1Mi gfukk Sidna Ɛisa imeslayen-agi, yenna i inelmaden-is : --
1İsa bütün bunları anlattıktan sonra öğrencilerine, ‹‹İki gün sonra Fısıh Bayramı olduğunu biliyorsunuz›› dedi, ‹‹İnsanoğlu çarmıha gerilmek üzere ele verilecek.››
2Mazal sin wussan i lɛid n Tuffɣa, Mmi-s n bunadem ad ițțuzenz iwakken ad ițuṣemmer ɣef wumidag.
3Bu sırada başkâhinlerle halkın ileri gelenleri, Kayafa adındaki başkâhinin sarayında toplandılar.
3Dɣa lmuqedmin imeqqranen akk-d imeqqranen n wegdud nnejmaɛen deg ufrag n Kayef, i gellan d lmuqeddem ameqqran.
4İsayı hileyle tutuklayıp öldürmek için düzen kurdular.
4Msefhamen ad ṭṭfen Sidna Ɛisa s tḥila iwakken a t-nɣen.
5Ama, ‹‹Bayramda olmasın ki, halk arasında kargaşalık çıkmasın›› diyorlardı.
5Meɛna nnan : « mačči deg ussan-agi n lɛid n Tuffɣa ara t-neḥbes, neɣ m'ulac ad yekker ccwal ger lɣaci .»
6İsa Beytanyada cüzamlı Simunun evindeyken, yanına bir kadın geldi. Kadın kaymaktaşından bir kap içinde çok değerli, güzel kokulu yağ getirmişti. İsa sofrada otururken, kadın yağı Onun başına döktü.
6Mi gella Sidna Ɛisa di taddart n Bitanya, deg wexxam n Semɛun abeṛsi,
8Öğrenciler bunu görünce kızdılar. ‹‹Nedir bu savurganlık?›› dediler.
7ațaya yiwet n tmeṭṭut tewwi-d tabuqalt yețwaxedmen s wedɣaɣ amellal, teččuṛ d leɛṭeṛ ɣlayen. Mi geqqim Sidna Ɛisa ɣer ṭṭabla, tameṭṭut-nni tusa-d tesmar leɛṭeṛ-nni ɣef wuqeṛṛuy-is.
9‹‹Bu yağ pahalıya satılabilir, parası yoksullara verilebilirdi.››
8Mi walan ayagi, inelmaden iɣaḍ-iten lḥal, nnan : Iwumi lexsaṛa-yagi ?
10Söylenenleri farkeden İsa, öğrencilerine, ‹‹Kadını neden üzüyorsunuz?›› dedi. ‹‹Benim için güzel bir şey yaptı.
9Lemmer nezzenz leɛṭeṛ-nni, tili yewwi-d ssuma tameqqrant ara nefṛeq i igellilen !
11Yoksullar her zaman aranızdadır, ama ben her zaman aranızda olmayacağım.
10Sidna Ɛisa yeẓran wayen nnan wway-gar-asen, yenna-yasen : Acuɣeṛ i tesḥeznem tameṭṭut agi ? D ayen yelhan i yi-texdem !
12Kadın bu güzel kokulu yağı, beni gömülmeye hazırlamak için bedenimin üzerine boşalttı.
11Axaṭer aț-țesɛum daymen igellilen yid-wen, meɛna nekk ur țțiliɣ ara daymen yid-wen.
13Size doğrusunu söyleyeyim, bu Müjde dünyanın neresinde duyurulursa, bu kadının yaptığı da onun anılması için anlatılacak.››
12Mi d-tesmar leɛṭeṛ-agi fell-i, d lǧețța-w i thegga i temḍelt-iw.
14O sırada Onikilerden biri -adı Yahuda İskariot olanı- başkâhinlere giderek, ‹‹Onu ele verirsem bana ne verirsiniz?›› dedi. Otuz gümüş tartıp ona verdiler.
13A wen-iniɣ tideț : di yal amkan n ddunit i deg ara ițțubecceṛ lexbaṛ n lxiṛ, a d țmektayen tameṭṭut-agi d wayen texdem.
16Yahuda o andan itibaren İsayı ele vermek için fırsat kollamaya başladı.
14Imiren Yudas n Qeṛyut, yiwen si tnac-nni inelmaden n Sidna Ɛisa, iṛuḥ ɣer lmuqedmin imeqqranen,
17Mayasız Ekmek Bayramının ilk günü öğrenciler İsanın yanına gelerek, ‹‹Fısıh yemeğini yemen için nerede hazırlık yapmamızı istersin?›› diye sordular.
15yenna yasen : Ma wwiɣ-kkun ɣuṛ-es a t-id teṭṭfem, d acu ara yi-tefkem ? FFkan-as tlatin iṣurdiyen n lfeṭṭa.
18İsa onlara, ‹‹Kente varıp o adamın evine gidin›› dedi. ‹‹Ona şöyle deyin: ‹Öğretmen diyor ki, zamanım yaklaştı. Fısıh Bayramını, öğrencilerimle birlikte senin evinde kutlayacağım.› ››
16Seg imiren, Yudas yețɛassa tagniț i deg ara yizmir ad izzenz Sidna Ɛisa.
19Öğrenciler, İsanın buyruğunu yerine getirerek Fısıh yemeği için hazırlık yaptılar.
17Ass amezwaru n lɛid n weɣṛum mbla iɣes n temtunt , inelmaden usan-d ɣer Sidna Ɛisa nnan-as : A Sidi, anda tebɣiḍ a k-nheggi imensi n lɛid n Izimer n leslak ?
20Akşam olunca İsa on iki öğrencisiyle yemeğe oturdu.
18Yerra-yasen : Ṛuḥet ɣer temdint, ɣer leflani, init-as : yenna-yak Ssid-nneɣ, lweqt-iw yewweḍ-ed, deg uxxam-ik ara sɛeddiɣ lɛid n Izimer n leslak nekk d inelmaden-iw.
21Yemek yerlerken, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, sizden biri bana ihanet edecek›› dedi.
19Inelmaden-nni xedmen ayen i sen-yenna Sidna Ɛisa, heggan imensi n lɛid n Izimer n leslak.
22Bu söz onları kedere boğdu. Teker teker, ‹‹Ya Rab, beni demek istemedin ya?›› diye sormaya başladılar.
20Mi d-teɣli tmeddit, Sidna Ɛisa yeqqim ad yečč nețța d inelmaden-is.
23O da, ‹‹Bana ihanet edecek olan›› dedi, ‹‹Elindeki ekmeği benimle birlikte sahana batırandır.
21Mi llan tețțen yenna-yasen : A wen-iniɣ tideț : yiwen seg-wen ad iyi-izzenz.
24İnsanoğlu, kendisi için yazılmış olduğu gibi gidiyor, ama İnsanoğluna ihanet edenin vay haline! O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için daha iyi olurdu.››
22Mi d-yenna ayagi, ikcem-iten akk leḥzen d ameqqran, bdan qqaṛen as yiwen yiwen : Neɣ mačči d nekk a Sidi ?
25Ona ihanet edecek olan Yahuda, ‹‹Rabbî, yoksa beni mi demek istedin?›› diye sordu. İsa ona, ‹‹Söylediğin gibidir›› karşılığını verdi.
23Yerra-yasen : Win igren afus-is yid-i deg uḍebsi, d nețța ara yi-izzenzen.
26Yemek sırasında İsa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve öğrencilerine verdi. ‹‹Alın, yiyin›› dedi, ‹‹Bu benim bedenimdir.››
24Ad yedṛu d Mmi-s n bunadem akken yura fell-as ; mmeɛna a nnger n win ara t-izzenzen, lemmer ur d-ilul ara axiṛ-is.
27Sonra bir kâse alıp şükretti ve bunu öğrencilerine vererek, ‹‹Hepiniz bundan için›› dedi.
25Yudas ara t-ixedɛen yenṭeq yenna-yas : Eɛni d nekk a Sidi ? SSidna Ɛisa yerra-yas : Atan tenniḍ-t-id !
28‹‹Çünkü bu benim kanımdır, günahların bağışlanması için birçokları uğruna akıtılan antlaşma kanıdır.
26Mi llan tețțen, Sidna Ɛisa yeddem-d aɣṛum, iḥmed Ṛebbi, icekkeṛ-it, dɣa yebḍa-t, ifṛeq-it i inelmaden-is, yenna-yasen : Eččet aɣṛum-agi : d lǧețța-w.
29Size şunu söyleyeyim, Babamın egemenliğinde sizinle birlikte tazesini içeceğim o güne dek, asmanın bu ürününden bir daha içmeyeceğim.››
27Iddem-ed daɣen taqbuct, iḥmed Ṛebbi, icekkeṛ-it, yefka-yasen-ț, yenna-yasen : Swet akk si teqbuct-agi,
30İlahi söyledikten sonra dışarı çıkıp Zeytin Dağına doğru gittiler.
28axaṭer ayagi d idammen-iw, d idammen n lemɛahda ara yazzlen ɣef yizumal n lɣaci ɣef ddemma n leɛfu n ddnubat-nsen.
31Bu arada İsa öğrencilerine, ‹‹Bu gece hepiniz benden ötürü sendeleyip düşeceksiniz›› dedi. ‹‹Çünkü şöyle yazılmıştır: ‹Çobanı vuracağım, Sürüdeki koyunlar darmadağın olacak.›
29A wen-d-iniɣ : ur țțuɣaleɣ ara ad sweɣ seg waman-agi n tẓurin alamma d ass i deg ara ten-sweɣ d ijdiden yid-wen, di tgelda n Baba Ṛebbi.
32Ama ben dirildikten sonra sizden önce Celileye gideceğim.››
30Mi ḥemden Sidi Ṛebbi s ccnawi d isefra, ṛuḥen ulin ɣer yiɣil n uzemmur,
33Petrus Ona, ‹‹Herkes senden ötürü sendeleyip düşse de ben asla düşmem›› dedi.
31dinna Sidna Ɛisa yenna-yasen : Iḍ-agi ad a wen-iliɣ akk d sebba n tuccḍa, axaṭer yura di tira iqedsen ad wwteɣ ameksa, ulli n tqeḍɛit-is ad rewlent ɣer yal tama .
34‹‹Sana doğrusunu söyleyeyim›› dedi İsa, ‹‹Bu gece horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin.››
32Meɛna m'ara d-ḥyuɣ si ger lmegtin, ad iyi-tafem zwareɣ ɣer tmurt n Jlili.
35Petrus, ‹‹Seninle birlikte ölmem gerekse bile seni asla inkâr etmem›› dedi. Öğrencilerin hepsi de aynı şeyi söyledi.
33Buṭrus yenṭeq, yenna : Ɣas a sen-tiliḍ d sebba n tuccḍa i wiyaḍ akk, nekk d lmuḥal ad ccḍeɣ.
36Sonra İsa öğrencileriyle birlikte Getsemani denen yere geldi. Öğrencilerine, ‹‹Ben şuraya gidip dua edeceğim, siz burada oturun›› dedi.
34Sidna Ɛisa yenna-yas : A k-iniɣ tideț : deg iḍ-agi uqbel ad iskkuɛ uyaziḍ, ad iyi-tnekṛeḍ tlata iberdan.
37Petrus ile Zebedinin iki oğlunu yanına aldı. Kederlenmeye, ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.
35Buṭrus yerra-yas : Ɣas lukan d lmut ara mmteɣ yid-ek, d lmuḥal a k-nekkṛeɣ ! UUla d inelmaden nniḍen, nnan-as am nețța.
38Onlara, ‹‹Ölesiye kederliyim›› dedi. ‹‹Burada kalın, benimle birlikte uyanık durun.››
36Imiren Sidna Ɛisa iṛuḥ yid-sen ɣer yiwen wemkan ițțusemman Jitsimani, yenna i inelmaden-is : Qqimet dagi, nekk ad ṛuḥeɣ ad dɛuɣ ɣer Sidi Ṛebbi.
39Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua etmeye başladı. ‹‹Baba›› dedi, ‹‹Mümkünse bu kâse benden uzaklaştırılsın. Yine de benim değil, senin istediğin olsun.››
37Yewwi yid-es Buṭrus akk-d sin warraw-nni n Zabadi ; yebda ikcem-it leḥzen d leɣben d ameqqran.
40Öğrencilerin yanına döndüğünde onları uyumuş buldu. Petrusa, ‹‹Demek ki benimle birlikte bir saat uyanık kalamadınız!›› dedi.
38Dɣa yenna-yasen : Ḥusseɣ s leḥzen n lmut, qqimet dagi, ɛiwzet yid-i !
41‹‹Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız. Ruh isteklidir, ama beden güçsüzdür.››
39Iṛuḥ yeɣli ɣef wudem, ibda yețẓalla yeqqaṛ : A Baba Ṛebbi, ma yella wamek , ssebɛed fell-i leɛtab-agi ! Meɛna akken tebɣiḍ keččini, mačči akken bɣiɣ nekkini.
42İsa ikinci kez uzaklaşıp dua etti. ‹‹Baba›› dedi, ‹‹Eğer ben içmeden bu kâsenin uzaklaştırılması mümkün değilse, senin istediğin olsun.››
40Yuɣal-ed ɣer inelmaden-is, yufa-ten-id ṭṭsen, yenna i Buṭrus : Ur tezmirem ara aț-țɛiwzem yid-i ula d yiwet n ssaɛa ?
43Geri geldiğinde öğrencilerini yine uyumuş buldu. Onların göz kapaklarına ağırlık çökmüştü.
41Ɛiwzet, ẓallet, iwakken ur tɣellim ara deg ujeṛṛeb ! Axaṭer ṛṛuḥ n wemdan yeǧhed ma d lǧețța ur tezmir ara !
44Onları bırakıp tekrar uzaklaştı, yine aynı sözlerle üçüncü kez dua etti.
42Ibɛed akkin tikkelt tis snat iwakken ad iẓẓal, yenna : A Baba, ma yella ulamek ara tesbeɛdeḍ fell-i leɛtab-agi , ma ilaq ad iyi-d-yaweḍ ! Ad yedṛu lebɣi-k !
45Sonra öğrencilerin yanına dönerek, ‹‹Hâlâ uyuyor, dinleniyor musunuz?›› dedi. ‹‹İşte saat yaklaştı, İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor.
43Mi d-yuɣal, yufa-ten-id daɣen ṭṭsen, iɣleb-iten nuddam.
46Kalkın, gidelim. İşte bana ihanet eden geldi!››
44Yeǧǧa-ten, issebɛed iman-is daɣen fell-asen, yedɛa tikkelt tis tlata am tikkelt-nni tamezwarut.
47İsa daha konuşurken, Onikilerden biri olan Yahuda geldi. Yanında, başkâhinlerle halkın ileri gelenleri tarafından gönderilmiş kılıçlı sopalı büyük bir kalabalık vardı.
45Mi d-yuɣal ɣer inelmaden-is, yufa-ten-id mazal-iten ṭṭsen ; yenna yasen : Lweqt i deg ara yețwasellem Mmi-s n bunadem ɣer ifassen n yemcumen iwweḍ-ed, kunwi mazal ikkun teṭṭsem ?
48İsaya ihanet eden Yahuda, ‹‹Kimi öpersem, İsa Odur, Onu tutuklayın›› diye onlarla sözleşmişti.
46Dɣa yenna-yasen : Ekkret fell-awen, ataya iteddu-d win i yi-izzenzen !
49Dosdoğru İsaya gidip, ‹‹Selam, Rabbî!›› diyerek Onu öptü.
47Mazal-it ițmeslay mi d-iwweḍ Yudas yellan d yiwen si tnac-nni inelmaden. Ddan-d yid-es aṭas n lɣaci s iɛekkzan d ijenwiyen, ceggɛen ten-id imeqqranen n lmuqedmin akk-d imeqqranen n wegdud.
50İsa, ‹‹Arkadaş, ne yapacaksan yap!›› dedi. Bunun üzerine adamlar yaklaştı, İsayı yakalayıp tutukladılar.
48Win akken i t-izzenzen, imsefham yid-sen, yenna-yasen : Win i ɣef ara selmeɣ, d win ara teṭṭfem !
51İsayla birlikte olanlardan biri, ani bir hareketle kılıcını çekti, başkâhinin kölesine vurup kulağını uçurdu.
49Imiren, iqeṛṛeb ɣer Sidna Ɛisa yenna-yas : Sslam fell-ak a Sidi ! DDɣa isellem fell-as.
52O zaman İsa ona, ‹‹Kılıcını yerine koy!›› dedi. ‹‹Kılıç çekenlerin hepsi kılıçla ölecek.
50Sidna Ɛisa yenna-yas : Ay amdakkel , ayen ɣef i d-tusiḍ a t-txedmeḍ, xdem-it ! DDɣa lɣaci-nni qeṛṛben ɣer Sidna Ɛisa ṭṭfen-t.
53Yoksa Babamdan yardım isteyemez miyim sanıyorsun? İstesem, hemen şu an bana on iki tümenden fazla melek gönderir.
51Yiwen seg wid yeddan d Sidna Ɛisa ijbed-ed ajenwi-ines, yewwet aqeddac n lmuqeddem ameqqran, igzem-as-d ameẓẓuɣ-is.
54Ama böyle olması gerektiğini bildiren Kutsal Yazılar o zaman nasıl yerine gelir?››
52Sidna Ɛisa yenṭeq yenna-yas : Err ajenwi-inek ɣer wemkan-is, axaṭer kra win ara irefden ajenwi, ad immet s ujenwi !
55Bundan sonra İsa kalabalığa dönüp şöyle seslendi: ‹‹Niçin bir haydutmuşum gibi beni kılıç ve sopalarla yakalamaya geldiniz? Her gün tapınakta oturup öğretiyordum, beni tutuklamadınız.
53Eɛni tɣileḍ ur zmireɣ ara ad ssutreɣ i Baba ad iyi-d-iceggeɛ luluf n lmalayekkat ?
56Ama bütün bunlar, peygamberlerin yazdıkları yerine gelsin diye oldu.›› O zaman öğrencilerin hepsi Onu bırakıp kaçtı.
54Amek ihi ara țwakemlent tira iqedsen i d-ixebbṛen belli ilaq a d-yedṛu wayagi meṛṛa ?
57İsayı tutuklayanlar, Onu başkâhin Kayafaya götürdüler. Din bilginleriyle ileri gelenler de orada toplanmışlardı.
55Imiren Sidna Ɛisa yenna i lɣaci : Kull ass țțiliɣ yid-wen di lǧameɛ sselmadeɣ, ur iyi-teṭṭifem ara, ass-agi tusam-d ɣuṛ-i s iɛekkzan d ijenwiyen am akken d bu tmegṛaḍ i lliɣ !
58Petrus, İsayı uzaktan, ta başkâhinin avlusuna kadar izledi. Sonucu görmek için içeri girip nöbetçilerin yanına oturdu.
56Meɛna annect-agi meṛṛa yedṛa-d iwakken ad țwakemlent tira n lenbiya. IImiren, inelmaden meṛṛa ǧǧan-t, yal yiwen ɣer wanda yerwel.
59Başkâhinlerle Yüksek Kurulun öteki üyeleri, İsayı ölüm cezasına çarptırmak için kendisine karşı yalancı tanıklar arıyorlardı.
57Wid yeṭṭfen Sidna Ɛisa wwin-t ɣer Kayef, ameqqran n lmuqedmin, anda i nnejmaɛen lɛulama n ccariɛa d imeqqranen n wegdud.
60Ortaya birçok yalancı tanık çıktığı halde, aradıklarını bulamadılar. Sonunda ortaya çıkan iki kişi şöyle dedi: ‹‹Bu adam, ‹Ben Tanrının Tapınağını yıkıp üç günde yeniden kurabilirim› dedi.››
58Buṭrus iḍfeṛ-it, ikcem ɣer wefrag n lmuqeddem ameqqran, yeqqim akk-d iɛessasen n lǧameɛ iwakken ad iẓer amek ara tefru temsalt.
62Başkâhin ayağa kalkıp İsaya, ‹‹Hiç yanıt vermeyecek misin?›› dedi. ‹‹Nedir bunların sana karşı ettiği bu tanıklıklar?››
59Imiren lmuqedmin imeqqranen akk-d usqamu n imeqqranen n ccariɛa, țnadin inigan ara icehden fell-as s ẓẓuṛ, iwakken ad ḥekmen fell-as s lmut,
63İsa susmaya devam etti. Başkâhin ise Ona, ‹‹Yaşayan Tanrı adına ant içmeni buyuruyorum, söyle bize, Tanrının Oğlu Mesih sen misin?›› dedi.
60meɛna ur s-d-ufin ara sebba, ɣas akken aṭas i d-icehden fell-as.
64İsa, ‹‹Söylediğin gibidir›› karşılığını verdi. ‹‹Üstelik size şunu söyleyeyim, bundan sonra İnsanoğlunun, Kudretli Olanın sağında oturduğunu ve göğün bulutları üzerinde geldiğini göreceksiniz.››
61A ten-aya sin yergazen qeṛṛben d nnan : D wagi i d-yennan : « zemreɣ ad huddeɣ lǧameɛ iqedsen n Sidi Ṛebbi, a s-ɛiwdeɣ lebni di tlata wussan.»
65Bunun üzerine başkâhin giysilerini yırtarak, ‹‹Tanrıya küfretti!›› dedi. ‹‹Artık tanıklara ne ihtiyacımız var? İşte küfürü işittiniz.
62Ameqqran n lmuqedmin ikker, yenna-yas : Ulac ayen ara d-terreḍ ɣef wayen akka i d-ccetkan fell-ak ?
66Buna ne diyorsunuz?›› ‹‹Ölümü hak etti!›› diye karşılık verdiler.
63Sidna Ɛisa yessusem. Dɣa ameqqran n lmuqedmin yenna-yas : Wekkleɣ-ak Sidi Ṛebbi yeddren, m'ur aɣ-d-tenniḍ ma d kečč i d Lmasiḥ, Mmi-s n Sidi Ṛebbi !
67Bunun üzerine İsanın yüzüne tükürüp Onu yumrukladılar. Bazıları da Onu tokatlayıp, ‹‹Ey Mesih, peygamberliğini göster bakalım, sana vuran kim?›› dediler.
64Sidna Ɛisa yerra-yas : Tenniḍ-t-id ! Yerna a wen-iniɣ, ssya d asawen : Mmi-s n bunadem aa d iḥkem ɣɣ er uyeffus n Bab n tezmert, a t-twalim iteddu-d ɣef wusigna seg yigenni.
69Petrus ise dışarıda, avluda oturuyordu. Bir hizmetçi kız yanına gelip, ‹‹Sen de Celileli İsayla birlikteydin›› dedi.
65Imiren ameqqran n lmuqedmin icerreg aqenduṛ-is yenna : Ikfeṛ ! Iwumi neḥwaǧ inigan tura ? Teslam akk d acu i d-yenna ! D acu tennam ?
70Ama Petrus bunu herkesin önünde inkâr ederek, ‹‹Neden söz ettiğini anlamıyorum›› dedi.
66Rran-as-d : Yuklal lmut !
71Sonra avlu kapısının önüne çıktı. Onu gören başka bir hizmetçi kız orada bulunanlara, ‹‹Bu adam Nasıralı İsayla birlikteydi›› dedi.
67Dɣa bdan ssusufen-t, țțaken-as tiyitiwin d ibeqqayen,
72Petrus ant içerek, ‹‹Ben o adamı tanımıyorum›› diye yine inkâr etti.
68qqaṛen-as : Eɛqel a Lmasiḥ, ini-yaɣ-d anwa i k-iwwten !
73Orada duranlar az sonra Petrusa yaklaşıp, ‹‹Gerçekten sen de onlardansın. Konuşman seni ele veriyor›› dediler.
69Buṭrus yella yeqqim deg ufrag, tqeṛṛeb-ed ɣuṛ-es yiwet n tqeddact tenna-yas : Ula d kečč telliḍ d Ɛisa ajlili !
74Petrus kendine lanet okuyup ant içerek, ‹‹O adamı tanımıyorum!›› dedi. Tam o anda horoz öttü.
70Meɛna yenkeṛ zdat-sen meṛṛa yenna-yas : Ur ẓriɣ ara d acu tebɣiḍ a d tiniḍ !
75Petrus, İsa'nın, ‹‹Horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin›› dediğini hatırladı ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.
71Akken ițeddu ɣer tewwurt, twala-t tqeddact nniḍen, tenna i wid akk yellan dinna : Wagi yella akk-d Ɛisa anaṣari !
72Inkeṛ daɣen s limin : Qqaṛeɣ-awen ur ssineɣ ara argaz-agi !
73Taswiɛt kan, wid yellan dinna qeṛṛben daɣen ɣer Buṭrus nnan-as : Mbla ccekk, kečč telliḍ seg-sen, tameslayt-ik tbeggen-ed belli d ajlili i telliḍ !
74Ibda yețgalla irennu : Di leɛmeṛ ur ssineɣ argaz-agi ! IImiren kan yeskkuɛ uyaziḍ.
75Dɣa Buṭrus immekta-d imeslayen-nni i s-d-yenna Sidna Ɛisa : uqbel ad iskkuɛ uyaziḍ, ad iyi-tnekṛeḍ tlata n tikkal . Yeffeɣ ɣer beṛṛa s nndama tameqqrant, iṭṭerḍeq d imeṭṭawen.