1Mano Dieve, mano Dieve, kodėl mane apleidai? Mano šauksmas toli nuo mano pagalbos.
1Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?Niçin bana yardım etmekten,Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2Mano Dieve, šaukiuosi Tavęs dieną, bet Tu neišklausai, ir naktį aš nenutylu.
2Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3Tu esi šventas, kuris gyveni Izraelio gyriuje.
3Oysa sen kutsalsın,İsrailin övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4Mūsų tėvai pasitikėjo Tavimi, ir Tu išgelbėjai juos.
4Sana güvendiler atalarımız,Sana dayandılar, onları kurtardın.
5Šaukėsi Tavęs ir buvo išgelbėti, pasitikėjo tavimi ir nebuvo sugėdinti.
5Sana yakarıp kurtuldular,Sana güvendiler, aldanmadılar.
6Ašne žmogus, bet kirmėlė, žmonių išjuoktas, tautos paniekintas.
6Ama ben insan değil, toprak kurduyum,İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7Kas mane mato, tyčiojasi iš manęs, sustato lūpas, kraipo galvą:
7Beni gören herkes alay ediyor,Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8“Jis pasitikėjo Viešpačiu, teišvaduoja jį dabar, teišgelbsti jį, nes jį pamėgo”.
8‹‹Sırtını RABbe dayadı, kurtarsın bakalım onu,Madem onu seviyor, yardım etsin!››
9Tu gi mane išėmei iš įsčių, mane saugojai prie motinos krūtų.
9Oysa beni ana rahminden çıkaran,Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10Tavo globai buvau pavestas nuo gimimo, nuo pirmosios dienos buvai mano Dievas.
10Doğuşumdan beri sana teslim edildim,Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11Nebūk toli nuo manęs, nes bėda yra arti ir nėra, kas padėtų.
11Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,Yardım edecek kimse yok.
12Daug veršių mane apsupo, Bašano jaučiai mane apstojo.
12Boğalar kuşatıyor beni,Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13Jie išsižiojo prieš mane tarsi plėšrus ir riaumojantis liūtas.
13Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibiAğızlarını açıyorlar bana.
14Aš išlietas lyg vanduo. Išnarstyti visi mano kaulai. Mano širdis kaip vaškas, ištirpęs krūtinėje.
14Su gibi dökülüyorum,Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15Mano jėgos išdžiūvo lyg šukė, prie gomurio limpa liežuvis; į mirties dulkes Tu atvedei mane.
15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın.
16Apspito mane šunys, nedorėlių gauja aplink mane. Jie pervėrė mano rankas ir kojas.
16Köpekler kuşatıyor beni,Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17Galiu suskaičiuoti visus savo kaulus. O jie žiūri ir stebi mane,
17Bütün kemiklerimi sayar oldum,Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18drabužius mano dalijas, meta dėl mano apdaro burtą.
18Giysilerimi aralarında paylaşıyor,Elbisem için kura çekiyorlar.
19Bet, Viešpatie, nebūk toli nuo manęs. Mano stiprybe, skubėk man padėti.
19Ama sen, ya RAB, uzak durma;Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20Nuo kardo gelbėk mano sielą, iš šuns letenųmano gyvybę.
20Canımı kılıçtan,Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21Iš liūto nasrų gelbėk ir nuo stumbro ragų išgirdęs išvaduok mane.
21Kurtar beni aslanın ağzından,Yaban öküzlerinin boynuzundan.Yanıt ver bana!
22Tavąjį vardą paskelbsiu broliams, susirinkimo viduryje girsiu Tave.
22Adını kardeşlerime duyurayım,Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23Kurie bijote Viešpaties, girkite Jį! Šlovinkite Jį, visi Jokūbo palikuonys, bijokite Jo, visi Izraelio vaikai!
23Ey sizler, RABden korkanlar, Ona övgüler sunun!Ey Yakup soyu, Onu yüceltin!Ey İsrail soyu, Ona saygı gösterin!
24Jis nepaniekino ir neatstūmė nuskriausto vargšo, nuo jo nepaslėpė veido, jo šauksmą išklausė.
24Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25Jį girsiu dideliame susirinkime, vykdysiu įžadus tarp tų, kurie Jo bijo.
25Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26Vargšai valgys ir pasisotins, Viešpatį girs visi, kas Jo ieško; jūsų širdys tegyvuoja per amžius!
26Yoksullar yiyip doyacak,RABbe yönelenler Ona övgü sunacak.Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27Prisimins ir gręšis į Viešpatį visi žemės pakraščiai, Jo akivaizdoje lenksis pagonių tautos.
27Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RABbe dönecek,Ulusların bütün soyları Onun önünde yere kapanacak.
28Viešpačiui priklauso karalystė, Jis viešpatauja pagonims.
28Çünkü egemenlik RABbindir,Ulusları O yönetir.
29Visi žemės riebieji valgys ir pagarbins Jį, prieš Jį nusilenks tie, kurie į dulkes nužengia ir negali išlaikyti savo sielos gyvos.
29Yeryüzündeki bütün zenginler doyacakVe Onun önünde yere kapanacak,Toprağa gidenler,Ölümlerine engel olamayanlar,Eğilecekler Onun önünde.
30Palikuonys tarnaus Jam, jie pasakos apie Viešpatį būsimai kartai.
30Gelecek kuşaklar Ona kulluk edecek,Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31Jie ateis ir paskelbs Jo teisumą gimsiančiai tautai: “Viešpats tai padarė”.
31O'nun kurtarışını,‹‹Rab yaptı bunları›› diyerek,Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.