1Dieve, teisk ir gink mano bylą prieš bedievių tautą! Gelbėk mane nuo klastingo ir neteisingo žmogaus.
1Hakkımı ara, ey Tanrı,Savun beni vefasız ulusa karşı,Kurtar hileci, haksız insandan.
2Tu esi mano stiprybės Dievas. Kodėl atstumi mane? Kodėl turiu vaikščioti nuliūdęs, priešo spaudžiamas?
2Çünkü sen Tanrım, kalemsin;Neden beni reddettin?Niçin düşmanlarımın baskısı altındaYaslı gezeyim?
3Siųsk savo šviesą ir tiesą! Jos teveda mane į Tavo šventąjį kalną, į Tavo palapinę.
3Gönder ışığını, gerçeğini,Yol göstersinler bana,Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.
4Eisiu prie Dievo aukuro, pas Dievą, savo didžiausią linksmybę. Girsiu Tave arfa, o Dieve, mano Dieve!
4O zaman Tanrının sunağına,Neşe, sevinç kaynağım Tanrıya gideceğimVe sana, ey Tanrı, Tanrım benim,Lirle şükredeceğim.
5Ko taip nusiminusi, mano siela, ir ko nerimsti manyje? Lauk Dievo, nes aš dar girsiu Jį, savo veido pagalbą ir savo Dievą!
5Neden üzgünsün, ey gönlüm,Neden içim huzursuz?Tanrı'ya umut bağla,Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.