¹Jobas atsakydamas tarė:

¹Eyüp şöyle yanıtladı:

²“Tokių kalbų aš jau daug girdėjau. Netikę guodėjai jūs visi.

²‹‹Buna benzer çok şey duydum,Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.

³Kada pasibaigs tuščios kalbos? Kas verčia tave man atsakyti?

³Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi?Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?

⁴Ir aš galėčiau taip kalbėti, jei jūs būtumėte mano vietoje. Aš galėčiau užversti jus žodžiais ir kraipyti galvą prieš jus.

⁴Yerimde siz olsaydınız,Ben de sizin gibi konuşabilirdim;Size karşı güzel sözler dizer,Başımı sallayabilirdim.

⁵Tačiau aš stiprinčiau jus savo burna ir savo lūpų paguoda lengvinčiau jūsų kančią.

⁵Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir,Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.

⁶Jei kalbu, mano skausmas nesumažėja; jei tyliu, man nelengviau.

⁶‹‹Konuşsam bile acım dinmez,Sussam ne değişir?

⁷Bet dabar Jis vargina mane; Tu sunaikinai visą mano šeimą.

⁷Ey Tanrı, beni tükettin,Bütün ev halkımı dağıttın.

⁸Tu pripildei mane raukšlių, kurios liudija prieš mane, mano liesumas pakyla manyje liudyti man į veidą.

⁸Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu;Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.

⁹Jis savo rūstybe parbloškė mane ir griežia dantimis prieš mane. Mano priešo akys įsmeigtos į mane.

⁹Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni,Dişlerini gıcırdatıyor bana,Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.

¹⁰Jie atvėrė prieš mane savo burnas, plūsdami smogia man į veidą, jie susirinko prieš mane.

¹⁰İnsanlar bana dudak büküyor,Aşağılayarak tokat atıyor,Birleşiyorlar bana karşı.

¹¹Dievas atidavė mane bedieviams, perdavė į nedorėlių rankas.

¹¹Tanrı haksızlara teslim ediyor beni,Kötülerin kucağına atıyor.

¹²Aš gyvenau ramiai, bet Jis supurtė mane; nutvėręs už sprando, sutraiškė mane ir pastatė sau taikiniu.

¹²Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni,Boynumdan tutup yere çaldı.Beni hedef yaptı kendine.

¹³Jo šauliai apsupo mane ir be pasigailėjimo perveria mano inkstus, išlieja mano tulžį.

¹³Okçuları beni kuşatıyor,Acımadan böbreklerimi deşiyor,Ödümü yerlere döküyor.

¹⁴Jis daro man žaizdą po žaizdos, puola mane kaip milžinas.

¹⁴Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor,Dev gibi üzerime saldırıyor.

¹⁵Aš savo kūną apdengiau ašutine; savo ragą paslėpiau dulkėse.

¹⁵‹‹Giymek için çul diktim,Gururumu ayak altına aldım.

¹⁶Mano veidas ištino nuo ašarų, mano akys­mirties šešėlis,

¹⁶Ağlamaktan yüzüm kızardı,Gözlerimin altı morardı.

¹⁷nors mano rankose nėra neteisybės; mano malda yra tyra.

¹⁷Yine de ellerim şiddetten uzak,Duam içtendir.

¹⁸Žeme, neuždenk mano kraujo, ir mano šauksmas tegul nenutyla.

¹⁸‹‹Ey toprak, kanımı örtme,Feryadım asla dinmesin.

¹⁹Štai dabar mano liudytojas yra danguje, Tas, kuris pažįsta mane, yra aukštybėse.

¹⁹Daha şimdiden tanığım göklerde,Beni savunan yücelerdedir.

²⁰Mano draugai tyčiojasi iš manęs, tačiau Dievas mato mano ašaras.

²⁰Dostlarım benimle eğleniyor,Gözlerim Tanrıya yaş döküyor;

²¹O kad kas galėtų apginti žmogų prieš Dievą, kaip žmogus apgina savo artimą.

²¹Tanrı kendisiyle insan arasındaİnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.

²²Po kelerių metų aš nueisiu tuo keliu, kuriuo nebegrįžtama”.

²²‹‹Çünkü birkaç yıl sonra,Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.