1Ateikite, giedokime Viešpačiui! Džiaugsmingą triukšmą kelkime savo išgelbėjimo uolai!
1Gelin, RABbe sevinçle haykıralım,Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
2Ateikime į Jo akivaizdą su padėka, džiaugsmingai giedokime Jam psalmes!
2Şükranla huzuruna çıkalım,Ona sevinç ilahileri yükseltelim!
3Viešpats yra didis Dievas ir didis Karalius, didesnis už visus dievus.
3Çünkü RAB ulu Tanrıdır,Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
4Jo rankoje yra žemės gelmės ir Jam priklauso kalnų viršūnės.
4Yerin derinlikleri Onun elindedir,Dağların dorukları da Onun.
5Jo yra jūra, nes Jis ją sutvėrė, ir sausuma Jo rankų darbas.
5Deniz Onundur, çünkü O yarattı,Karaya da Onun elleri biçim verdi.
6Ateikite, pulkime žemėn prieš Dievą ir pagarbinkime, atsiklaupkime prieš Viešpatį, kuris sutvėrė mus!
6Gelin, tapınalım, eğilelim,Bizi yaratan RABbin önünde diz çökelim.
7Jis yra mūsų Dievas, o mesJo ganoma tauta ir Jo rankų globojamos avys! Šiandien, jeigu išgirsite Jo balsą,
7Çünkü O Tanrımızdır,Bizse Onun otlağının halkı,Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,
8“neužkietinkite savo širdžių kaip Meriboje, kaip gundymo dieną dykumoje,
8Merivada, o gün çölde, Massadafö olduğu gibi,Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
9kur jūsų tėvai mane gundė ir mėgino, nors mano darbus buvo matę!
9Yaptıklarımı görmelerine karşın,Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10Keturiasdešimt metų mane liūdino ta karta, ir Aš pasakiau: ‘Ši tauta klysta savo širdyje ir nepažįsta mano kelių’.
10Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim,‹‹Yüreği kötü yola sapan bir halktır›› dedim,‹‹Yollarımı bilmiyorlar.››
11Užsirūstinęs jiems prisiekiau: ‘Jie neįeis į mano poilsį!’ ”
11Bu yüzden öfkeyle ant içtim:‹‹Huzur diyarıma asla girmeyecekler!›› Say.14:26-35; İbr.4:1-7).