¹Saß eb li cutan aßan quiyajer li rey Ezequías. Nak nim xyajel quicuulac li profeta Isaías li ralal laj Amoz riqßuin ut quixye re: —Joßcaßin xye âcue li Kâcuaß. Yîb ru chixjunil li cßaßru tento tâyîb ru saß lâ cuochoch xban nak câmc âcue. Incßaß chic tatqßuirâk, chan.

¹Ved den tid blev Esekias dødssyk; da kom profeten Esaias, Amos' sønn, inn til ham og sa til ham: Så sier Herren: Beskikk ditt hus! For du skal dø og ikke leve lenger.

²Laj Ezequías quixsukßisi rib saß lix chßât ut qui-iloc chiru li tzßac. Quitijoc chiru li Dios ut quixye:

²Da vendte Esekias sitt ansikt mot veggen og bad til Herren

³—At Kâcuaß, at inDios, lâin nintzßâma châcuu, chijulticokß taxak âcue nak lâin xincßanjelac châcuu chi anchal inchßôl ut saß tîquilal. Xinbânu li us joß nacuulac châcuu, chan. Ut quiyâbac chi kßaxal ra saß xchßôl.

³og sa: Akk, Herre! kom dog i hu at jeg har vandret for ditt åsyn i trofasthet og med helt hjerte og gjort hvad godt er i dine øine! Og Esekias gråt høit.

⁴Li Kâcuaß quiâtinac cuißchic riqßuin laj Isaías ut quixye re:

⁴Da kom Herrens ord til Esaias, og det lød så:

⁵—Ayu riqßuin laj Ezequías ut tâye re, “Joßcaßin xye âcue li Kâcuaß lix Dios laj David, lâ xeßtônil yucuaß. Lâin xcuabi lâ tij ut xinqßue retal nak yôcat chi yâbac. Anakcuan tatinqßuirtesi ut tinqßue oßlaju chihab chic lâ yußam.

⁵Gå og si til Esekias: Så sier Herren, din far Davids Gud: Jeg har hørt din bønn, jeg har sett dine tårer; se, jeg legger femten år til din alder.

⁶Lâin tincolok âcue lâat ut lâin ajcuiß tincolok reheb lin tenamit saß rukß lix reyeb laj Asiria. Lâin tintenkßânk reheb li tenamit aßin,” chan li Kâcuaß.

⁶Og jeg vil redde dig og denne by av assyrerkongens hånd, og jeg vil verne denne by.

⁷Laj Isaías quixye: —Aßan aßin li retalil li tixqßue li Kâcuaß re nak tânau nak tixbânu li cßaßru naxye.

⁷Og dette skal du ha til tegn fra Herren på at Herren vil holde det han nu har lovt:

⁸Li Dios tixsukßisi li sakße ôb ôr chirix ut tâcßutûnk saß lix relôj laj Acaz, li naxbis cuiß li ôr riqßuin li sakße, chan. Ut joßcan quicßulman. Li sakße quisukßi chirix ôb ôr ut quicßutun saß lix relôj laj Acaz nak li sakße quisukßi chirix.

⁸Se, jeg lar solskivens skygge, som er gått ned med solen på Akas' solskive, gå ti streker tilbake. Og solen gikk tilbake ti av de streker den var gått ned.

⁹Nak acak xqßuira laj Ezequías lix reyeb laj Judá quixtzßîba li âtin aßin re xlokßoninquil li Dios:

⁹En sang, skrevet av Judas konge Esekias da han hadde vært syk, men hadde kommet sig av sin sykdom:

¹⁰—Lâin quinye saß inchßôl nak li Dios târisi lin yußam nak toj sâjin. Saß inchßôl lâin nak tinxic saß xyânkeb li camenak ut incßaß tintîxk saß ruchichßochß.

¹⁰Jeg sa: I mine rolige dager må jeg gå bort gjennem dødsrikets porter; jeg må bøte med resten av mine år.

¹¹Lâin quincßoxla nak incßaß chic tincuil lix lokßal li Kâcuaß arin saß ruchichßochß, chi moco teßcuil chic ru li cristian li toj yoßyôqueb.

¹¹Jeg sa: Jeg skal ikke se Herren, Herren i de levendes land jeg skal ikke skue mennesker mere blandt dem som bor i det stille.

¹²Saß inchßôl lâin nak li Dios xrisi lin yußam. Chanchan jun li muhebâl li na-isîc saß xnaßaj. Malaj ut chanchan jun li tßicr li na-isîc saß li quemleb. Quincßoxla nak li Dios ac xrak lin yußam.

¹²Min bolig blir rykket op og ført bort fra mig som en hyrdes telt; jeg har rullet mitt liv sammen lik en vever, fra trådendene skjærer han* mig av; fra dag til natt gjør du det av med mig. / {* Gud.}

¹³Quinnumsi li kßojyîn chi yâbac xban li raylal yôquin chixcßulbal. Incßaß quinru chi cuârc. Chanchan jun li cakcoj yô chixtokbal lin bakel. Saß inchßôl lâin nak ac xin-osoß.

¹³Jeg fikk min sjel til å være stille inntil morgenen; som en løve knuser han alle mine ben; fra dag til natt gjør du det av med mig.

¹⁴Mâcßaß chic inmetzßêu ut moco cau ta chic lix yâb lin cux. Ninyâbac chanchan nak nequeßyâbac li cuilix malaj ut chanchan nak nequeßyâbac li mucuy. Nin-iloc saß choxa. At Kâcuaß, cßajoß li raylal yôquin chixcßulbal. Chinâtenkßa.

¹⁴Som en svale, som en trane, således klynket jeg, jeg kurret som en due; matte så mine øine mot det høie: Herre! Jeg er redd, gå i borgen for mig!

¹⁵¿Cßaß ta cuiß ru târûk tinye lâin? Li Kâcuaß, aßan li xqßuehoc re li raylal aßin saß inbên. Lâin tincuânk saß tûlanil chixjunil lin yußam xban li raylal li xincßul.

¹⁵Hvad skal jeg si? Han har både sagt mig det, og han har gjort det*; stille vil jeg vandre alle mine år efter min sjels bitre smerte. / {* JES 38, 4 fg.}

¹⁶At Kâcuaß, riqßuin li usilal li nacabânu eb li cristian teßcuânk xyußam. Ut riqßuin ajcuiß chixjunil li usilal nacaqßue cuânk inyußam lâin. Lâat tinâqßuirtesi ut tâqßue inyußam.

¹⁶Herre! Ved dem* lever mennesket, og ved dem blir alt min ånds liv opholdt; så gjør mig frisk og la mig leve! / {* ved dine ord; 5MO 8, 3. MTT 4, 4.}

¹⁷Lix rahil inchßôl xasukßisi chokß sahil chßôlej chokß cue. Xban nak xcuulac châcuu, joßcan nak xinâcol chiru li câmc. Ut xacuy xasach lin mâc.

¹⁷Se, til fred blev mig det bitre, ja det bitre, og kjærlig drog du min sjel op av tilintetgjørelsens grav; for du kastet alle mine synder bak din rygg.

¹⁸Eb li cuanqueb saß xnaßajeb li camenak incßaß naru tateßxlokßoni. Eb li camenak incßaß naru teßxqßue âlokßal. Eb aßan incßaß naru teßxcßojob xchßôl âcuiqßuin.

¹⁸For ikke priser dødsriket dig, ikke lover døden dig; ikke venter de som farer ned i graven, på din trofasthet.

¹⁹Caßaj cuiß li yoßyôqueb teßqßuehok âlokßal. Joß lâin yoßyôquin ut yôquin chixqßuebal âlokßal anakcuan. Eb li yucuaßbej nequeßxserakßi reheb li ralal xcßajol nak kßaxal châbilat.

¹⁹De levende, de levende, de priser dig, som jeg idag; en far lærer sine barn om din trofasthet.

²⁰At Kâcuaß, lâat tatcolok cue. Takachßeß li ka-arpa ut takabicha lâ lokßal. Takabicha lâ lokßal saß lâ templo joß najtil yoßyôko, chan laj Ezequías.

²⁰Herren er rede til å frelse mig, og på mine strengeleker vil vi spille alle vårt livs dager i Herrens hus.

²¹Laj Isaías quixye: —Têyîb caßchßinak li higo ut têqßue chiru lix ra ut laj Ezequías tâqßuirâk, chan.Laj Ezequías quixpatzß: —¿Cßaßru li retalil tixcßutbesi chicuu nak lâin tinxic cuißchic saß lix templo li Kâcuaß? chan.

²¹Esaias sa at de skulde hente en fikenkake og legge den som plaster på bylden, så han kunde bli frisk igjen.

²²Laj Ezequías quixpatzß: —¿Cßaßru li retalil tixcßutbesi chicuu nak lâin tinxic cuißchic saß lix templo li Kâcuaß? chan.

²²Esekias sa*: Hvad skal jeg ha til tegn på at jeg skal gå op til Herrens hus? / {* da han hadde hørt det som er sagt i JES 38, 6, men før han hadde hørt det som er sagt i JES 38, 7.}