1Viešpatie, Tavęs šaukiuos, skubėk pas mane! Išklausyk mano balsą, kai Tavęs šaukiuos.
1Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş!Sana yakarınca sesime kulak ver!
2Malda manoji kaip smilkalai į Tave tekyla, o pakeltos rankos tebūna kaip vakaro auka.
2Duam önünde yükselen buhur gibi,El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
3Viešpatie, prie mano burnos pastatyk sargybą, saugok mano lūpų duris.
3Ya RAB, ağzıma bekçi koy,Dudaklarımın kapısını koru!
4Neleisk mano širdžiai nukrypti į pikta ir nedorėlių darbus pamilti. Tenevalgysiu aš jų skanėstų.
4Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin,Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım;Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
5Tegul mane plaka teisusis; tai bus malonė. Tegul bara jis, nes tai kaip brangus aliejus mano galvai. Bet aš meldžiuosi prieš nedorėlių darbus.
5Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır,Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir,Başım reddetmez onu.Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
6Jų teisėjai priblokšti tarp akmenų, jie girdi mano žodžius, kad jie švelnūs.
6Önderleri kayalardan aşağı atılınca,Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
7Kaip artojo išrausta ir išarta žemė, taip prie pragaro nasrų bus išbarstyti jų kaulai.
7Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi,Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
8Viešpatie Dieve, į Tave žvelgia mano akys, Tavimi aš pasitikiu, neleisk mano sielai pražūti.
8Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB,Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
9Saugok mane nuo man pastatytų žabangų, nuo nedorėlių kilpos.
9Koru beni kurdukları tuzaktan,Suç işleyenlerin kapanlarından.
10Į savo kilpas nedorėliai patys tepakliūva, o aš laimingai praeisiu.
10Ben güvenlik içinde geçip giderken,Kendi ağlarına düşsün kötüler.