¹Žodžiai Agūro, Jakės sūnaus. Taip jis kalbėjo Itieliui, pačiam Itieliui ir Ukalui:

¹¶ Ko nga kupu a Akuru tama a Iakehe; ko te poropititanga. I korero taua tangata ki a Itiere, ki a Itiere raua ko Ukara,

²“Aš suprantu mažiau negu kiti ir neturiu žmogaus proto.

²He pono ko ahau te mea poauau rawa o nga tangata, kahore hoki he matauranga tangata i roto i ahau.

³Aš nesimokiau išminties ir neturiu Šventojo pažinimo.

³Kihai hoki ahau i whakaakona ki te whakaaro nui, kihai ano i mohio ki te Mea Tapu.

⁴Kas užžengė į dangų ir nusileido? Kas sulaikė vėją savo rankomis? Kas įvyniojo vandenis į drabužį? Kas nustatė žemės ribas? Kuo vardu Jis ir Jo sūnus, ar žinai?

⁴Ko wai kua piki atu ki te rangi, a heke mai ai ano? Ko wai kua pupu i te hau ki roto ki ona ringa? Na wai i takai nga wai ki roto ki tona kakahu? Na wai i whakapumau nga pito katoa o te whenua? Ko wai tona ingoa, a ko wai hoki te ingoa o tana tam a, ki te mohiotia e koe?

⁵Kiekvienas Dievo žodis yra tyras; Jis yra skydas tiems, kurie Juo pasitiki.

⁵Ko nga kupu katoa a te Atua he mea whakamatau: he whakangungu rakau ia ki te hunga katoa e whakawhirinaki ana ki a ia.

⁶Nieko nepridėk prie Jo žodžių, kad Jis neapkaltintų tavęs ir neliktum melagis.

⁶Kaua e tapiritia etahi kupu ki ana, kei riria e ia tou he, a ka kitea koe he tangata korero teka.

⁷Dviejų dalykų prašau, neužgink man jų pirma, negu mirsiu.

⁷¶ E rua nga mea kua inoia e ahau i a koe; kaua ena e kaiponuhia i ahau i mua i toku matenga;

⁸Pašalink nuo manęs tuštybę ir melą; neduok man turtų nė skurdo, maitink mane tuo, ko man reikia,

⁸Whakamataratia atu i ahau te horihori me te korero teka; kaua e homai te rawakore ki ahau, te taonga ranei; whangaia ahau ki te kai e rite ana maku:

⁹kad pasisotinęs neišsiginčiau Tavęs ir nesakyčiau: ‘Kas yra Viešpats?’ arba nuskurdęs nevogčiau ir be reikalo neminėčiau Dievo vardo.

⁹Kei makona ahau, a ka whakakahore ki a koe, ka mea, Ko wai a Ihowa? Kei rawakore ranei ahau, a ka whanako, ka whakahua noa hoki i te ingoa o toku Atua.

¹⁰Neskųsk tarno jo šeimininkui, kad jis nekeiktų tavęs ir tu neliktum kaltas.

¹⁰¶ Kaua e korerotia te pononga ki tona ariki, kei kanga ia i a koe, a ko koe e he.

¹¹Yra karta, kuri keikia tėvą ir nelaimina motinos.

¹¹Tera te whakatupuranga, he kanga ta ratou i to ratou papa, kahore hoki e manaaki i to ratou whaea.

¹²Karta, kuri laiko save švaria, bet nenusiplauna savo purvo.

¹²Tera te whakatupuranga, he ma ki ta ratou na titiro, otira kahore ano kia horoia atu to ratou paru.

¹³Karta, kurios išdidus žvilgsnis ir pakeltos blakstienos.

¹³Tera te whakatupuranga, Na, te whakakake o o ratou kanohi! Kua whakarewaina ake hoki o ratou kamo.

¹⁴Karta, kurių dantys yra kardai ir peiliai, kuriais ji suryja vargšus krašte ir beturčius tarp žmonių.

¹⁴Tera te whakatupuranga, ko o ratou niho ano he hoari, ko o ratou niho purakau ano he maripi, hei horo i te hunga iti i runga i te whenua, i nga rawakore hoki i roto i nga tangata.

¹⁵Siurbėlė turi dvi dukteris, kurios šaukia: ‘Duok, duok!’ Trys dalykai yra nepasotinami, o ketvirtas niekada nesako: ‘Užtenka’.

¹⁵¶ E rua nga tamahine a te ngate, ko ta raua karanga, Homai, homa. E toru nga mea e kore rawa e makona, ae ra, e wha nga mea e kore e ki, Kati:

¹⁶Tai mirusiųjų buveinė, nevaisingos įsčios, žemė, kuri sugeria vandenį, ir ugnis­ji nesako: ‘Užtenka!’

¹⁶Ko te rua tupapaku; ko te kopu pakoko; ko te whenua kihai i pukuwaitia; a ko te ahi e kore nei e ki, Kati.

¹⁷Akis, kurios tyčiojasi iš tėvo ir niekina paklusnumą motinai, iškapos varnai slėnyje ir suės erelio jaunikliai.

¹⁷Ko te kanohi e whakahi ana ki te papa, e whakahawea ana ki te whakarongo ki tona whaea, ma nga raweni o te awaawa ia e tikaro, a ma nga pi ekara e kai.

¹⁸Trys dalykai man nesuvokiami ir ketvirtojo nesuprantu:

¹⁸¶ E toru nga mea he whakamiharo rawa, e kore e taea e ahau, ae ra, e wha kahore e mohiotia e ahau:

¹⁹erelio kelias padangėje, gyvatės­ant uolos, laivo­jūroje ir vyro kelias su mergaite.

¹⁹Ko te huarahi o te ekara i te rangi; ko te huarahi o te nakahi i runga i te kamaka; ko te huarahi o te kaipuke i waenga moana; a ko te huarahi o te tangata ki te kotiro.

²⁰Štai kelias neištikimos moters; ji pavalgo ir, nusišluosčiusi lūpas, sako: ‘Nieko blogo nepadariau’.

²⁰He pera ano te huarahi o te wahine puremu; ka kai ia, a ka horoi i tona mangai, a ka ki, Kahore aku mahi he.

²¹Dėl trijų dalykų sujuda žemė, ketvirtojo ji negali pakęsti:

²¹E toru nga mea e korikori ai te whenua, a e wha, he mea e kore e manawanuitia e ia:

²²tarno, kai jis karaliauja, kvailio, kai jis pasisotina,

²²Ko te pononga ina whakakingitia ia; ko te wairangi hoki ina makona i te taro;

²³bjaurios moteriškės, kai ji išteka, ir tarnaitės, kuri užima šeimininkės vietą.

²³Ko te wahine whakarihariha ina whiwhi i te tane; a ko te pononga wahine ina tuku iho mana nga mea a tona rangatira.

²⁴Keturi žemės gyvūnai yra maži, bet labai išmintingi:

²⁴¶ E wha nga mea ririki i runga i te whenua, he nui noa atu ia nga whakaaro:

²⁵skruzdės nėra stipri tauta, tačiau vasarą prisirengia sau maisto;

²⁵Ko nga popokorua ehara i te iwi kaha, heoi e mea ana i te kai ma ratou i te raumati;

²⁶triušiai yra silpni, tačiau pasidaro namus uolose;

²⁶Ko nga koni, he iwi ngoikore, heoi e hanga ana i o ratou whare ki te kamaka;

²⁷skėriai neturi karaliaus, tačiau tvarkingai skrenda būriais;

²⁷Ko nga mawhitiwhiti, kahore o ratou kingi, heoi haere ropu ana ratou katoa;

²⁸voras audžia savo rankomis, tačiau būna ir karaliaus rūmuose.

²⁸Ko te mokomoko, ko ona peke hei pupuri mana; otiia kei roto ia i nga whare kingi.

²⁹Trys vaikšto išdidžiai, ketvirtas eina didingai:

²⁹¶ E toru nga mea, he tau ta ratou hikoi, ae ra, e wha he huatau ki te haere:

³⁰liūtas­stipriausias tarp žvėrių, nebijo nieko;

³⁰Ko te raiona, ko te mea kaha rawa o nga kararehe, e kore nei e tahuri mai i te aroaro o tetahi;

³¹kurtas, ožys ir karalius priešaky savo žmonių.

³¹Ko te kuri horo; ko te koati toa ano hoki; a ko te kingi, kahore nei tetahi e maranga ake ki a ia.

³²Jei buvai kvailas ir aukštinai save ar planavai pikta, užsidenk ranka savo burną.

³²Ki te mea he mahi kuware tau i a koe i whakaneke ake ai i a koe, ki te mea ranei i whakaaro kino koe, kopania tou ringa ki tou mangai.

³³Plakant pieną, gaunamas sviestas; stipriai šnypščiant nosį, pasirodo kraujas; pykčio kurstymas sukelia ginčą”.

³³He pono hoki ki te hurihia te waiu ka puta mai he pata, a ki te kowiria te ihu ka puta mai he toto: waihoki ki te akina te riri ka puta he whawhai.