1Ko giries nedorybe, galiūne? Dievo gerumas pasilieka nuolat.
1Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,Tanrının sadık kullarına karşıBütün gün dilin yıkım tasarlarKeskin ustura gibi, ey hilekâr.
2Tavo liežuvis planuoja pražūtį kaip aštrus peilis, tu klastadary!
3İyilikten çok kötülüğü,Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. |iSela
3Tu mėgsti pikta labiau kaip gera, tau mieliau meluoti negu teisybę kalbėti.
4Seni hileli dil seni!Her yıkıcı sözü seversin.
4Tu mėgsti pražūtingas kalbas, klastingas liežuvi!
5Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,Seni kapıp çadırından fırlatacak,Yaşam diyarından kökünü sökecek. |iSela
5Todėl sunaikins tave Dievas amžiams; parblokš ir išmes iš palapinės, su šaknimis išraus iš gyvųjų žemės.
6Doğrular bunu görünce korkacak,Gülerek şöyle diyecekler:
6Teisieji tai matys ir bijosis, jie juoksis iš jo:
7‹‹İşte bu adam, Tanrıya sığınmak istemedi,Servetinin bolluğuna güvendi,Başkalarını yıkarak güçlendi!››
7“Štai žmogus, kuris Dievo nepadarė savo stiprybe, bet, pasitikėdamas turtais, įsidrąsino daryti nedorybes”.
8Ama ben Tanrının evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,Sonsuza dek Tanrının sevgisine güvenirim.
8Aš esu kaip žaliuojąs alyvmedis Dievo namuose, pasitikiu Dievo gailestingumu per amžių amžius.
9Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,Sadık kullarının önünde umut bağlarım,Çünkü adın iyidir.
9Tave girsiu per amžius, nes Tu tai padarei; skelbsiu Tavo brangų vardą šventiesiems.