1Jobas atsakydamas tarė:
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2“Tikrai žinau, kad taip yra. Bet kaip žmogus gali būti teisus prieš Dievą?
2‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir,Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3Jei jis ginčytųsi su Juo, negalėtų Jam atsakyti nė į vieną iš tūkstančio.
3Biri Onunla tartışmak istese,Binde bir bile Ona yanıt veremez.
4Jis išmintingas širdyje ir galingas jėga. Kas, užsikietinęs prieš Jį, turėjo sėkmę?
4Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir,Kim Ona direndi de ayakta kaldı?
5Jis perkelia kalnus nepastebimai, rūstaudamas juos sunaikina.
5O dağları yerinden oynatır da,Dağlar farkına varmaz,Öfkeyle altüst eder onları.
6Jis sudrebina žemę ir supurto jos stulpus.
6Dünyayı yerinden oynatır,Direklerini titretir.
7Jis įsako saulei, ir ji nepateka, ir žvaigždes užantspauduoja.
7Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş,Yıldızları mühürler.
8Jis vienas ištiesė dangus ir žingsniuoja jūros bangomis.
8Odur tek başına gökleri geren,Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9Jis padarė Grįžulo ratus, Orioną ir Sietyną bei Pietų skliauto žvaigždynus.
9Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri,Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.
10Jis padaro didelių, mums nesuvokiamų dalykų ir nesuskaičiuojamų stebuklų.
10Anlayamadığımız büyük işler,Sayısız şaşılası işler yapan Odur.
11Štai Jis praeina pro mane, bet aš Jo nepastebiu; Jis eina tolyn, o aš Jo nematau.
11İşte, yanımdan geçer, Onu göremem,Geçip gider, farkına bile varmam.
12Jei Jis atims, kas sutrukdys Jam ir paklaus: ‘Ką Tu darai?’
12Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir?Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?
13Jei Dievas nesulaikys savo rūstybės, išdidūs padėjėjai nusilenks prieš Jį.
13Tanrı öfkesini dizginlemez,Rahavın yardımcıları bileOnun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.
14Kaip tad aš galėčiau Jam pasiteisinti ir parinkti tinkamus žodžius?
14‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim,Onunla tartışmak için söz bulayım?
15Jei aš ir būčiau teisus, negalėčiau atsakyti Jam, bet turėčiau maldauti savo Teisėją.
15Haklı olsam da Ona yanıt veremez,Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16Jei aš šaukčiausi ir Jis atsakytų man, nepatikėčiau, kad Jis manęs klauso.
16Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi,Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17Jis viesulu palaužia mane ir daugina mano žaizdas be priežasties;
17O beni kasırgayla eziyor,Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18Jis neleidžia man atsikvėpti, bet pripildo mane kartybių.
18Soluk almama izin vermiyor,Ancak beni acıya doyuruyor.
19Jei kalbėčiau apie jėgą, Jis stiprus! O jei apie teismą, kas paskirs man laiką bylinėtis?
19Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür!Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?
20Jei teisinčiau save, mano paties žodžiai pasmerktų mane; jei būčiau nekaltas, jie mane kaltintų.
20Suçsuz olsam ağzım beni suçlar,Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21Aš esu nekaltas. Bet nebenoriu pažinti savo sielos ir niekinu savo gyvybę.
21‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok,Yaşamımı hor görüyorum.
22Nėra jokio skirtumo. Todėl sakau: ‘Jis sunaikina kaltą ir nekaltą’.
22Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki,‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›
23Jei netikėta nelaimė pražudo, Jis juokiasi iš nekaltųjų išmėginimų.
23Kırbaç ansızın ölüm saçınca,O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24Žemė atiduota nedorėliams, Jis uždengia teisėjų veidus. Kas gi visa tai daro, ar ne Jis?
24Dünya kötülerin eline verilmiş,Yargıçların gözünü kapayan Odur.O değilse, kimdir?
25Mano dienos greitesnės už pasiuntinį; jos nubėgo, nematę nieko gero.
25‹‹Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.
26Jos pralėkė kaip greiti laivai, kaip erelis, puoląs grobį.
26Kamış sandal gibi kayıp gidiyor,Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27Jei sakyčiau: ‘Aš pamiršiu savo skundą, paliksiu savo sunkumą ir paguosiu save’,
27‹Acılarımı unutayım,Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,
28tai bijausi visų savo kančių, žinodamas, kad Tu manęs nelaikysi nekaltu.
28Bütün dertlerimden yılarım,Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29Jei aš esu nedorėlis, tai kam veltui stengtis?
29Madem suçlanacağım,Neden boş yere uğraşayım?
30Jei nusiprausčiau sniego vandeniu ir kaip niekada švariai nusiplaučiau rankas,
30Sabun otuyla yıkansam,Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31Tu vis tiek įstumtum mane į purvą, ir mano rūbai baisėtųsi manimi.
31Beni yine pisliğe batırırsın,Giysilerim bile benden tiksinir.
32Jis nėra žmogus kaip aš, kad Jam galėčiau atsakyti ir abu galėtumėme stoti į teismą.
32O benim gibi bir insan değil ki,Ona yanıt vereyim,Birlikte mahkemeye gideyim.
33Tarp mūsų nėra tarpininko, kuris galėtų uždėti ant mūsų rankas.
33Keşke aramızda bir hakem olsa da,Elini ikimizin üstüne koysa!
34O kad Jis patrauktų nuo manęs savo lazdą ir manęs nebegąsdintų.
34Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın,Dehşeti beni yıldırmasın.
35Tada kalbėčiau nebijodamas Jo, bet dabar taip nėra”.
35O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım,Ama bu durumda bir şey yapamam.