
17Ur tefhimem ara belli ayen ikeččmen seg imi n wemdan yețțara ɣer uɛebbuḍ-is, mbeɛd ad ițwadeggeṛ ɣer beṛṛa.
19Çünkü kötü düşünceler, cinayet, zina, fuhuş, hırsızlık, yalan yere tanıklık ve iftira hep yürekten kaynaklanır.
18Lameɛna ayen i d-iteffɣen seg imi itekk-ed seg wul, d annect-agi i gessenǧasen amdan.
20İnsanı kirleten bunlardır. Yıkanmamış ellerle yemek yemek insanı kirletmez.››
19Axaṭer seg wul i d-tekken : yir ixemmimen, timegṛaḍ, zzna ( lɛaṛ ), yir tikli, tukerḍa, cchada n ẓẓuṛ akk-d rregmat.
21İsa oradan ayrılıp Sur ve Sayda bölgesine geçti.
20Atan wayen yessenǧasen amdan, mačči d učči mbla tarda n ifassen i t-yessenǧasen.
22O yöreden Kenanlı bir kadın İsaya gelip, ‹‹Ya Rab, ey Davut Oğlu, halime acı! Kızım cine tutuldu, çok kötü durumda›› diye feryat etti.
21Sidna Ɛisa iṛuḥ syenna, iteddu ɣer tmura n Sur akk-d Sidun.
23İsa kadına hiçbir karşılık vermedi. Öğrencileri yaklaşıp, ‹‹Sal şunu, gitsin!›› diye rica ettiler. ‹‹Arkamızdan bağırıp duruyor.››
22Yiwet n tmeṭṭut n at Kenɛan i gzedɣen dinna tusa-d ɣuṛ-es tețɛeggiḍ : A Sidi, a mmi-s n Sidna Dawed, ḥunn fell-i ! Ațan yelli izdeɣ-iț uṛuḥani, iɛețțeb-iț aṭas.
24İsa, ‹‹Ben yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildim›› diye yanıtladı.
23Sidna Ɛisa ur as-d-yerri ula d yiwen wawal. Inelmaden-is qeṛṛben ɣuṛ-es nnan-as : Err-as awal, axaṭer tugi aț-țeḥbes leɛyaḍ deffir-nneɣ.
25Kadın ise yaklaşıp, ‹‹Ya Rab, bana yardım et!›› diyerek Onun önünde yere kapandı.
24Sidna Ɛisa yerra-yasen : Țțuceggɛeɣ-ed anagar ɣer wulli iḍaɛen n wat Isṛail !
26İsa ona, ‹‹Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir›› dedi.
25Lameɛna tameṭṭut-nni teɣli ɣer iḍaṛṛen n Sidna Ɛisa tenna-yas : A Sidi ɛiwen-iyi di leɛnaya-k !
27Kadın, ‹‹Haklısın, ya Rab›› dedi. ‹‹Ama köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yer.››
26Yenna-yas : Ur ilaq ara ad ițwakkes weɣṛum i warrac, ad ițwadeggeṛ i yeqjan.
28O zaman İsa ona şu karşılığı verdi: ‹‹Ey kadın, imanın büyük! Dilediğin gibi olsun.›› Ve kadının kızı o saatte iyileşti.
27Tenna-yas : Ț-țideț a Sidi, lameɛna ula d iqjan tețțen tifețțitin i d-iɣellin si ṭṭabla n imawlan-nsen.
29İsa oradan ayrıldı, Celile Gölünün kıyısından geçerek dağa çıkıp oturdu.
28Imiren Sidna Ɛisa yerra-yas : Liman-inem d ameqqran a tameṭṭut ! A m-yețwaxdem wayen tebɣiḍ ! IImiren kan yelli-s teḥla.
30Yanına büyük bir kalabalık geldi. Beraberlerinde kötürüm, kör, çolak, dilsiz ve daha birçok hasta getirdiler. Hastaları Onun ayaklarının dibine bıraktılar. O da onları iyileştirdi.
29Sidna Ɛisa iṛuḥ syenna, yerra ɣer leǧwahi n lebḥeṛ n Jlili, yuli ɣer wedrar yeqqim.
31Halk, dilsizlerin konuştuğunu, çolakların iyileştiğini, körlerin gördüğünü, kötürümlerin yürüdüğünü görünce şaştı ve İsrailin Tanrısını yüceltti.
30Usan-d ɣuṛ-es lɣaci d izumal, wwin-as-d iquḍaren, iderɣalen, ineɛyuba, igugamen d waṭas imuḍan nniḍen. Ssersen-ten ɣer zdat iḍaṛṛen-is dɣa isseḥla-ten.
32İsa öğrencilerini yanına çağırıp, ‹‹Halka acıyorum›› dedi. ‹‹Üç gündür yanımdalar, yiyecek hiçbir şeyleri yok. Onları aç aç evlerine göndermek istemiyorum, yolda bayılabilirler.››
31Imdanen meṛṛa tɛeǧben mi walan igugamen heddṛen, ineɛyuba ḥlan, iquḍaren leḥḥun, iderɣalen țwalin, dɣa bdan țḥemmiden Sidi Ṛebbi Illu n wat Isṛail.
33Öğrenciler kendisine, ‹‹Böyle ıssız bir yerde bu kadar kalabalığı doyuracak ekmeği nereden bulalım?›› dediler.
32Sidna Ɛisa yessawel-asen i inelmaden-is yenna-yasen : Ɣaḍen-iyi lɣaci-agi axaṭer tlata wussan aya segmi llan yid-i, yerna ur sɛin d acu ara ččen. Ur bɣiɣ ara a ten-rreɣ akka lluẓen neɣ m'ulac ad feclen deg webrid.
34İsa, ‹‹Kaç ekmeğiniz var?›› diye sordu. ‹‹Yedi ekmekle birkaç küçük balığımız var›› dediler.
33Inelmaden nnan-as : Ansi ara ɣ-d-yekk deg umkan-agi yexlan, weɣṛum ara isseṛwun annect agi n lɣaci ?
35Bunun üzerine İsa, halka yere oturmalarını buyurdu.
34Sidna Ɛisa yenna-yasen : Acḥal n teḥbulin n weɣṛum i tesɛam ɣuṛ-wen ? RRran-as : Sebɛa n teḥbulin akk-d kra n iselman ( iḥutiwen ).
36Yedi ekmekle balıkları aldı, şükredip bunları böldü, öğrencilerine verdi. Onlar da halka dağıttılar.
35Imiren yenna i lɣaci ad qqimen ɣer lqaɛa.
37Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan yedi küfe dolusu topladılar.
36Yeddem-ed tiḥbulin-nni n weɣṛum d iselman-nni, iḥmed Ṛebbi, yebḍa-ten, yefka-ten i inelmaden-is iwakken a ten-feṛqen i lɣaci.
38Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, dört bin erkekti.
37Sčan akk armi ṛwan, yerna ččuṛen sebɛa n tqecwalin n wayen i d-yegran.
39İsa, halkı evlerine gönderdikten sonra tekneye binip Magadan bölgesine geçti.
38Ger wid yeččan, llan azal n ṛebɛa alaf n yergazen mbla tilawin d warrac.
39Mi gerra lɣaci, Sidna Ɛisa yerkeb di teflukt, iṛuḥ ɣer tmurt n Magadan.