1Naamatietis Cofaras atsakydamas tarė:
1¶ Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,
2“Mano mintys verčia mane atsiliepti, ir dėl to aš skubu kalbėti.
2Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.
3Aš girdėjau priekaištus man ir mano supratimo dvasia verčia mane atsakyti.
3Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.
4Ar nežinai, kad nuo seno, kai žmogus buvo įkurdintas žemėje,
4Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;
5nedorėlių džiaugsmas trumpas ir veidmainių džiaugsmas tik akimirka?
5He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?
6Nors jo puikybė pasiektų dangus ir jo galva liestų debesis,
6Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;
7jis pražus kaip jo paties išmatos. Kas jį matė, klaus: ‘Kur jis?’
7Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?
8Kaip sapnas jis dings, pranyks kaip nakties regėjimas.
8Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.
9Akis, kuri jį matė, nebematys jo daugiau ir jo vieta jo neberegės.
9Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.
10Jo vaikai ieškos beturčių palankumo, jo rankos sugrąžins jo turtus.
10¶ E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.
11Jo kaulai pilni jaunystės nuodėmių, kurios gulės dulkėse kartu su juo.
11E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.
12Nors nedorybė saldi jo burnoje, nors jis slepia ją po savo liežuviu,
12Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;
13saugo ją ir nepaleidžia, paslėpęs savo burnoje,
13Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;
14tačiau maistas jo viduriuose virs gyvačių tulžimi.
14Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.
15Prarytus turtus jis išvems; Dievas iš jo pilvo ištrauks juos.
15I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.
16Gyvačių nuodus jis čiulps, jį nužudys angies liežuvis.
16Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.
17Jis nematys upių ir upelių, tekančių medumi ir pienu.
17E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.
18Ką jis uždirbo, turės atiduoti ir neprarys to. Jis atlygins savo turtais ir nepasidžiaugs jais.
18Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.
19Nes jis nuskriaudė ir apleido vargšą, pasisavino namus, kurių nestatė.
19Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.
20Jo godumui nebuvo ribų, bet jis nieko neišgelbės.
20I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.
21Neliks jo valgio ir niekas nežiūrės į jo gėrybes.
21Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.
22Kai jis bus apsirūpinęs, jam bus ankšta, nelaimės rankos apims jį.
22I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.
23Kai jis norės prikimšti savo pilvą, Dievas pasiųs savo rūstybę ant jo, išlies ją, jam bevalgant.
23¶ I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.
24Jis bėgs nuo geležinio ginklo, bet jį pervers varinis lankas.
24Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.
25Strėlė bus ištraukta iš jo kūno, žibantis antgalis bus išliejęs jo tulžį; siaubai apniks jį.
25E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.
26Tamsa paslėpta jo viduje; prarys jį ugnis, kurios niekas neužkūrė. Bus varginami tie, kas liks jo palapinėje.
26Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.
27Dangus atskleis jo kaltę ir žemė sukils prieš jį.
27Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.
28Visas jo turtas bus sunaikintas ir nuneštas Jo rūstybės dieną.
28Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.
29Tokia dalis yra nuo Dievo nedorėliui ir toks palikimas yra Dievo jam skirtas”.
29Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.