1Tavęs šaukiuosi, Viešpatie, mano uola! Išgirsk mane. Jei tylėsi, tapsiu kaip tie, kurie nužengia į duobę.
1Ya RAB, sana yakarıyorum,Kayam benim, kulak tıkama sesime;Çünkü sen sessiz kalırsan,Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
2Išgirsk mano maldavimo balsą, kai šaukiuosi Tavęs, kai keliu savo rankas į Tavo švenčiausiąją buveinę!
2Seni yardıma çağırdığımda,Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,Kulak ver yalvarışlarıma.
3Neatstumk manęs kartu su nedorėliais, su piktadariais, kurie maloniai kalba su artimu, bet pikta mano savo širdyse.
3Beni kötülerle, haksızlık yapanlarlaAynı kefeye koyup cezalandırma.Onlar komşularıyla dostça konuşur,Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
4Duok jiems, ko verti jų darbai ir pikti poelgiai. Atlygink jiems, kiek vertas jų rankų darbas; užmokėk jiems, ką jie užsitarnavo.
4Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
5Jie nepaiso Viešpaties veiksmų ir Jo rankų darbų. Jis sunaikins juos ir nebeleis atsigauti.
5Onlar RABbin yaptıklarına,Ellerinin eserine önem vermezler;Bu yüzden RAB onları yıkacak,Bir daha ayağa kaldırmayacak.
6Palaimintas Viešpats, nes Jis išklausė mano maldavimą!
6RABbe övgüler olsun!Çünkü yalvarışımı duydu.
7Viešpats yra mano jėga ir skydas; Juo pasitikėjo mano širdis, ir Jis man padėjo. Todėl džiūgauja mano širdis, ir savo giesme girsiu Jį.
7RAB benim gücüm, kalkanımdır,Ona yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.Yüreğim coşuyor,Ezgilerimle Ona şükrediyorum.
8Viešpats yra jų jėga, išgelbstinti priebėga pateptajam.
8RAB halkının gücüdür,Meshettiği kralın zafer kalesidir.
9Išgelbėk savo tautą ir laimink savo paveldėjimą. Ganyk ir išaukštink juos per amžius.
9Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!