1Taṣebḥit, nnejmaɛen-d akk imeqqranen n lmuqedmin akk-d imeqqranen n wegdud, mcawaṛen iwakken ad nɣen Sidna Ɛisa.
1Sabah olunca bütün başkâhinlerle halkın ileri gelenleri, İsayı ölüm cezasına çarptırmak konusunda anlaştılar.
2Dɣa urzen-t, wwin-t i Bilaṭus, yellan d lḥakem n Ṛuman yesteɛemṛen tamurt.
2Onu bağladılar ve götürüp Vali Pilatusa teslim ettiler.
3Mi gwala ḥekmen ɣef Sidna Ɛisa, Yudas-nni i t-ixedɛen yendem. DDi nndama-nni-ines tameqqrant, iṛuḥ ɣer imeqqranen n lmuqedmin d imeqqranen n wegdud, yerra-yasen tlatin-nni twiztin n lfeṭṭa, dɣa
3İsaya ihanet eden Yahuda, Onun mahkûm edildiğini görünce yaptığına pişman oldu. Otuz gümüşü başkâhinlere ve ileri gelenlere geri götürdü.
4yenna yasen : Denbeɣ, nekk i wen-d-izzenzen amdan aḥeqqi. RRran-as-d : Ur aɣ-d-tewqiɛ ara lmeɛna, wagi d ccɣel-ik.
4‹‹Ben suçsuz birini ele vermekle günah işledim›› dedi. Onlar ise, ‹‹Bundan bize ne? Onu sen düşün›› dediler.
5Yudas iḍeggeṛ tiwiztin-nni di lǧameɛ iqedsen, imiren iṛuḥ iɛelleq iman-is.
5Yahuda paraları tapınağın içine fırlatarak oradan ayrıldı, gidip kendini astı.
6Imeqqranen n lmuqedmin leqḍen-d tiwiztin-nni n lfeṭṭa, nnan : Ur yeḥlil ara a tent-nerr ɣer usenduq n lǧameɛ iqedsen, imi d lexlaṣ n temgeṛt.
6Paraları toplayan başkâhinler, ‹‹Kan bedeli olan bu paraları tapınağın hazinesine koymak doğru olmaz›› dediler.
7Mi mcawaṛen d acu ara xedmen s twiztin-nni, msefhamen iwakken ad aɣen iger n yiwen wergaz ixeddmen afexxaṛ, iwakken a t-erren ț-țimeqbeṛt i ibeṛṛaniyen.
7Kendi aralarında anlaşarak bu parayla yabancılar için mezarlık yapmak üzere Çömlekçi Tarlasını satın aldılar.
8Daymi iger-agi ițțusemma ar ass-a : « Iger n idammen ».
8Bunun için bu tarlaya bugüne dek ‹‹Kan Tarlası›› denilmiştir.
9S wakka i gedṛa wayen i d-yenna nnbi Irmiya : Ddmen-d tlatin n twiztin n lfeṭṭa, d wagi i d azal i s-fkan warraw n wat Isṛail ;
9Böylece Peygamber Yeremya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelmiş oldu: ‹‹İsrailoğullarından kimilerinin Ona biçtikleri değerin karşılığı olan Otuz gümüşü aldılar; Rabbin bana buyurduğu gibi, Çömlekçi Tarlasını satın almak için harcadılar.››
10uɣen-d yis iger ɣer win ixeddmen afexxaṛ, akken i yi-d-yumeṛ Sidi Ṛebbi.
11İsa valinin önüne çıkarıldı. Vali Ona, ‹‹Sen Yahudilerin Kralı mısın?›› diye sordu. İsa, ‹‹Söylediğin gibidir›› dedi.
11Sidna Ɛisa ibedd zdat lḥakem Bilaṭus. Yesteqsa-t lḥakem-nni yenna-yas : D kečč i d agellid n wat Isṛail ? SSidna Ɛisa yerra-yas : Tenniḍ-t-id !
12Başkâhinlerle ileri gelenler Onu suçlayınca hiç karşılık vermedi.
12Lmuqedmin imeqqranen akk-d imeqqranen n wegdud sseḍlamen deg-s, ma d nețța ur sen-d-yerri ula d acemma.
13Pilatus Ona, ‹‹Senin aleyhinde yaptıkları bunca tanıklığı duymuyor musun?›› dedi.
13Bilaṭus yenna i Sidna Ɛisa : Eɛni ur tesliḍ ara ayen akk ɣef i d-țcetkin fell-ak ?
14İsa tek konuda bile ona yanıt vermedi. Vali buna çok şaştı.
14Sidna Ɛisa yessusem, ur as-d yerri ula d yiwen wawal, ayagi d ayen iswehmen lḥakem.
15Her Fısıh Bayramında vali, halkın istediği bir tutukluyu salıvermeyi adet edinmişti.
15Lḥakem yennum di mkul lɛid n Tuffɣa ițserriḥ-ed i yiwen umeḥbus i gextaṛ lɣaci.
16O günlerde Barabba adında ünlü bir tutuklu vardı.
16Yella yakan yiwen umeḥbus mechuṛen, ițțusemman Barabas.
17Halk bir araya toplandığında, Pilatus onlara, ‹‹Sizin için kimi salıvermemi istersiniz, Barabbayı mı, Mesih denen İsayı mı?›› diye sordu.
17Mi d-nnejmaɛen akk lɣaci, Bilaṭus isteqsa-ten : Anwa i tebɣam a s-d-serrḥeɣ : i Barabas neɣ i Ɛisa ițțusemman Lmasiḥ ?
18İsayı kıskançlıktan ötürü kendisine teslim ettiklerini biliyordu.
18Axaṭer yeẓra s tismin i s-d-wwin Ɛisa.
19Pilatus yargı kürsüsünde otururken karısı ona, ‹‹O doğru adama dokunma. Dün gece rüyamda Onun yüzünden çok sıkıntı çektim›› diye haber gönderdi.
19Mi gella Bilaṭus ițcaṛaɛ, tceggeɛ-as-d tmeṭṭut-is, tenna-yas-d : Ur ssekcam ara iman-ik di temsalt n uḥeqqi-agi, axaṭer ass-agi targit urgaɣ fell-as terwi-yi.
20Başkâhinler ve ileri gelenler ise, Barabbanın salıverilmesini ve İsanın öldürülmesini istesinler diye halkı kışkırttılar.
20Imeqqranen n lmuqedmin akk-d imeqqranen n wegdud sḥeṛcen-d lɣaci iwakken ad ssutren a d-serrḥen i Barabas, ad nɣen Sidna Ɛisa.
21Vali onlara şunu sordu: ‹‹Sizin için hangisini salıvermemi istersiniz?›› ‹‹Barabbayı›› dediler.
21Lḥakem yenna-yasen : Anwa ger sin-agi iwumi tebɣam ad serrḥeɣ ? RRran-as : I Barabas ! Serreḥ-ed i Barabas !
22Pilatus, ‹‹Öyleyse Mesih denen İsayı ne yapayım?›› diye sordu. Hep bir ağızdan, ‹‹Çarmıha gerilsin!›› dediler.
22Bilaṭus yenna-yasen : D acu ara xedmeɣ ihi i Ɛisa ițțusemman Lmasiḥ ? RRran-as-d akk : Ad ițțusemmeṛ ɣef wumidag !
23Pilatus, ‹‹O ne kötülük yaptı ki?›› diye sordu. Onlar ise daha yüksek sesle, ‹‹Çarmıha gerilsin!›› diye bağrışıp durdular.
23Lḥakem yenna : D acu i gexdem n diri ? RRnan țɛeggiḍen : Semmeṛ-it ɣef wumidag !
24Pilatus, elinden bir şey gelmediğini, tersine, bir kargaşalığın başladığını görünce su aldı, kalabalığın önünde ellerini yıkayıp şöyle dedi: ‹‹Bu adamın kanından ben sorumlu değilim. Bu işe siz bakın!››
24Mi gwala lɣaci ugin a s-d ḥessen, yerna ccwal simmal yețțimɣuṛ, Bilaṭus yeddem-ed aman, issared ifassen-is zdat lɣaci, yenna : Nekk ur țekkiɣ ara di tazzla n idammen n uḥeqqi-agi, wagi d ccɣel-nwen.
25Bütün halk şu karşılığı verdi: ‹‹Onun kanının sorumluluğu bizim ve çocuklarımızın üzerinde olsun!››
25Lɣaci meṛṛa nnan-as : Tazzla n idammen-is a d-tuɣal ɣef yirawen-nneɣ d yirawen n warraw-nneɣ.
26Bunun üzerine Pilatus onlar için Barabbayı salıverdi. İsayı ise kamçılattıktan sonra çarmıha gerilmek üzere askerlere teslim etti.
26Imiren Bilaṭus iserreḥ-ed i Barabas, jelkḍen Sidna Ɛisa, dɣa yefka lameṛ a t-semmṛen ɣef wumidag.
27Sonra valinin askerleri İsayı vali konağına götürüp bütün taburu başına topladılar.
27Iɛsekṛiyen n lḥakem ssufɣen Sidna Ɛisa ɣer ufrag, snejmaɛen-d akk iɛsekṛiyen nniḍen, zzin-as.
28Onu soyup üzerine kırmızı bir kaftan geçirdiler.
28Imiren kksen-as llebsa-s, sselsen as abeṛnus azeggaɣ.
29Dikenlerden bir taç örüp başına koydular, sağ eline de bir kamış tutturdular. Önünde diz çöküp, ‹‹Selam, ey Yahudilerin Kralı!›› diyerek Onunla alay ettiler.
29Zḍan taɛeṣṣabt s isennanen, ssersen-as-ț ɣef wuqeṛṛuy is, fkan-as aɣanim ɣer ufus-is ayeffus. Bdan kennun zdat-es, stehzayen fell-as, qqaṛen-as : Sslam fell-ak ay agellid n wat Isṛail !
30Üzerine tükürdüler, kamışı alıp başına vurdular.
30Ssusufen-t, kkaten-t s uɣanim ɣer uqeṛṛuy.
31Onunla böyle alay ettikten sonra kaftanı üzerinden çıkarıp kendi giysilerini giydirdiler ve çarmıha germeye götürdüler.
31Mi ɛyan deg ustehzi fell-as, kksen-as abeṛnus-nni, rran-as llebsa-s, wwin-t a t-semmṛen ɣef wumidag.
32Dışarı çıktıklarında Simun adında Kireneli bir adama rastladılar. İsanın çarmıhını ona zorla taşıttılar.
32Mi d-ffɣen, mlalen-d yiwen wergaz n tmurt n Qiṛwan, isem-is semɛun, ḥettmen fell-as ad ibbib amidag n Sidna Ɛisa.
33Golgota, yani Kafatası denilen yere vardıklarında içmesi için İsaya ödle karışık şarap verdiler. İsa bunu tadınca içmek istemedi.
33Mi wwḍen ɣer yiwen wemkan ițțusemman Gulguṭa, yeɛni « amkan n uxecxuc »,
35Askerler Onu çarmıha gerdikten sonra kura çekerek giysilerini aralarında paylaştılar.
34fkan-as ad isew ccṛab i deg yexleḍ yiwen uɛeqqaṛ aṛzagan. Iɛreḍ-it, yugi a t-isew.
36Sonra oturup yanında nöbet tuttular.
35Mi t-semmṛen ɣef wumidag, gren tasɣaṛt iwakken ad feṛqen llebsa-ines, s wakka, yedṛa-d wayen yuran di tira iqedsen : feṛqen llebsa-w, gren tasɣart ɣef wuqenduṛ-iw.
37Başının üzerine,
36Imiren qqimen a t-ɛassen,
38İsayla birlikte, biri sağında öbürü solunda olmak üzere iki haydut da çarmıha gerildi.
37ɛelqen sennig uqeṛṛuy-is talwiḥt i ɣef uran sebba n lmut-is : Wagi d Ɛisa, agellid n wat Isṛail
39Oradan geçenler başlarını sallayıp İsaya sövüyor, ‹‹Hani sen tapınağı yıkıp üç günde yeniden kuracaktın? Haydi, kurtar kendini! Tanrının Oğluysan çarmıhtan in!›› diyorlardı.
38Țwasemmṛen yid-es sin imcumen, yiwen ɣer uyeffus-is wayeḍ ɣer uẓelmaḍ-is.
41Başkâhinler, din bilginleri ve ileri gelenler de aynı şekilde Onunla alay ederek, ‹‹Başkalarını kurtardı, kendini kurtaramıyor›› diyorlardı. ‹‹İsrailin Kralı imiş! Şimdi çarmıhtan aşağı insin de Ona iman edelim.
39Imsebriden țhuzzun iqeṛṛay-nsen reggmen-t,
43Tanrıya güveniyordu; Tanrı Onu seviyorsa, kurtarsın bakalım! Çünkü, ‹Ben Tanrının Oğluyum› demişti.››
40qqaṛen-as : A win ițhuddun lǧameɛ iqedsen ibennu-t di tlata wussan, sellek iman-ik ma d Mmi-s n Ṛebbi i telliḍ, ers-ed seg umidag-nni.
44İsayla birlikte çarmıha gerilen haydutlar da Ona aynı şekilde hakaret ettiler.
41Imeqqranen n lmuqedmin, lɛulama n ccariɛa akk-d imeqqranen n wegdud, stehzayen fell-as ula d nutni, qqaṛen :
45Öğleyin on ikiden üçe kadar bütün ülkenin üzerine karanlık çöktü.
42Isellek wiyaḍ ur yezmir ad isellek iman-is ! Ma d agellid n wat Isṛail i gella, a d-yers ihi seg umidag iwakken a namen yis.
46Saat üçe doğru İsa yüksek sesle, ‹‹Eli, Eli, lema şevaktani?›› yani, ‹‹Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?›› diye bağırdı.
43Yețkel ɣef Ṛebbi, a t-isellek ihi Ṛebbi ma iḥemmel-it aaxaṭer yenna-d : « Nekk d Mmi-s n Ṛebbi.»
47Orada duranlardan bazıları bunu işitince, ‹‹Bu adam İlyası çağırıyor›› dediler.
44Ula d imcumen-nni ițțusemmṛen yid-es, regmen-t am wiyaḍ.
48İçlerinden biri hemen koşup bir sünger getirdi, ekşi şaraba batırıp bir kamışın ucuna takarak İsaya içirdi.
45Deg uzzal si tnac armi d țlata n tmeddit, yeɣli-d ṭṭlam ɣef ddunit meṛṛa.
49Öbürleri ise, ‹‹Dur bakalım, İlyas gelip Onu kurtaracak mı?›› dediler.
46Ɣef leǧwahi n țlata, Sidna Ɛisa iɛeggeḍ s tɛibṛanit, yenna : Ilya, Ilya, lama sabaqtani ? Yeɛni : Illu-iw, Illu-iw, acuɣeṛ i yi-teǧǧiḍ ?
50İsa, yüksek sesle bir kez daha bağırdı ve ruhunu teslim etti.
47Kra seg wid iḥedṛen dinna slan d acu i genna, qqaṛen : Issawal i nnbi Ilyas !
51O anda tapınaktaki perde yukarıdan aşağıya yırtılarak ikiye bölündü. Yer sarsıldı, kayalar yarıldı.
48Imiren kan yiwen seg-sen yuzzel yeddem-ed ameččim n taḍuṭ isselxes-it di lxell, icudd-it ɣef wuɣanim yefka-yas ad isew.
52Mezarlar açıldı, ölmüş olan birçok kutsal kişinin cesetleri dirildi.
49Wiyaḍ qqaṛen : Anfet-as, a nwali ma yella a d-yas nnbi Ilyas a t-isellek.
53Bunlar mezarlarından çıkıp İsanın dirilişinden sonra kutsal kente girdiler ve birçok kimseye göründüler.
50Sidna Ɛisa iɛeggeḍ tikkelt nniḍen, dɣa iffeɣ-it Ṛṛuḥ.
54İsayı bekleyen yüzbaşı ve beraberindeki askerler, depremi ve öbür olayları görünce dehşete kapıldılar, ‹‹Bu gerçekten Tanrının Oğluydu!›› dediler.
51Imiren kan abeḥnuq n leḥjab yellan di lǧameɛ iqedsen icerreg ɣef sin, seg ixef ufella armi d akessar. Lqaɛa tergagi, idurar ceqqeqen,
55Orada, olup bitenleri uzaktan izleyen birçok kadın vardı. Bunlar, Celileden İsanın ardından gelip Ona hizmet etmişlerdi.
52iẓekwan ldin, aṭas seg iḥeqqiyen yemmuten, ḥyan-d
56Aralarında Mecdelli Meryem, Yakup ile Yusufun annesi Meryem ve Zebedi oğullarının annesi de vardı.
53ffɣen-d seg iẓekwan-nsen. Mi d-iḥya Sidna Ɛisa, kecmen ɣer temdint iqedsen, aṭas n lɣaci iwumi i d-ḍehṛen.
57Akşama doğru Yusuf adında zengin bir Aramatyalı geldi. O da İsanın bir öğrencisiydi.
54Lḥakem yellan d aqeṛṛuy ɣef meyya iɛsekṛiyen akk-d iɛsekṛiyen iɛussen Sidna Ɛisa, tekcem-iten tugdi mi walan tergagi lqaɛa d wayen akk yedṛan, nnan : Ț-țideț, argaz-agi d Mmi-s n Ṛebbi !
58Pilatusa gidip İsanın cesedini istedi. Pilatus da cesedin ona verilmesini buyurdu.
55Aṭas n tilawin i gellan dinna, țmuqulent-ed si lebɛid. Ț-țiggad-nni i d-yeddan d Sidna Ɛisa si tmurt n Jlili iwakken a s-qedcent.
59Yusuf cesedi aldı, temiz keten beze sardı, kayaya oydurduğu kendi yeni mezarına yatırdı. Mezarın girişine büyük bir taş yuvarlayıp oradan ayrıldı.
56Tella gar-asent Meryem tamagdalit, Meryem yemma-s n Yeɛqub d Yusef akk-d d yemma-s n warraw n Zabadi.
61Mecdelli Meryem ile öteki Meryem ise orada, mezarın karşısında oturuyorlardı.
57Mi d-tewweḍ tmeddit, yusa-d yiwen umeṛkanti n temdint n Arimati isem-is Yusef, ula d nețța d anelmad n Sidna Ɛisa.
62Ertesi gün, yani Hazırlık Gününden sonraki gün, başkâhinlerle Ferisiler Pilatusun önünde toplanarak, ‹‹Efendimiz›› dediler, ‹‹O aldatıcının, daha yaşarken, ‹Ben öldükten üç gün sonra dirileceğim› dediğini hatırlıyoruz.
58Iṛuḥ ɣer Bilaṭus yessuter-as lǧețța n Sidna Ɛisa. Bilaṭus yumeṛ ad a s-ț-id-fken.
64Onun için buyruk ver de üçüncü güne dek mezarı güvenlik altına alsınlar. Yoksa öğrencileri gelir, cesedini çalar ve halka, ‹Ölümden dirildi› derler. Son aldatmaca ilkinden beter olur.››
59Yusef yeddem-ed lǧețța n Sidna Ɛisa, ițțel-iț di lekfen zeddigen,
65Pilatus onlara, ‹‹Yanınıza asker alın, gidip mezarı dilediğiniz gibi güvenlik altına alın›› dedi.
60issers-iț deg yiwen uẓekka ajdid, i geɣza deg uzṛu. Yeɣleq tawwurt n uẓekka-nni s weblaḍ ameqqran, dɣa iṛuḥ.
66Onlar da askerlerle birlikte gittiler, taşı mühürleyip mezarı güvenlik altına aldılar.
61Meryem tamagdalit akk-d Meryem-nni nniḍen, llant dinna qqiment, qublent-ed aẓekka.
62Azekka nni yellan d ass n uheggi n wass n westeɛfu, imeqqranen n lmuqedmin d ifariziyen ṛuḥen ɣer Bilaṭus
63nnan-as : A Sidi, necfa ɣef wayen i d-yenna ukeddab-agi asmi yedder, yenna-d : Ad ɛeddin tlata wussan, a d-ḥyuɣ si ger lmegtin .
64Ceggeɛ iɛessasen ad ɛassen aẓekka-s alamma d ass wis tlata, iwakken inelmaden-is ur d-țasen ara ad akren lǧețța-s, ad inin i wegdud : « iḥya-d si ger lmegtin. » Neɣ m'ulac lekdeb-agi aneggaru ad yaggar amezwaru.
65Bilaṭus yenna-yasen-d : Awit iɛessasen, ṛuḥet ɛasset-ț akken tebɣam.
66Ṛuḥen, zemmemen aken ilaq tawwurt n uẓekka-nni s weblaḍ, imiren sbedden taɛessast zdat-es.