¹(아삽의 마스길) 내 백성이여, 내 교훈을 들으며 내 입의 말에 귀를 기울일지어다

¹ای قوم من به تعلیمات من گوش دهید و به سخنان دهانم گوش فرا دهید.

²내가 입을 열고 비유를 베풀어서 옛 비밀한 말을 발표하리니

²دهان خود را به مَثَل ها باز خواهم کرد و چیزهای را شرح خواهم داد که از بنای عالم مخفی بوده است،

³이는 우리가 들은 바요 아는 바요 우리 열조가 우리에게 전한 바라

³چیزهای که شنیده و دانسته ایم و پدران ما برای ما بیان کرده اند.

⁴우리가 이를 그 자손에게 숨기지 아니하고 여호와의 영예와 그 능력과 기이한 사적을 후대에 전하리로다

⁴ما هم آن ها را از فرزندان ایشان پنهان نخواهیم کرد. ستایشات خداوند را و قدرت او و معجزات شگفت انگیزی را که او کرده است، برای نسل های آینده بیان می کنیم.

⁵여호와께서 증거를 야곱에게 세우시며 법도를 이스라엘에게 정하시고 우리 열조에게 명하사 저희 자손에게 알게 하라 하셨으니

⁵خداوند شهادتی در یعقوب برپا داشت و احکامی در اسرائیل وضع کرد و پدران ما را امر فرمود که آن ها را به فرزندان خود تعلیم دهند،

⁶이는 저희로 후대 곧 후생 자손에게 이를 알게 하고 그들은 일어나 그 자손에게 일러서

⁶تا نسل آینده آن ها را بدانند و فرزندانی که در آینده متولد می گردند نیز برخاسته و آن ها را به فرزندان خود بیان نمایند.

⁷저희로 그 소망을 하나님께 두며 하나님의 행사를 잊지 아니하고 오직 그 계명을 지켜서

⁷و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا را فراموش نکنند بلکه احکام او را اطاعت کنند.

⁸그 열조 곧 완고하고 패역하여 그 마음이 정직하지 못하며 그 심령은 하나님께 충성치 아니한 세대와 같지 않게 하려 하심이로다

⁸تا مثل پدران خود نسل سرکش و فتنه انگیز نشوند که دل شان با خدا راست نبود و نه روح ایشان بسوی خدا وفادار.

⁹에브라임 자손은 병기를 갖추며 활을 가졌으나 전쟁의 날에 물러갔도다

⁹مردم افرایم با وجودیکه با تیر و کمان مسلح بودند، در روز جنگ فرار کردند.

¹⁰저희가 하나님의 언약을 지키지 아니하고 그 율법 준행하기를 거절하며

¹⁰پیمان خدا را نگاه نداشتند و مطابق احکام او عمل نکردند.

¹¹여호와의 행하신 것과 저희에게 보이신 기사를 잊었도다

¹¹کارهای خداوند را فراموش کردند و معجزاتی را که او به ایشان ظاهر کرده بود.

¹²옛적에 하나님이 애굽 땅 소안 들에서 기이한 일을 저희 열조의 목전에서 행하셨으되

¹²در برابر چشمان پدران شان در سرزمین مصر و صوعَن، کارهای شگفت انگیزی بعمل آورد.

¹³저가 바다를 갈라 물을 무더기 같이 서게 하시고 저희로 지나게 하셨으며

¹³آب بحر را دو شق کرده، ایشان را عبور داد و آبها را مانند دیوار برپا داشت.

¹⁴낮에는 구름으로 온 밤에는 화광으로 인도하셨으며

¹⁴در روز آن ها را در زیر سایۀ ابر و هنگام شب با نور آتش هدایت می نمود.

¹⁵광야에서 반석을 쪼개시고 깊은 수원에서 나는 것 같이 저희에게 물을 흡족히 마시우셨으며

¹⁵در بیابان صخره ها را بشگافت و آب فراوان، مثل آبی که از عمق ها به دست می آید، به آن ها فراهم نمود.

¹⁶또 반석에서 시내를 내사 물이 강 같이 흐르게 하셨으나

¹⁶آب از صخره ها فوران کرد و مثل نهرها جاری شد.

¹⁷저희는 계속하여 하나님께 범죄하여 황야에서 지존자를 배반하였도다

¹⁷با وجود همۀ اینها، بار دیگر نسبت به او گناه ورزیدند و در برابر خدای متعال در بیابان آشوب برپا کردند.

¹⁸저희가 저희 탐욕대로 식물을 구하여 그 심중에 하나님을 시험하였으며

¹⁸در دلهای خود خداوند را امتحان کردند، زیرا از او برای ارضای نفس خود غذا خواستند.

¹⁹그 뿐 아니라 하나님을 대적하여 말하기를 하나님이 광야에서 능히 식탁을 준비하시랴

¹⁹بر ضد خدا حرف می زدند و می گفتند: «آیا خدا می تواند در این بیابان سفره ای برای ما تهیه کند؟

²⁰저가 반석을 쳐서 물을 내시매 시내가 넘쳤거니와 또 능히 떡을 주시며 그 백성을 위하여 고기를 예비하시랴 하였도다

²⁰بلی، دیدیم که او صخره را زد و آبها روان شد و نهرها جاری گردید، پس آیا می تواند نان را نیز بدهد و گوشت برای قوم برگزیدۀ خود حاضر سازد؟»

²¹그러므로 여호와께서 듣고 노하심이여 야곱을 향하여 노가 맹렬하며 이스라엘을 향하여 노가 올랐으니

²¹وقتی خداوند این را شنید، غضبناک شد و آتش در یعقوب شعله ور شد و خشم بر اسرائیل افروخته گردید،

²²이는 하나님을 믿지 아니하며 그 구원을 의지하지 아니한 연고로다

²²زیرا به خدا ایمان نداشته و به قدرت نجات بخش او اعتماد نکردند.

²³그러나 저가 오히려 위의 궁창을 명하시며 하늘 문을 여시고

²³پس ابر ها را از بالا امر فرمود و دریچه های آسمان را گشود.

²⁴저희에게 만나를 비같이 내려 먹이시며 하늘 양식으로 주셨나니

²⁴آنگاه «مَنّا» را بر ایشان بارانید تا بخورند و غلۀ آسمان را به ایشان بخشید.

²⁵사람이 권세 있는 자의 떡을 먹음이여 하나님이 식물을 충족히 주셨도다

²⁵مردمان از غذای فرشتگان خوردند و آذوقۀ فراوان داشتند.

²⁶저가 동풍으로 하늘에서 일게 하시며 그 권능으로 남풍을 인도하시고

²⁶باد شرقی را در آسمان وزانید و با قدرت خود باد جنوبی را آورد.

²⁷저희에게 고기를 티끌같이 내리시니 곧 바다 모래 같은 나는 새라

²⁷گوشت را برای شان مثل غبار فرستاد یعنی پرندگان را مانند ریگ دریا.

²⁸그 진중에 떨어지게 하사 그 거처에 둘리셨도다

²⁸او آنرا در بین خیمه ها و اطراف اقامتگاه شان فرود آورد.

²⁹저희가 먹고 배불렀나니 하나님이 저희 소욕대로 주셨도다

²⁹همگی خوردند و سیر شدند و آنچه که نفس شان آرزو داشت، به آن ها داده شد.

³⁰저희가 그 욕심에서 떠나지 아니하고 저희 식물이 아직 그 입에 있을 때에

³⁰ایشان از طمع خود دست بردار نبوده و غذای دهن را هنوز فرو نبرده بودند،

³¹하나님이 저희를 대하여 노를 발하사 저희 중 살진 자를 죽이시며 이스라엘의 청년을 쳐 엎드러뜨리셨도다

³¹که غضب خدا بر ایشان شعله ور گردیده، تنومندان شان را کشت و جوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

³²그럴지라도 저희가 오히려 범죄하여 그의 기사를 믿지 아니하였으므로

³²با وجود این همه، آن ها دست از گناه نکشیدند و به معجزات او ایمان نیاوردند.

³³하나님이 저희 날을 헛되이 보내게 하시며 저희 해를 두렵게 지내게 하셨도다

³³بنابران او کاری کرد که روزهای شان در بیهودگی گذشت و سال های شان در وحشت و ترس.

³⁴하나님이 저희를 죽이실 때에 저희가 그에게 구하며 돌이켜 하나님을 간절히 찾았고

³⁴هنگامیکه عده ای از آنها را کشت، بقیه به خدا رو آورده، توبه نمودند و حضور او را طلبیدند.

³⁵하나님이 저희의 반석이시요 지존하신 하나님이 저희 구속자이심을 기억하였도다

³⁵آن ها به یاد آوردند که خدا صخرۀ ایشان و خدای متعال رهانندۀ ایشان است.

³⁶그러나 저희가 입으로 그에게 아첨하며 자기 혀로 그에게 거짓을 말하였으니

³⁶اما با دهان خود به او چاپلوسی کردند و با زبان خویش به او دروغ گفتند،

³⁷이는 하나님께 향하는 저희 마음이 정함이 없으며 그의 언약에 성실치 아니하였음이로다

³⁷زیرا که دل ایشان با او راست نبود و به عهد وی وفادار نماندند.

³⁸오직 하나님은 자비하심으로 죄악을 사하사 멸하지 아니하시고 그 진노를 여러번 돌이키시며 그 분을 다 발하지 아니하셨으니

³⁸اما او از روی رحمت خود گناه ایشان را بخشیده، آن ها را هلاک نساخت بلکه بارها از غضب خود برگشته و تمامیِ خشم خود را ظاهر نکرد.

³⁹저희는 육체 뿐이라 가고 다시 오지 못하는 바람임을 기억하셨음이로다

³⁹و بیاد آورد که آن ها بشر هستند و مثل بادی که می وزد و بر نمی گردد.

⁴⁰저희가 광야에서 그를 반항하며 사막에서 그를 슬프시게 함이 몇번인고

⁴⁰آن ها به مراتب در بیابان در مقابل او سرکشی نمودند و در صحرا او را رنجانیدند.

⁴¹저희가 돌이켜 하나님을 재삼 시험하며 이스라엘의 거룩한 자를 격동하였도다

⁴¹بارها او را امتحان کردند و به قدوسِ اسرائیل بی حرمتی نمودند.

⁴²저희가 그의 권능을 기억지 아니하며 대적에게서 구속하신 날도 생각지 아니하였도다

⁴²قدرت او را به خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود،

⁴³그 때에 하나님이 애굽에서 그 징조를, 소안 들에서 그 기사를 나타내사

⁴³که چگونه نشانه های خود را در مصر ظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعَن.

⁴⁴저희의 강과 시내를 피로 변하여 저희로 마실수 없게 하시며

⁴⁴دریاها و نهرهای شان را به خون تبدیل کرد، طوریکه آب برای نوشیدن نداشتند.

⁴⁵파리 떼를 저희 중에 보내어 물게 하시고 개구리를 보내어 해하게 하셨으며

⁴⁵انواع حشرات نیشدار را فرستاد که آن ها را گزیدند و بقه ها که به آن ها آسیب رسانیدند.

⁴⁶저희의 토산물을 황충에게 주시며 저희의 수고한 것을 메뚜기에게 주셨으며

⁴⁶کِشت و زراعت شان را بوسیلۀ کرمها تلف کرد. محصول زحمت شان را خوراک ملخ ها ساخت.

⁴⁷저희 포도나무를 우박으로, 저희 뽕나무를 서리로 죽이셨으며

⁴⁷تاکستان ایشان را با ژاله خراب کرد و درختان انجیر شان را با ژاله های بزرگ.

⁴⁸저희 가축을 우박에, 저희 양떼를 번갯불에 붙이셨으며

⁴⁸رمه و گلۀ شان را به ژاله سپرد و مواشی شان را به شعله های برق.

⁴⁹그 맹렬한 노와 분과 분노와 고난 곧 벌하는 사자들을 저희에게 내려 보내셨으며

⁴⁹آتش خشم خود را بر ایشان فرستاد، یعنی غضب و خشم شدید و مصیبت را با فرشتگان هلاکت.

⁵⁰그 노를 위하여 치도하사 저희 혼의 사망을 면케 아니하시고 저희 생명을 염병에 붙이셨으며

⁵⁰غضب خود را جاری ساخت و جان ایشان را از موت نرهانید، بلکه به مرض کشندۀ وبا تسلیم نمود.

⁵¹애굽에서 모든 장자 곧 함의 장막에 있는 그 기력의 시작을 치셨으나

⁵¹همۀ نخست زادگان مصریان را کشت و اولباری های قوّت ایشان را در خیمه های حام.

⁵²자기 백성을 양 같이 인도하여 내시고 광야에서 양떼같이 지도하셨도다

⁵²آنگاه قوم برگزیدۀ خود را مثل گوسفندان از مصر بیرون آورد و ایشان را در بیابان همچون گله ای رهنمایی نمود.

⁵³저희를 안전히 인도하시니 저희는 두려움이 없었으나 저희 원수는 바다에 엄몰되었도다

⁵³ایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند، اما بحر دشمنان شان را در کام خود فرو برد.

⁵⁴저희를 그 성소의 지경 곧 그의 오른손이 취하신 산으로 인도하시고

⁵⁴بعد ایشان را به سرزمین مقدس خود آورد، به این کوهی که با قدرت دست راست خود حاصل کرده بود.

⁵⁵또 열방을 저희 앞에서 쫓아 내시며 줄로 저희 기업을 분배하시고 이스라엘 지파로 그 장막에 거하게 하셨도다

⁵⁵امت ها را پیش روی ایشان بیرون راند و مُلک شان را با ریسمان تقسیم نموده و قبایل اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

⁵⁶그럴지라도 저희가 지존하신 하나님을 시험하며 반항하여 그 증거를 지키지 아니하며

⁵⁶لیکن آن ها بازهم خدای متعال را امتحان کردند، به او آشوب برپا کردند و شهادات او را نگاه نداشتند.

⁵⁷저희 열조같이 배반하고 궤사를 행하여 속이는 활 같이 빗가서

⁵⁷ایشان برگشته، مانند پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان نادرست، منحرف شدند.

⁵⁸자기 산당으로 그 노를 격동하며 저희 조각한 우상으로 그를 진노케 하였으매

⁵⁸با ساختن بتخانه ها در جاهای بلند خشم او را برافروختند و با پرستش بتهای خویش غیرت او را به هیجان آوردند.

⁵⁹하나님이 들으시고 분내어 이스라엘을 크게 미워하사

⁵⁹چون خدا این را شنید، غضبناک گردید و از اسرائیل به شدت متنفر گردید.

⁶⁰실로의 성막 곧 인간에 세우신 장막을 떠나시고

⁶⁰پس خیمۀ شیلو را ترک نمود، آن خیمه ای که جای سکونت را که در میان آدمیان برپا ساخته بود.

⁶¹그 능력된 자를 포로에 붙이시며 자기 영광을 대적의 손에 붙이시고

⁶¹به دشمنان موقع داد تا صندوق پیمان را که نشانۀ قدرت او بود، به اسیری برند و جلال خود را به دست ایشان سپرد.

⁶²그 백성을 또 칼에 붙이사 그의 기업에게 분내셨으니

⁶²قوم برگزیدۀ خود را به شمشیر تسلیم نمود و بر میراث خود غضبناک گردید.

⁶³저희 청년은 불에 살라지고 저희 처녀에게는 혼인 노래가 없으며

⁶³جوانان آن ها را در آتش هلاک ساخت و دوشیزگان شان بی شوهر ماندند.

⁶⁴저희 제사장들은 칼에 엎드러지고 저희 과부들은 애곡하지 못하였도다

⁶⁴کاهنان شان با شمشیر بقتل رسیدند و بیوه های شان امکان عزاداری را نداشتند.

⁶⁵때에 주께서 자다가 깬 자 같이 포도주로 인하여 외치는 용사 같이 일어나사

⁶⁵سرانجام خداوند مثل کسی که بیدار شده و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردیده است،

⁶⁶그 대적들을 쳐 물리쳐서 길이 욕되게 하시고

⁶⁶دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و سرکوب ساخت.

⁶⁷또 요셉의 장막을 싫어 버리시며 에브라임 지파를 택하지 아니하시고

⁶⁷خانوادۀ یوسف را رد کرد و قبیلۀ افرایم را نپذیرفت،

⁶⁸오직 유다 지파와 그 사랑하시는 시온산을 택하시고

⁶⁸بلکه قبیلۀ یهودا و کوه سهیون را که دوست می داشت، برگزید.

⁶⁹그 성소를 산의 높음 같이, 영원히 두신 땅 같이 지으셨으며

⁶⁹او در آنجا عبادتگاه خود را مثل کوههای بلند و مثل زمین که استوار و همیشه پایدار است، بنا کرد.

⁷⁰또 그 종 다윗을 택하시되 양의 우리에서 취하시며

⁷⁰بندۀ خود، داود را برگزید و او را از آغل های گوسفندان گرفت.

⁷¹젖 양을 지키는 중에서 저희를 이끄사 그 백성인 야곱 그 기업인 이스라엘을 기르게 하셨더니

⁷¹او را از عقب میش های شیری آورد تا قوم برگزیدۀ او یعقوب و میراث او اسرائیل را چوپانی کند.پس داود ایشان را با صداقت دل چوپانی نمود و با مهارت دست هدایت کرد.

⁷²이에 저가 그 마음의 성실함으로 기르고 그 손의 공교함으로 지도하였도다

⁷²پس داود ایشان را با صداقت دل چوپانی نمود و با مهارت دست هدایت کرد.