1Ifariziyen d isaduqiyen qeṛṛben ɣer Sidna Ɛisa, ssutren-as lbeṛhan iwakken a t-jeṛben.
1Ferisilerle Sadukiler İsanın yanına geldiler. Onu denemek amacıyla kendilerine gökten bir belirti göstermesini istediler.
2Sidna Ɛisa yerra-yasen : M'ara yeɣli yiṭij, twalam igenni d azeggaɣ, teqqaṛem ad yelhu lḥal.
2İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Akşam, ‹Gökyüzü kızıl olduğuna göre hava iyi olacak› dersiniz.
3Akken daɣen taṣebḥit, teqqaṛem a d-iwwet ugeffur ( lehwa ) axaṭer yella usigna. AAmek ! Tesnem aț-țfehmem lḥala n igenni, ur tezmirem ara aț-țfehmem licaṛat yeɛnan lweqt-agi !
3Sabah, ‹Bugün gök kızıl ve bulutlu, hava bozacak› dersiniz. Gökyüzünün görünümünü yorumlayabiliyorsunuz da, zamanın belirtilerini yorumlayamıyor musunuz?
4Lǧil am agi ijehlen ixedɛen Ṛebbi, yessutur lbeṛhan ! Meɛna ur as-d-ițțunefkay ara lbeṛhan nniḍen anagar win n nnbi Yunes ! DDɣa iṛuḥ, yeǧǧa-ten.
4Kötü ve vefasız kuşak bir belirti istiyor! Ama ona Yunusun belirtisinden başka bir belirti gösterilmeyecek.›› Sonra İsa onları bırakıp gitti.
5Mi zegren agummaḍ i lebḥeṛ, inelmaden-is țțun ur wwin ara yid-sen aɣṛum.
5Öğrenciler gölün karşı yakasına geçerken ekmek almayı unutmuşlardı.
6Dɣa Sidna Ɛisa yenna-yasen : Ḥadret iman-nwen seg iɣes n temtunt n ifariziyen d isaduqiyen !
6İsa onlara, ‹‹Dikkatli olun, Ferisilerin ve Sadukilerin mayasından kaçının!›› dedi.
7Inelmaden xemmemen deg yiman-nsen, nnan : Ahat imi ur d-newwi ara yid-nneɣ aɣṛum i ɣ-d-yenna akka !
7Onlar ise kendi aralarında tartışarak, ‹‹Ekmek almadığımız için böyle diyor›› dediler.
8Sidna Ɛisa iẓra ɣef wacu i țxemmimen yenna-yasen : A wid i gxuṣṣen di liman ! Tɣilem imi ur d-tewwim ara aɣṛum i wen-d-nniɣ akka ?
8Bunun farkında olan İsa şöyle dedi: ‹‹Ey kıt imanlılar! Ekmeğiniz yok diye niçin tartışıyorsunuz?
9Mazal ur tefhimem ara ? Eɛni tețțum yakan xemsa teḥbulin-nni n weɣṛum i bḍiɣ i xemsa alaf n yergazen ? D wacḥal n tqecwalin i d-yegran ?
9Hâlâ anlamıyor musunuz? Beş ekmekle beş bin kişinin doyduğunu, kaç sepet dolusu yemek fazlası topladığınızı hatırlamıyor musunuz? Yedi ekmekle dört bin kişinin doyduğunu, kaç küfe dolusu yemek fazlası topladığınızı hatırlamıyor musunuz?
10Ur tecfim ara daɣen ɣef sebɛa teḥbulin-nni n weɣṛum i bḍiɣ i ṛebɛa alaf n yemdanen, d wacḥal n tqecwalin i d-yegran ?
11Ben size, ‹Ferisilerin ve Sadukilerin mayasından kaçının› derken, ekmekten söz etmediğimi nasıl olur da anlamazsınız?››
11Amek akka ur tefhimem ara belli mačči ɣef weɣṛum i wen-d-țmeslayeɣ ? ḤḤadret iman-nwen seg iɣes n temtunt n ifariziyen d isaduqiyen !
12Ekmek mayasından değil de, Ferisilerle Sadukilerin öğretisinden kaçının dediğini o zaman anladılar.
12Imiren inelmaden-is fehmen belli mačči ɣef yiɣes n temtunt i sen-d-immeslay, lameɛna ad ḥadren iman-nsen ɣef wuselmed n ifariziyen d isaduqiyen.
13İsa, Filipus Sezariyesi bölgesine geldiğinde öğrencilerine şunu sordu: ‹‹Halk, İnsanoğlunun kim olduğunu söylüyor?››
13Mi gewweḍ Sidna Ɛisa ɣer tmurt n Qiṣarya n Filibus, isteqsa inelmaden is, yenna-yasen : D acu i-d-qqaṛen medden ɣef Mmi-s n bunadem ?
14Öğrencileri şu karşılığı verdiler: ‹‹Kimi Vaftizci Yahya, kimi İlyas, kimi de Yeremya ya da peygamberlerden biridir diyor.››
14Rran-as : Kra qqaṛen d Yeḥya aɣeṭṭas, wiyaḍ qqaṛen d nnbi Ilyas, wiyaḍ daɣen d nnbi Irmiya neɣ d yiwen ger lenbiya.
15İsa onlara, ‹‹Siz ne dersiniz›› dedi, ‹‹Sizce ben kimim?››
15I kunwi, d acu-yi ɣuṛ-wen ?
16Simun Petrus, ‹‹Sen, yaşayan Tanrının Oğlu Mesihsin›› yanıtını verdi.
16Buṭrus yerra-yas : Kečč d Lmasiḥ, Mmi-s n Sidi Ṛebbi yeddren !
17İsa ona, ‹‹Ne mutlu sana, Yunus oğlu Simun!›› dedi. ‹‹Bu sırrı sana açan insan değil, göklerdeki Babamdır.
17Yenṭeq ɣuṛ-es yenna-yas : Amarezg-ik, a Buṭrus a mmi-s n Yunes, axaṭer mačči s tmusni-inek i tfehmeḍ ayagi, meɛna d Baba Ṛebbi yellan deg igenwan i k-t-id-isbegnen.
18Ben de sana şunu söyleyeyim, sen Petrussun ve ben kilisemi bu kayanın üzerine kuracağım. Ölüler diyarının kapıları ona karşı direnemeyecek.
18Ihi nekk a k-iniɣ : kečč a Buṭrus d azṛu, yerna ɣef wezṛu-agi ara bnuɣ tajmaɛt-iw, ula ț-ținezmarin n lmut ur țțaṭṭafent ara zdat-es !
19Göklerin Egemenliğinin anahtarlarını sana vereceğim. Yeryüzünde bağlayacağın her şey göklerde de bağlanmış olacak; yeryüzünde çözeceğin her şey göklerde de çözülmüş olacak.››
19Ad a k-fkeɣ tisura n tgelda n igenwan, ayen ara teqneḍ neɣ ayen iwumi ara tserrḥeḍ di ddunit, ad yețwaqbel deg igenwan.
20Bu sözlerden sonra İsa, kendisinin Mesih olduğunu kimseye söylememeleri için öğrencilerini uyardı.
20Imiren yumeṛ i yinelmaden-is ur qqaṛen ula i yiwen belli d nețța i d Lmasiḥ.
21Bundan sonra İsa, kendisinin Yeruşalime gitmesi, ileri gelenler, başkâhinler ve din bilginlerinin elinden çok acı çekmesi, öldürülmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini öğrencilerine anlatmaya başladı.
21Seg imiren, Sidna Ɛisa yebda issefham i inelmaden-is belli ilaq ad yali ɣer temdint n Lquds, anda ara yenneɛtab aṭas ger ifassen n lmuqedmin akk-d lɛulama n ccariɛa ad ḥekmen fell-as s lmut, ass wis tlata a d-iḥyu si ger lmegtin.
22Bunun üzerine Petrus Onu bir kenara çekip azarlamaya başladı. ‹‹Tanrı korusun, ya Rab! Senin başına asla böyle bir şey gelmeyecek!›› dedi.
22Buṭrus ijbed-it weḥd-es, yenna yas : A k-imneɛ Ṛebbi a Sidi, a wer d-yedṛu wayagi yid-ek !
23Ama İsa Petrusa dönüp, ‹‹Çekil önümden, Şeytan!›› dedi, ‹‹Bana engel oluyorsun. Düşüncelerin Tanrıya değil, insana özgüdür.››
23Sidna Ɛisa idewweṛ ɣuṛ-es, yenna-yas : Beɛɛed akkin fell-i a Cciṭan ! Tebɣiḍ aț-țiliḍ d ugur deg webrid-iw ! Ixemmimen-ik ur d-kkan ara s ɣuṛ Ṛebbi, lameɛna d ixemmimen n yemdanen.
24Sonra İsa, öğrencilerine şunları söyledi: ‹‹Ardımdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, çarmıhını yüklenip beni izlesin.
24Imiren Sidna Ɛisa yenna i inelmaden-is : Kra win yebɣan ad iddu yid-i, ilaq-as ur yețḥebbiṛ ara ɣef yiman-is, ad iqbel ad inɛețțab ɣef ddemma n yisem-iw, a yi-d-itbeɛ.
25Canını kurtarmak isteyen onu yitirecek, canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır.
25Kra win yebɣan ad isellek taṛwiḥt-is, a s-tṛuḥ ; ma d win iseblen taṛwiḥt-is ɣef ddemma-w ad yuɣal a ț-yaf.
26İnsan bütün dünyayı kazanıp da canından olursa, bunun kendisine ne yararı olur? İnsan kendi canına karşılık ne verebilir?
26D acu n lfayda ara yesɛu wemdan di rrbeḥ n ddunit meṛṛa, ma yella yesṛuḥ taṛwiḥt-is ? Neɣ d acu i gezmer a t-yefk wemdan iwakken a d-ifdu taṛwiḥt-is ?
27İnsanoğlu, Babasının görkemi içinde melekleriyle gelecek ve herkese, yaptığının karşılığını verecektir.
27Axaṭer Mmi-s n bunadem a d-yas nețța d lmalayekkat-is di lɛaḍima n Baba-s, ad yefk i yal yiwen ayen yuklal, yal yiwen ɣef leḥsab n lefɛayel-is.
28Size doğrusunu söyleyeyim, burada bulunanlar arasında, İnsanoğlu'nun kendi egemenliği içinde gelişini görmeden ölümü tatmayacak olanlar var.››
28A wen-iniɣ tideț : llan kra seg wid yellan dagi, ur țmețțaten ara alamma ẓran Mmi-s n bunadem yusa-d am ugellid.