1Ur țḥasabet ara wiyaḍ iwakken ur kkun-ițḥasab ula d yiwen.
1‹‹Başkasını yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız.
2Akken tețḥasabem wiyaḍ ara kkun-iḥaseb Sidi Ṛebbi. A wen-d-iktil s lkil s wayes tețțektilim i wiyaḍ.
2Çünkü nasıl yargılarsanız öyle yargılanacaksınız. Hangi ölçekle verirseniz, aynı ölçekle alacaksınız.
3Acuɣeṛ tețmuqquleḍ axeclaw yellan di tiṭ n gma-k, kečč ur nețwali ara tigejdit yellan di tiṭ-ik ?
3Sen neden kardeşinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki merteği farketmezsin?
4Amek ara tiniḍ i gma-k : « Eǧǧ-iyi ad kkseɣ axeclaw-nni yellan di tiṭ-ik, » kečč yesɛan tigejdit di tiṭ-ik ?
4Kendi gözünde mertek varken kardeşine nasıl, ‹İzin ver, gözündeki çöpü çıkarayım› dersin?
5A bu sin wudmawen ! Ekkes uqbel tigejdit yellan di tiṭ-ik, imiren aț-țwaliḍ amek ara d-tekkseḍ axeclaw yellan di tiṭ n gma-k.
5Seni ikiyüzlü! Önce kendi gözündeki merteği çıkar, o zaman kardeşinin gözündeki çöpü çıkarmak için daha iyi görürsün.
6Ur țțaket ara ayen yeṣfan i yeqjan, ur ṭeggiṛet ara tiɛeqcin ɣlayen zdat yilfan, m'ulac a ten ṛekḍen yerna a d-zzin fell-awen a kkun-gezren.
6‹‹Kutsal olanı köpeklere vermeyin. İncilerinizi domuzların önüne atmayın. Yoksa bunları ayaklarıyla çiğnedikten sonra dönüp sizi parçalayabilirler.››
7Ssutret, a wen-d-ițunefk ! Nadit, aț-țafem ! Sqerbebbet, a wen-d-ldin !
7‹‹Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.
8Axaṭer kra n win ara issutren, a s-d-ițțunefk ! Win ițnadin, ad yaf ! A s-d-teldi tewwurt i win ara isṭebṭben.
8Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapı çalana açılır.
9Anwa deg-wen ara yefken ablaḍ i mmi-s ma yessuter-as-d aɣṛum ?
9Hanginiz kendisinden ekmek isteyen oğluna taş verir?
10Neɣ, anwa deg-wen ara yefken azrem i mmi-s ma yella yessuter-as-d aslem ?
10Ya da balık isterse yılan verir?
11Ma yella kunwi yellan d imcumen tessnem aț-țefkem ayen yelhan i warraw-nwen, amek Baba twen yellan deg igenwan ur d-ițțak ara ayen yelhan i wid ara s-t-issutren ?
11Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerdeki Babanızın, kendisinden dileyenlere güzel armağanlar vereceği çok daha kesin değil mi?
12Ihi, xedmet i wiyaḍ ayen i tebɣam a wen-t-xedmen i kunwi, axaṭer akka i ɣ-d-tweṣṣa ccariɛa n Musa akk-d lenbiya.
12‹‹İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Çünkü Kutsal Yasanın ve peygamberlerin söylediği budur.››
13Kecmet si tewwurt iḍeyqen ! Axaṭer acḥal tewseɛ tewwurt, acḥal yeshel webrid yețțawin ɣer nnger, yerna aṭas i gețɛeddayen syenna.
13‹‹Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur.
14Meɛna acḥal teḍyeq tewwurt, acḥal yewɛeṛ webrid yețțawin ɣer tudert yerna drus i gețɛeddayen syenna.
14Oysa yaşama götüren kapı dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır.››
15Ḥadret iman-nwen si lenbiya n lekdeb ! Țțasen-d ɣuṛ-wen am izamaren, nutni ɣer daxel d uccanen.
15‹‹Sahte peygamberlerden sakının! Onlar size kuzu postuna bürünerek yaklaşırlar, ama özde yırtıcı kurtlardır.
16A ten-tɛeqlem s lecɣal-nsen. UUr d-nțekkes ara tiẓurin seg inijel, neɣ lexṛif seg isennanen.
16Onları meyvelerinden tanıyacaksınız. Dikenli bitkilerden üzüm, devedikenlerinden incir toplanabilir mi?
17Ttejṛa yelhan, tețțak-ed lfakya yelhan, yir ttejṛa tețțak-ed lfakya n diri.
17Bunun gibi, her iyi ağaç iyi meyve verir, kötü ağaç ise kötü meyve verir.
18Ttejṛa yelhan ur tezmir ara a d-tefk yir lfakya, akken daɣen yir ttejṛa ur tezmir ara a d-tefk lfakya yelhan.
18İyi ağaç kötü meyve, kötü ağaç da iyi meyve veremez.
19Yal ttejṛa ur d-nețțak ara lfakya lɛali aț-țețwagzem, aț-țețwaḍeggeṛ ɣer tmes.
19İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır.
20S wakka, s lecɣal-nsen ara tɛeqlem lenbiya n lekdeb.
20Böylece sahte peygamberleri meyvelerinden tanıyacaksınız.
21Mačči d wid kan i yi-d-iqqaṛen : « A Sidi, a Sidi » ara ikecmen ɣer tgelda n igenwan, meɛna d wid ixeddmen lebɣi n Baba yellan deg igenwan.
21‹‹Bana, ‹Ya Rab, ya Rab!› diye seslenen herkes Göklerin Egemenliğine girmeyecek. Ancak göklerdeki Babamın isteğini yerine getiren girecektir.
22Aṭas ara yi-d-yinin ass n lḥisab : « a Sidi a Sidi, s yisem-ik i nbecceṛ imeslayen s ɣuṛ Ṛebbi, s yisem-ik i nessufeɣ leǧnun, s yisem-ik i nexdem aṭas n lbeṛhanat ! »
22O gün birçokları bana diyecek ki, ‹Ya Rab, ya Rab! Biz senin adınla peygamberlik etmedik mi? Senin adınla cinler kovmadık mı? Senin adınla birçok mucize yapmadık mı?›
23Dɣa a sen-d-rreɣ : beɛdet akkin fell-i a wid ixeddmen cceṛ, ur kkun ssineɣ ara !
23O zaman ben de onlara açıkça, ‹Sizi hiç tanımadım, uzak durun benden, ey kötülük yapanlar!› diyeceğim.››
24Akka, s kra n win yesmeḥsisen i wawal-iw yerna ixeddem-it, ițemcabi ɣer wemdan aɛeqli yebnan lsas n wexxam-is ɣef wezṛu.
24‹‹İşte bu sözlerimi duyup uygulayan herkes, evini kaya üzerine kuran akıllı adama benzer.
25Ageffur ( lehwa ) yeɣli-d, isaffen ḥemlen-d, aḍu ihubb-ed ɣef wexxam-nni, meɛna ur yeɣli ara, axaṭer lsas-is yers ɣef wezṛu.
25Yağmur yağar, seller basar, yeller eser, eve saldırır; ama ev yıkılmaz. Çünkü kaya üzerine kurulmuştur.
26Ma d win ismeḥsisen i wawal iw, ur nxeddem ara wayen i d-qqaṛeɣ, icuba ɣer wemdan ur nețxemmim ara, i gebnan axxam-is ɣef ṛṛmel ;
26Bu sözlerimi duyup da uygulamayan herkes, evini kum üzerine kuran budala adama benzer.
27yeɣli-d ugeffur, ḥemlen-d isaffen, ihubb-ed waḍu ɣef wexxam-nni, imiren yeɣli. Lexsaṛa-s ț-țameqqrant !
27Yağmur yağar, seller basar, yeller eser, evi sarsar. Ev yıkılır; yıkılışı da korkunç olur.››
28Mi gfukk Sidna Ɛisa aselmed, lɣaci akk wehmen deg imeslayen-ines,
28İsa konuşmasını bitirince, halk Onun öğretişine şaşıp kaldı.
29axaṭer isselmad-iten s tissas, mačči am lecyux-nsen.
29Çünkü onlara kendi din bilginleri gibi değil, yetkili biri gibi öğretiyordu.