¹Viešpats yra mano ganytojas­aš nestokosiu.

¹RAB çobanımdır,Eksiğim olmaz.

²Jis paguldo mane žaliuojančiose ganyklose, veda mane prie tylių vandenų.

²Beni yemyeşil çayırlarda yatırır,Sakin suların kıyısına götürür.

³Jis atgaivina mano sielą, veda mane teisumo takais dėl savo vardo.

³İçimi tazeler,Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder.

⁴Nors eičiau per mirties šešėlio slėnį, nebijosiu pikto, nes Tu su manimi. Tavo lazda bei Tavo ramstis nuramina mane.

⁴Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile,Kötülükten korkmam.Çünkü sen benimlesin.Çomağın, değneğin güven verir bana.

⁵Tu paruoši man stalą mano priešų akivaizdoje, aliejumi man patepi galvą, mano taurė sklidina.

⁵Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın,Başıma yağ sürersin,Kâsem taşıyor.

⁶Tikrai, gerumas ir gailestingumas lydės mane per visas mano gyvenimo dienas. Aš gyvensiu Viešpaties namuose per amžius.

⁶Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni,Hep RAB'bin evinde oturacağım.