¹Aš­žmogus, patyręs vargą nuo Jo rūstybės lazdos.

¹¶ Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.

²Jis atvedė mane į tamsybę, o ne į šviesą.

²I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.

³Jis laiko ištiesęs savo ranką prieš mane visą dieną.

³He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.

⁴Jis pasendino mano kūną ir odą, sulaužė kaulus.

⁴Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.

⁵Jis apsupo mane kartybe ir vargu,

⁵Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.

⁶perkėlė į tamsą kaip mirusį.

⁶Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.

⁷Jis uždarė man duris ir apkalė mane sunkiomis grandinėmis.

⁷Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.

⁸Aš šaukiu ir meldžiuosi, bet Jis neatsako į mano maldą.

⁸Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.

⁹Jis užtvėrė mano kelius tašytais akmenimis ir mano takus iškraipė.

⁹Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.

¹⁰Jis tykojo manęs kaip lokys, kaip liūtas lindynėje.

¹⁰Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.

¹¹Jis mane paklaidino, sudraskė ir paliko vienišą.

¹¹Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.

¹²Įtempęs lanką, Jis pastatė mane taikiniu

¹²Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.

¹³ir pervėrė mano širdį strėlėmis.

¹³Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.

¹⁴Aš tapau pajuoka visai savo tautai, apie mane jie dainuoja per dieną.

¹⁴Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.

¹⁵Jis pasotino mane kartybėmis ir girdė metėlėmis.

¹⁵Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.

¹⁶Jis išlaužė mano dantis į žvyrą, užpylė mane pelenais.

¹⁶Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.

¹⁷Neturiu ramybės ir nežinau, kas yra gerovė.

¹⁷Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.

¹⁸Aš tariau: “Mano stiprybė ir viltis Viešpatyje pražuvo”.

¹⁸Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.

¹⁹Atsimink mano vargą, kartybę, metėlę ir tulžį.

¹⁹Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.

²⁰Mano siela nuolat tai atsimena ir yra pažeminta manyje.

²⁰Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.

²¹Nors aš viso to neužmirštu, visgi dar turiu vilties.

²¹¶ E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.

²²Viešpaties malonė nepranyko, Jo gailestingumas dar nepasibaigė.

²²He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.

²³Tai atsinaujina kas rytą, ir didelė yra Jo ištikimybė.

²³E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.

²⁴Viešpats yra mano dalis, todėl vilsiuosi Juo.

²⁴Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.

²⁵Viešpats yra geras Jo laukiantiems ir ieškantiems.

²⁵He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.

²⁶Gera yra turėti viltį ir kantriai laukti Viešpaties išgelbėjimo,

²⁶He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.

²⁷gera žmogui nešti jungą nuo pat jaunystės.

²⁷He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.

²⁸Jis sėdi atsiskyręs ir tyli, nes tai Viešpaties uždėta našta.

²⁸Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.

²⁹Jis paliečia dulkes savo burna: “Galbūt dar yra vilties”.

²⁹Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.

³⁰Jis atsuka skruostą jį mušančiam, sotinasi panieka,

³⁰Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.

³¹nes Viešpats neatstumia amžiams.

³¹E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:

³²Jis siunčia sielvartą, bet vėl pasigaili dėl savo malonės gausos.

³²Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.

³³Jis nenori varginti žmonių ir sukelti jiems sielvarto.

³³Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.

³⁴Kai mindžioja kojomis belaisvius,

³⁴Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;

³⁵kai Aukščiausiojo akivaizdoje pamina žmogaus teises,

³⁵Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;

³⁶kai iškraipo žmogaus bylą, Viešpats tam nepritaria.

³⁶Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.

³⁷Kas gali sakyti, kad įvyksta ir tai, ko Viešpats neįsako?

³⁷¶ Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?

³⁸Ar ne iš Aukščiausiojo burnos ateina, kas gera ir kas pikta?

³⁸He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?

³⁹Kodėl žmogus skundžiasi, baudžiamas dėl savo nuodėmių?

³⁹He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?

⁴⁰Patikrinkime savo kelius ir grįžkime prie Viešpaties.

⁴⁰E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.

⁴¹Kelkime savo širdis ir rankas į Dievą danguose.

⁴¹Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.

⁴²Mes nusikaltome ir maištavome, ir Tu mums neatleidai.

⁴²¶ I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.

⁴³Tu apsisiautei rūstybe ir persekiojai mus, Tu žudei mus nesigailėdamas.

⁴³Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.

⁴⁴Tu apsigaubei debesiu taip, kad maldos nepasiektų Tavęs.

⁴⁴Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.

⁴⁵Tu padarei mus sąšlavomis ir atmatomis tarp tautų.

⁴⁵Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.

⁴⁶Mūsų priešai atvėrė savo burnas prieš mus.

⁴⁶Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.

⁴⁷Baimė ir žabangai užgriuvo mus, griovimas ir sunaikinimas.

⁴⁷Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.

⁴⁸Mano akys pasruvo ašaromis dėl tautos sunaikinimo.

⁴⁸Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.

⁴⁹Mano ašaros plūs nesulaikomai, be perstojo,

⁴⁹Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,

⁵⁰kol Viešpats pažvelgs iš dangaus į mus.

⁵⁰Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.

⁵¹Aš liūdžiu dėl savo miesto dukterų.

⁵¹E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.

⁵²Priešai pagavo mane kaip paukštį be priežasties,

⁵²Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.

⁵³įmetė mane gyvą į duobę, mėtė akmenimis.

⁵³Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.

⁵⁴Vanduo pakilo iki mano galvos; maniau, esu žuvęs.

⁵⁴I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.

⁵⁵Viešpatie, iš duobės gilybės šaukiausi Tavęs.

⁵⁵¶ I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.

⁵⁶Tu išgirdai mano balsą. Nenukreipk savo ausies nuo mano šauksmo.

⁵⁶I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.

⁵⁷Tu priartėjai, kai šaukiausi Tavo pagalbos, ir tarei: “Nebijok”.

⁵⁷I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.

⁵⁸Viešpatie, Tu atėjai man į pagalbą ir išgelbėjai mano gyvybę.

⁵⁸Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.

⁵⁹Viešpatie, Tu matei man daromą skriaudą, išspręsk mano bylą.

⁵⁹Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.

⁶⁰Tu matei jų įniršį ir visus jų sumanymus prieš mane;

⁶⁰Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.

⁶¹Tu girdėjai jų patyčias ir visus jų sumanymus prieš mane.

⁶¹Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;

⁶²Mano priešininkų lūpos visą laiką planuoja pikta prieš mane.

⁶²Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.

⁶³Ar jie sėdi, ar keliasi, aš esu jų daina.

⁶³Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.

⁶⁴Viešpatie, atlygink jiems pagal jų darbus.

⁶⁴Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.

⁶⁵Suteik jų širdims skausmo. Prakeikimas tekrinta ant jų.

⁶⁵Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.

⁶⁶Viešpatie, persekiok juos ir nušluok nuo žemės paviršiaus.

⁶⁶Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.