¹“Pasižadėjau niekada geisdamas nežiūrėti į mergaitę.

¹‹‹Gözlerimle antlaşma yaptımŞehvetle bir kıza bakmamak için.

²Kokia yra man Dievo skirta dalia? Ką paveldėsiu iš aukštybių nuo Visagalio?

²Çünkü insanın yukarıdan, Tanrıdan payı nedir,Yücelerden, Her Şeye Gücü Yetenden mirası ne?

³Ar žlugimas neskirtas nedorėliui ir pasmerkimas piktadariui?

³Kötüler için felaket,Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

⁴Jis juk mato visus mano kelius ir skaičiuoja mano žingsnius.

⁴Yürüdüğüm yolları görmüyor mu,Attığım her adımı saymıyor mu?

⁵Ar aš kada vaikščiojau tuštybėje ir ar mano koja skubėjo į apgaulę?

⁵‹‹Eğer yalan yolunda yürüdümse,Ayağım hileye seğirttiyse,

⁶Tegul pasveria mane teisingomis svarstyklėmis ir Dievas žinos mano nekaltumą.

⁶-Tanrı beni doğru teraziyle tartsın,Kusursuz olduğumu görsün-

⁷Jei mano žingsnis nukrypo nuo kelio, jei mano širdis sekė paskui akis, jei mano rankos nešvarios,

⁷Adımım yoldan saptıysa,Yüreğim gözümü izlediyse,Ellerim pisliğe bulaştıysa,

⁸tada, ką pasėsiu, tegul naudoja kiti ir mano palikuonys tebūna išrauti su šaknimis.

⁸Ektiğimi başkaları yesin,Ekinlerim kökünden sökülsün.

⁹Jei mano širdis geidė moters ir jei tykojau prie savo artimo durų,

⁹‹‹Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam,Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

¹⁰tai mano žmona tegul mala kitam ir kitas tegul pasilenkia virš jos.

¹⁰Karım başkasının buğdayını öğütsün,Onunla başka erkekler yatsın.

¹¹Tai begėdiškas nusikaltimas, kuris turi būti baudžiamas teismo;

¹¹Çünkü bu utanç verici,Yargılanması gereken bir suç olurdu.

¹²tai ugnis, naikinanti viską, kuri išrautų visas mano gėrybes.

¹²Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o,Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

¹³Jei aš nepaisiau savo tarno ar tarnaitės teisių, kai jie ginčijosi su manimi,

¹³‹‹Benimle ters düştüklerindeKölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

¹⁴tai ką darysiu, kai Dievas pakils? Ką Jam atsakysiu, kai Jis aplankys mane?

¹⁴Tanrı yargıladığında ne yaparım?Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

¹⁵Ar ne Tas, kuris padarė mane įsčiose, padarė ir juos? Ar ne vienas sutvėrė mus įsčiose?

¹⁵Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı?Rahimde bize biçim veren O değil mi?

¹⁶Ar aš neišpildžiau beturčio noro ir našlės prašymo?

¹⁶‹‹Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse,Dul kadının umudunu kırdımsa,

¹⁷Ar aš vienas valgiau ir nedaviau našlaičiui?

¹⁷Ekmeğimi yalnız yedim,Öksüzle paylaşmadımsa,

¹⁸Nuo savo jaunystės aš auginau jį ir nuo savo gimimo padėdavau našlėms.

¹⁸Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse,Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

¹⁹Ar aš elgetai nedaviau drabužio ir beturčiui kuo apsikloti?

¹⁹Giysisi olmadığı için can çekişen biriniYa da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

²⁰Ar jis nelinkėjo man laimės, susišildęs mano avių vilnomis?

²⁰Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam,O da içinden beni kutsamadıysa,

²¹Jei pakėliau ranką prieš našlaitį, matydamas vartuose man pritariančius,

²¹Mahkemede sözümün geçtiğini bilerekÖksüze el kaldırdımsa,

²²tai tegul mano petys išnyra ir ranka tebūna sulaužyta.

²²Kolum omuzumdan düşsün,Kol kemiğim kırılsın.

²³Dievo bausmės aš bijojau ir Jo didybės akivaizdoje negalėčiau pakelti.

²³Çünkü Tanrıdan gelecek beladan korkarım,Onun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

²⁴Ar pasitikėjau auksu ir sakiau grynam auksui: ‘Tu mano viltis’?

²⁴‹‹Eğer umudumu altına bağladımsa,Saf altına, ‹Güvencim sensin› dedimse,

²⁵Ar džiaugiausi dideliais turtais, mano rankų sukauptais?

²⁵Servetim çok,Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

²⁶Ar man žvelgiant į šviečiančią saulę ir į keliaujantį mėnulį,

²⁶Işıldayan güneşe,Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

²⁷mano širdis buvo slapta suvedžiota, ar aš bučiavau savo ranką?

²⁷İçimden ayartıldımsa,Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

²⁸Tai būtų nusikaltimas, už kurį reikėtų bausti teisme, nes būčiau išsigynęs Dievo, kuris yra aukštybėse.

²⁸Bu da yargılanacak bir suç olurdu,Çünkü yücelerdeki Tanrıyı yadsımış olurdum.

²⁹Ar aš džiaugiausi manęs nekenčiančio nelaime ir nesėkme?

²⁹‹‹Eğer düşmanımın yıkımına sevindim,Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

³⁰Aš neleidau savo lūpoms nusidėti, nelinkėjau prakeikimo jo sielai.

³⁰-Kimsenin canına lanet ederekAğzımın günah işlemesine izin vermedim-

³¹Mano palapinės vyrai sakė: ‘Ar yra tokių, kurie būtų nepasisotinę jo maistu?’

³¹Evimdeki insanlar, ‹Eyüpün verdiği etleKarnını doyurmayan var mı?› diye sormadıysa,

³²Gatvėje nenakvojo joks ateivis; keleiviui aš atidarydavau duris.

³²-Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi,Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı-

³³Aš nedangsčiau savo nuodėmių kaip Adomas ir neslėpiau savo kalčių;

³³Kalabalıktan çok korktuğum,Boyların aşağılamasından yıldığım,Susup dışarı çıkmadığım içinSuçumu bağrımda gizleyipAdem gibi isyanımı örttümse,

³⁴nebijojau minios, artimųjų panieka nebaugino manęs, nesėdėjau savo namuose ir netylėjau.

³⁵-‹‹Keşke beni dinleyen biri olsa!İşte savunmamı imzalıyorum,Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin!Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

³⁵O kad nors kas išklausytų mane! Štai mano parašas. Visagalis teatsako man, mano priešas teparašo knygą.

³⁶Kuşkusuz onu omuzumda taşır,Taç gibi başıma koyardım.

³⁶Tikrai ją ant pečių užsidėčiau arba kaip karūną ant savo galvos.

³⁷Attığım her adımı ona bildirir,Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.-

³⁷Aš skelbčiau Jam apie kiekvieną savo žingsnį, kaip kunigaikštis prie Jo ateičiau.

³⁸‹‹Toprağım bana feryat ediyorsa,Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

³⁸Jei mano žemė šaukia prieš mane ir jos vagos skundžiasi,

³⁹Ürününü para ödemeden yedimseYa da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

³⁹jei valgiau jos derlių neapmokėjęs ir jos darbininkams apsunkinau gyvenimą,

⁴⁰Orada buğday yerine diken,Arpa yerine delice bitsin.›› Eyüp'ün konuşması sona erdi.

⁴⁰tai kviečių vietoje tegul auga erškėčiai, o miežių vietoje­piktžolės”. Taip Jobas baigė savo kalbą.