¹Aš sakiau: “Saugosiu savo kelius, kad nenusidėčiau liežuviu; pažabosiu savo burną, kol nedorėlis tebėra priešais mane”.

¹Karar verdim: ‹‹Adımlarıma dikkat edeceğim,Dilimi günahtan sakınacağım;Karşımda kötü biri oldukça,Ağzıma gem vuracağım.››

²Pasidariau visiškas nebylys, visko džiuginančio atsisakiau; mano skausmas pakilo,

²Dilimi tutup sustum,Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.Acım alevlendi,

³įkaito širdis mano krūtinėje, bemąstant įsiliepsnojo; aš prabilau.

³Yüreğim tutuştu içimde,Ateş aldı derin derin düşünürken,Şu sözler döküldü dilimden:

⁴Viešpatie, leisk sužinoti mano pabaigą ir skaičių mano dienų, kad žinočiau, koks menkas aš esu.

⁴‹‹Bildir bana, ya RAB, sonumu,Sayılı günlerimi;Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!

⁵Mano dienų tik sprindis, mano amžius kaip niekas Tavo akivaizdoje. Kaip kvapas yra žmogaus gyvenimas.

⁵Yalnız bir karış ömür verdin bana,Hiç kalır hayatım senin önünde.Her insan bir soluktur sadece,En güçlü çağında bile. |iSela

⁶Kaip šešėlis vaikščioja žmogus, tuščiai stengiasi; krauna turtus ir nežino, kam jie atiteks.

⁶‹‹Bir gölge gibi dolaşır insan,Boş yere çırpınır,Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.

⁷Viešpatie, ko aš lauksiu? Mano viltis Tavyje.

⁷‹‹Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?Umudum sende.

⁸Iš visų mano nusikaltimų išlaisvink mane. Nepadaryk manęs kvailojo pajuoka.

⁸Kurtar beni bütün isyanlarımdan,Aptalların hakaretine izin verme.

⁹Pasidariau nebylys, neatveriu burnos, nes Tu tai padarei.

⁹Sustum, açmayacağım ağzımı;Çünkü sensin bunu yapan.

¹⁰Atitrauk nuo manęs savo rūstybę. Nuo Tavo rankos smūgių aš nykstu.

¹⁰Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,Tokadının altında mahvoldum.

¹¹Kai už kaltes baudi žmogų, suėdi kaip kandis, kas jam brangiausia. Žmogus­tik kvapas.

¹¹Sen insanı suçundan ötürüAzarlayarak yola getirirsin,Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.Her insan bir soluktur sadece. |iSela

¹²Viešpatie, išgirsk mano maldą, šauksmą mano išklausyk! Netylėk dėl mano ašarų! Aš esu tik svečias pas Tave, praeivis kaip visi mano tėvai.

¹²‹‹Duamı işit, ya RAB,Kulak ver yakarışıma,Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!Çünkü ben bir garibim senin yanında,Bir yabancı, atalarım gibi.

¹³Nugręžk nuo manęs savo žvilgsnį, kad atsigaučiau pirma, negu iškeliausiu ir pranyksiu.

¹³Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,Göçüp yok olmadan mutlu olayım!››