¹នៅគ្រានោះ ព្រះបាទហេរ៉ូដ ជាស្ដេចអនុរាជ បានជ្រាបអំពីព្រះកិត្ដិនាមរបស់ព្រះយេស៊ូ

¹At that time, Herod the tetrarch heard the report concerning Jesus,

²ទ្រង់មានរាជឱង្ការទៅពួកបរិពារថា៖ «យ៉ូហានបាទីស្ដបានរស់ឡើងវិញហើយ បានជាគាត់មានឫទ្ធានុភាព សំដែងការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះ»។

²and said to his servants, “This is John the Baptizer. He is risen from the dead. That is why these powers work in him.”

³ព្រះបាទហេរ៉ូដបានចាប់លោកយ៉ូហានដាក់ច្រវាក់យកទៅឃុំឃាំង ដោយទ្រង់ជឿតាមពាក្យព្រះនាងហេរ៉ូឌាស ដែលត្រូវជាមហេសីរបស់ស្ដេចភីលីពជាអនុជ

³For Herod had laid hold of John, and bound him, and put him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife.

⁴ព្រោះលោកយ៉ូហានបានបន្ទោសស្ដេចថា «ព្រះករុណាគ្មានសិទ្ធិយកព្រះនាងមកធ្វើជាមហេសីឡើយ»។

⁴For John said to him, “It is not lawful for you to have her.”

⁵ស្ដេចហេរ៉ូដចង់សម្លាប់លោកយ៉ូហាន តែទ្រង់ខ្លាចបណ្ដាជន ព្រោះពួកគេចាត់ទុកលោកជាព្យាការី មួយរូប។

⁵When he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.

⁶នៅថ្ងៃបុណ្យខួបចំរើនព្រះជន្មរបស់ព្រះបាទហេរ៉ូដ បុត្រីរបស់ព្រះនាងហេរ៉ូឌាស ចូលមករាំនៅមុខភ្ញៀវ ធ្វើអោយស្ដេចពេញចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង

⁶But when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced among them and pleased Herod.

⁷រហូតដល់ស្បថស្បែសន្យានឹងនាងថា បើនាងចង់បានអ្វី ស្ដេចប្រទានអោយទាំងអស់។

⁷Whereupon he promised with an oath to give her whatever she should ask.

⁸នាងទូលទៅស្ដេចវិញ តាមពាក្យបង្គាប់របស់មាតាថា៖ «សូមទ្រង់ប្រទានក្បាលរបស់យ៉ូហានបាទីស្ដ ដាក់លើថាសមកអោយខ្ញុំម្ចាស់!»។

⁸She, being prompted by her mother, said, “Give me here on a platter the head of John the Baptizer.”

⁹ព្រះរាជាព្រួយព្រះហឫទ័យក្រៃលែង ព្រោះទ្រង់បានស្បថនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់ ជ្រុលហួសទៅហើយ។ ទ្រង់ក៏បញ្ជាអោយគេធ្វើតាមពាក្យសុំរបស់នាង

⁹The king was grieved, but for the sake of his oaths, and of those who sat at the table with him, he commanded it to be given,

¹⁰គឺចាត់ទាហានអោយទៅកាត់កលោកយ៉ូហាន

¹⁰and he sent and beheaded John in the prison.

¹¹យកក្បាលដាក់លើថាសមួយប្រគល់អោយនាង រួចនាងយកទៅថ្វាយមាតា។

¹¹His head was brought on a platter, and given to the young lady: and she brought it to her mother.

¹²ពួកសិស្សរបស់លោកយ៉ូហាន មកយកសពលោកទៅបញ្ចុះ ហើយនាំគ្នាយកដំណឹងទៅទូលព្រះយេស៊ូ។

¹²His disciples came, and took the body, and buried it; and they went and told Jesus.

¹³កាលព្រះយេស៊ូបានជ្រាបដំណឹងនេះ ទ្រង់ក៏យាងចុះទូក ចាកចេញជាមួយពួកសិស្ស ឆ្ពោះទៅកាន់កន្លែងមួយស្ងាត់ដាច់ឡែកពីបណ្ដាជន។ ប៉ុន្ដែ មហាជនបានដឹង ហើយនាំគ្នាចេញពីក្រុងនានា ដើរទៅតាមព្រះអង្គ។

¹³Now when Jesus heard this, he withdrew from there in a boat, to a deserted place apart. When the multitudes heard it, they followed him on foot from the cities.

¹⁴កាលព្រះយេស៊ូយាងឡើងពីទូក ទតឃើញមហាជនដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះ ព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរគេពន់ពេកណាស់ ហើយទ្រង់ក៏ប្រោសអ្នកជំងឺអោយបានជា។

¹⁴Jesus went out, and he saw a great multitude. He had compassion on them, and healed their sick.

¹⁵ពេលនោះ ថ្ងៃជ្រេណាស់ហើយ សិស្សនាំគ្នាចូលមកជិតព្រះអង្គទូលថា៖ «ទីនេះស្ងាត់ណាស់ ហើយក៏ជិតយប់ផង សូមប្រាប់បណ្ដាជនទាំងនេះអោយត្រឡប់ទៅវិញ រកទិញម្ហូបអាហារនៅតាមភូមិ»។

¹⁵When evening had come, his disciples came to him, saying, “This place is deserted, and the hour is already late. Send the multitudes away, that they may go into the villages, and buy themselves food.”

¹⁶ប៉ុន្ដែ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់សិស្សថា៖ «មិនបាច់អោយគេត្រឡប់ទៅវិញទេ ចូរអ្នករាល់គ្នាយកម្ហូបអាហារអោយគេបរិភោគទៅ»។

¹⁶But Jesus said to them, “They don’t need to go away. You give them something to eat.”

¹⁷សិស្សទូលព្រះអង្គថា៖ «យើងខ្ញុំមាននំបុ័ងតែប្រាំដុំ និង ត្រីងៀតពីរកន្ទុយប៉ុណ្ណោះ»។

¹⁷They told him, “We only have here five loaves and two fish.”

¹⁸ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរយកនំបុ័ង និង ត្រីនោះមកអោយខ្ញុំ»។

¹⁸He said, “Bring them here to me.”

¹⁹បន្ទាប់មកព្រះអង្គប្រាប់បណ្ដាជនអោយអង្គុយលើស្មៅ ព្រះអង្គយកនំបុ័ងទាំងប្រាំដុំ និង ត្រីពីរកន្ទុយនោះមកកាន់ ទ្រង់ងើបព្រះភ័ក្ដ្រឡើងលើ សរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ហើយកាច់នំបុ័ងប្រទានអោយពួកសិស្ស ពួកសិស្សក៏ចែកអោយបណ្ដាជនបរិភោគ។

¹⁹He commanded the multitudes to sit down on the grass; and he took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, he blessed, broke and gave the loaves to the disciples, and the disciples gave to the multitudes.

²⁰អ្នកទាំងនោះបានបរិភោគឆ្អែតគ្រប់ៗគ្នា ហើយពួកសិស្សប្រមូលនំបុ័ងដែលនៅសល់ ដាក់បានពេញដប់ពីរល្អី។

²⁰They all ate, and were filled. They took up twelve baskets full of that which remained left over from the broken pieces.

²¹អស់អ្នកដែលបានបរិភោគនំបុ័ង មានប្រុសៗទាំងអស់ប្រមាណប្រាំពាន់នាក់ ឥតគិតស្រីៗ និង ក្មេងៗផងទេ។

²¹Those who ate were about five thousand men, besides women and children.

²²រំពេចនោះ ព្រះយេស៊ូបញ្ជាពួកសិស្ស អោយចុះទូក ឆ្លងទៅត្រើយម្ខាង មុនព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គក៏ប្រាប់មហាជនអោយវិលត្រឡប់ទៅវិញដែរ។

²²Immediately Jesus made the disciples get into the boat, and to go ahead of him to the other side, while he sent the multitudes away.

²³កាលព្រះអង្គអោយមហាជនចេញផុតអស់ហើយ ព្រះយេស៊ូយាងឡើងទៅលើភ្នំដាច់ឡែកពីគេ ដើម្បីអធិស្ឋាន ។ លុះដល់យប់ ទ្រង់គង់នៅទីនោះតែមួយព្រះអង្គឯង។

²³After he had sent the multitudes away, he went up into the mountain by himself to pray. When evening had come, he was there alone.

²⁴ពេលនោះ ទូកចេញឆ្ងាយពីច្រាំងហើយ ក៏ត្រូវរលកបក់បោក ព្រោះបញ្ច្រាសខ្យល់។

²⁴But the boat was now in the middle of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.

²⁵ដល់ពេលជិតភ្លឺ ព្រះអង្គយាងលើទឹកឆ្ពោះទៅរកពួកសិស្ស។

²⁵In the fourth watch of the night, The night was equally divided into four watches, so the fourth watch is approximately 3:00 A. M. to sunrise. Jesus came to them, walking on the sea. see Job 9:8

²⁶កាលពួកគេឃើញព្រះអង្គយាងលើទឹកសមុទ្រដូច្នេះគេភ័យរន្ធត់ ហើយស្រែកឡើងថា «ខ្មោចលង!» ព្រោះគេភ័យពេក។

²⁶When the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, “It’s a ghost!” and they cried out for fear.

²⁷រំពេចនោះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរតាំងចិត្ដក្លាហានឡើង ខ្ញុំទេតើ កុំខ្លាចអី!»។

²⁷But immediately Jesus spoke to them, saying “Cheer up! It is I! or, I AM! Don’t be afraid.”

²⁸លោកពេត្រុសទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើពិតជាលោកមែន សូមបញ្ជាអោយខ្ញុំអាចដើរលើទឹកទៅរកលោកផង»។

²⁸Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the waters.”

²⁹ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «អញ្ជើញមក!» លោកពេត្រុសក៏ចុះពីទូក ដើរលើទឹកឆ្ពោះទៅរកព្រះយេស៊ូ។

²⁹He said, “Come!” Peter stepped down from the boat, and walked on the waters to come to Jesus.

³⁰ប៉ុន្ដែ កាលលោកឃើញខ្យល់បក់ខ្លាំងលោកភ័យណាស់ ហើយចាប់ផ្ដើមលិចទៅក្នុងទឹក។ លោកស្រែកឡើងថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ សូមជួយខ្ញុំផង!»។

³⁰But when he saw that the wind was strong, he was afraid, and beginning to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”

³¹ព្រះយេស៊ូក៏លូកព្រះហស្ដទាញគាត់ឡើងភ្លាម ទាំងមានព្រះបន្ទូលថា៖ «មនុស្សមានជំនឿតិចអើយ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកមិនទុកចិត្ដ ដូច្នេះ?។

³¹Immediately Jesus stretched out his hand, took hold of him, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”

³²បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ និង លោកពេត្រុសចូលមកក្នុងទូក ហើយខ្យល់ក៏ស្ងប់។

³²When they got up into the boat, the wind ceased.

³³អ្នកនៅក្នុងទូកនាំគ្នាក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ទាំងពោលថា៖ «ព្រះអង្គពិតជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន!»។

³³Those who were in the boat came and worshiped him, saying, “You are truly the Son of God!”

³⁴ព្រះយេស៊ូ និង ពួកសិស្ស បានឆ្លងទៅដល់ត្រើយម្ខាងត្រង់ស្រុកគេនេសារ៉ែត។

³⁴When they had crossed over, they came to the land of Gennesaret.

³⁵អ្នកស្រុកនោះស្គាល់ព្រះអង្គភ្លាម ហើយយកដំណឹងទៅផ្សព្វផ្សាយពាសពេញតំបន់ទាំងមូល។ គេនាំអ្នកជំងឺទាំងអស់មករកព្រះអង្គ

³⁵When the people of that place recognized him, they sent into all that surrounding region, and brought to him all who were sick,

³⁶អង្វរសូមគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះពស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ អស់អ្នកដែលបានពាល់ បានជាសះស្បើយ គ្រប់ៗគ្នា។

³⁶and they begged him that they might just touch the fringe or, tassel of his garment. As many as touched it were made whole.