¹Viešpatie Dieve, kuris atkeršiji, Dieve, kuris atkeršiji, pasirodyk!

¹Ya RAB, öç alıcı Tanrı,Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

²Kelkis, pasaulio Teisėjau, atlygink išdidiesiems, ką jie nusipelnė!

²Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

³Viešpatie, ar ilgai dar nedorėliai džiūgaus?

³Kötüler ne zamana dek, ya RAB,Ne zamana dek sevinip coşacak?

⁴Ar ilgai kalbės įžūliai ir didžiuosis visi piktadariai?

⁴Ağızlarından küstahlık dökülüyor,Suç işleyen herkes övünüyor.

⁵Viešpatie, jie trypia Tavo tautą, spaudžia Tavo paveldą.

⁵Halkını eziyorlar, ya RAB,Kendi halkına eziyet ediyorlar.

⁶Jie užmuša našlę ir ateivį, žudo našlaičius.

⁶Dulu, garibi boğazlıyor,Öksüzleri öldürüyorlar.

⁷Jie sako: “Viešpats nemato, Jokūbo Dievas nepastebi”.

⁷‹‹RAB görmez›› diyorlar,‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››

⁸Susipraskite, tautos neišmanėliai! Jūs kvailiai, kada išminties įgysite?

⁸Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

⁹Nejaugi Tas, kuris padarė ausį, negirdėtų, ir Tas, kuris sukūrė akį, nematytų?

⁹Kulağı yaratan işitmez mi?Göze biçim veren görmez mi?

¹⁰Argi Tas, kuris auklėja tautas ir moko žmones išminties, nesudraustų?

¹⁰Ulusları yola getiren yargılamaz mı?İnsanı eğiten bilmez mi?

¹¹Viešpats žino žmonių mintis, kad jos yra tuščios.

¹¹RAB insanın düşüncelerininBoş olduğunu bilir.

¹²Palaimintas žmogus, Viešpatie, kurį Tu auklėji ir savo įstatymo mokai;

¹²Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,Yasanı öğrettiğin insana!

¹³ramybę jam teiki nelaimių dienomis, kol nedorėliui kasama duobė.

¹³Kötüler için çukur kazılıncaya dek,Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

¹⁴Juk Viešpats neatmes savo tautos ir neapleis savo paveldėjimo.

¹⁴Çünkü RAB halkını reddetmez,Kendi halkını terk etmez.

¹⁵Teisingumas sugrįš teisiajam ir juo paseks visi tiesiaširdžiai.

¹⁵Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

¹⁶Kas gins mane nuo piktadarių? Kas užstos mane prieš skriaudėjus?

¹⁶Kötülere karşı beni kim savunacak?Kim benim için suçlulara karşı duracak?

¹⁷Jei Viešpats man nebūtų padėjęs, būčiau atsidūręs tylos karalystėje.

¹⁷RAB yardımcım olmasaydı,Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

¹⁸Kai pasakiau: “Slysta mano koja”, Tavo gailestingumas, Viešpatie, palaikė mane.

¹⁸‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

¹⁹Kai mano širdis prisikaupė rūpesčių, Tavo paguoda sielai džiaugsmą grąžino.

¹⁹Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

²⁰Argi Tu nedorėlių sostui pritarsi, kai iškraipydami įstatymą jie spaudžia žmones?

²⁰Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibiSeninle bağdaşır mı?

²¹Teisiojo sielą jie puola, nekaltą kraują pasmerkia.

²¹Onlar doğruya karşı birleşiyor,Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

²²Bet Viešpats yra mano apsauga ir mano Dievas­priebėgos uola.

²²Ama RAB bana kale oldu,Tanrım sığındığım kaya oldu.

²³Jis atlygins jiems už jų nedorybes, jų pačių neteisybėse sunaikins juos. Viešpats, mūsų Dievas, sunaikins juos.

²³Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğüKendi başlarına getirecek,Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,Evet, köklerini kurutacak.