1Užsirūstinęs, Viešpatie, nebark manęs, nebausk įširdęs.
1Ya RAB, öfkeyle azarlama beni, Gazapla yola getirme. kesin olarak bilinmiyor.
2Viešpatie, pasigailėk manęs, nes esu silpnas; Viešpatie, išgydyk mane, nes sukrėsti mano kaulai.
2Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
3Ir mano siela sukrėsta. Ar ilgai, Viešpatie?
3Çok acı çekiyorum.Ah, ya RAB!Ne zamana dek sürecek bu?
4Viešpatie, gręžkis, išlaisvink mano sielą, gelbėk mane dėl savo gailestingumo.
4Gel, ya RAB, kurtar beni,Yardım et sevginden dolayı.
5Kas gi prisimins Tave mirtyje? Kas dėkos Tau kape?
5Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz,Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
6Nuo aimanų suvargau, kasnakt aptvindau savo lovą, laistau ašaromis savo guolį.
6İnleye inleye bittim,Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan,Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
7Aptemo nuo vargo mano akys, paseno dėl visų mano priešų.
7Kederden gözlerimin feri sönüyor,Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
8Piktadariai, atsitraukite nuo manęs, nes Viešpats išgirdo mano verksmo balsą!
8Ey kötülük yapanlar,Uzak durun benden,Çünkü RAB ağlayışımı işitti.
9Viešpats išgirdo mano maldavimą, Viešpats priims manąją maldą.
9Yalvarışımı duydu,Duamı kabul etti.
10Tegul visi mano priešai susigėsta ir išsigąsta, tegu jie atsitraukia ir susigėsta staiga.
10Bütün düşmanlarım utanacak,Hepsini dehşet saracak,Ansızın geri dönecekler utanç içinde.