1“Dabar juokiasi iš manęs jaunesni už mane, kurių tėvų nebūčiau laikęs prie savo avių bandos šunų.
1‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlarBenimle alay etmekte,Oysa babalarını sürümün köpeklerininYanına koymaya tenezzül etmezdim.
2Kurių rankų stiprumas neturėjo vertės man, jie nesulaukė senatvės.
2Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3Dėl neturto ir bado visai nusilpę, jie bėgdavo į dykumą, tuščią ir apleistą.
3Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4Jie raudavo dilgėles iš pakrūmių ir kadagių šaknys buvo jų maistas.
4Çalılıklarda karapazı topluyor,Retem kökü yiyorlardı.
5Jie būdavo varomi iš bendruomenės su triukšmu kaip vagys.
5Toplumdan kovuluyorlardı,İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6Jie gyveno kalnų pašlaitėse, žemės olose ir ant uolų,
6Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7rinkdavosi tarp erškėčių ir šūkaudavo krūmuose.
7Çalıların arasında anırır,Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8Kvailių ir netikėlių vaikai, kuriuos iš krašto išveja.
8Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,Ülkeden kovulmuşlardı.
9O dabar tapau priežodis jų dainose,
9‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine,Ağızlarına doladılar beni.
10jie bjaurisi manimi, traukiasi nuo manęs ir nesidrovi spjauti man į veidą.
10Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11Kadangi Jis atleido savo templę ir ištiko mane, jie taip pat nebesivaržo mano akivaizdoje.
11Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı içinDizginsiz davranmaya başladılar bana.
12Man iš dešinės pakyla gauja, stumia mane nuo kelio ir siekia mane sunaikinti.
12Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,Ayaklarımı kaydırıyor,Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13Jie išardo mano taką, apsunkina mano nelaimę, jie neturi pagalbininko.
13Yolumu kesiyor,Kimseden yardım görmedenBeni yok etmeye çalışıyorlar.
14Lyg pro plačią spragą įsiveržę, jie neša man pražūtį.
14Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15Mane apėmė baimė; jie persekiojo mano sielą kaip vėjas, ir mano laimė praeina kaip debesis.
15Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16Dabar mano siela suvargusi ir mano dienos gausios kančių.
16‹‹Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
17Naktį man kaulus gelia ir skausmai nesiliauja.
17Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18Daug jėgų reikia man, kad pasikeisčiau drabužį, jis varžo mane kaip rūbo apykaklė.
18Tanrının şiddetiÜzerimdeki giysiye dönüştü,Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19Jis įmetė mane į purvą, tapau kaip dulkės ir pelenai.
19Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.
20Aš šaukiuosi Tavęs, bet Tu man neatsakai; stoviu, bet Tu nekreipi dėmesio į mane.
20‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21Tu tapai man žiaurus, savo stipria ranka mane prislėgei.
21Bana acımasız davranıyor,Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22Tu pakeli mane vėju ir blaškai, Tu išplėši mano nuosavybę.
22Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23Aš žinau, kad nuvesi mane į mirtį, į namus, skirtus visiems gyviesiems.
23Biliyorum, beni ölüme,Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24Tačiau Jis neištiesia rankos į kapą, nors jie šaukia pražūdami.
24‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25Ar aš neverkiau dėl kenčiančio, nesisielojau dėl vargšo?
25Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?Yoksullar için üzülmez miydim?
26Aš ieškojau gerogavau pikta; laukiau šviesosatėjo tamsa.
26Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,Işık umarken karanlık geldi.
27Mano viduriai virė ir neturėjo poilsio, pasitiko mane vargo dienos.
27İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.
28Aš vaikštinėju gedėdamas, nematydamas saulės; stoviu susirinkime ir šaukiu.
28Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29Aš tapau broliu šakalams ir draugu stručiams.
29Çakallarla kardeş,Baykuşlarla arkadaş oldum.
30Mano oda pajuodusi, mano kaulai dega nuo karščio.
30Derim karardı, soyuluyor,Kemiklerim ateşten yanıyor.
31Mano arfa virto rauda, o mano fleitaverkiančiojo balsu”.
31Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.