¹Dieve, išgirsk mano balsą, kai meldžiuosi! Nuo priešų baimės saugok mano gyvybę.

¹Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,Hayatımı düşman korkusundan koru.

²Paslėpk mane nuo piktadarių sąmokslo, nuo nedorėlių sukilimo.

²Kötülerin gizli tasarılarından,O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.

³Jie galanda savo liežuvį kaip kardą, taiko užnuodytą žodį kaip strėlę,

³Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,

⁴kad iš pasalų galėtų šauti į nekaltąjį. Jie šauna netikėtai ir nebijo.

⁴Pusularından masum insanın üzerine atmak için.Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.

⁵Jie drąsina save, darydami pikta, slaptai spendžia pinkles, mąstydami: “Kas tai matys?”

⁵Birbirlerini kötülük yapmaya iter,Gizli tuzaklar tasarlarken,‹‹Kim görecek?›› derler.

⁶Jie sumano nedorybes, viską gerai apmąstydami, jų vidus ir širdis­paslaptinga gilybė.

⁶Haksızlık yapmayı düşünür,‹‹Kusursuz bir plan yaptık!›› derler.İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.

⁷Bet Dievas šaus į juos strėle, staiga juos sužeis.

⁷Ama Tanrı onlara ok atacak,Ansızın yaralanacaklar.

⁸Juos pražudys jų pačių liežuvis. Visi, kurie matys juos, šalinsis nuo jų.

⁸Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.

⁹Tada visi išsigąs ir skelbs, ką Dievas padarė, nes supras, kad tai Jo darbas.

⁹Bütün insanlar korkuya kapılacak,Tanrının işini duyuracak,Onun yaptıkları üzerinde düşünecekler.

¹⁰Teisusis Viešpačiu džiaugsis ir pasitikės Juo, džiūgaus visi tiesiaširdžiai.

¹⁰Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,O'na sığınacak,Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.