¹¶ Ko nga whakatauki a Horomona tama a Rawiri, kingi o Iharaira;

¹Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.

²E mohiotia ai te whakaaro nui, te ako; e kitea ai nga kupu o te matauranga;

²Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,

³E riro mai ai te ako a te ngakau mahara, te tika, te whakawa, te mea ano e rite ana;

³tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;

⁴Hei hoatu i te ngakau tupato ki nga kuware, i te matauranga, i te ngarahu pai ki te taitamariki;

⁴de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;

⁵Kia whakarongo ai te tangata whakaaro nui, kia nui ake ai tona mohio; kia whiwhi ai te tangata tupato ki nga whakaaro mohio:

⁵den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;

⁶E mohio ai ia ki te whakatauki, ki te kupu whakarite, ki nga kupu a nga whakaaro nui, ki a ratou korero whakapeka.

⁶de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gåder.

⁷¶ Ko te wehi ki a Ihowa te timatanga o te matauranga; e whakahawea ana te whakaarokore ki te whakaaro nui, ki te ako.

⁷HERRENs Frygt er Kundskabs begyndelse, Dårer ringeagter Visdom og Tugt.

⁸Whakarongo, e taku tama, ki te ako a tou papa, kaua hoki e whakarerea te ture a tou whaea;

⁸Hør, min Søn, på din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.

⁹Ka waiho hoki ena hei pare ataahua mo tou matenga, hei mekameka whakapaipai mo tou kaki.

⁹thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.

¹⁰¶ E taku tama, ki te whakawaia koe e te hunga hara, kaua e whakaae.

¹⁰Min Søn, sig nej, når Syndere lokker!

¹¹Ki te mea ratou, Tatou ka haere, ka whakapapa atu, ka whakaheke toto; kia whanga puku tatou, he mea takekore, mo te tangata harakore:

¹¹Siger de: "Kom med, lad os lure på den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!

¹²Horomia oratia ratou e tatou, peratia me ta te rua tupapaku; ka riro tinana ratou, ka pera me te hunga e heke atu ana ki te poka:

¹²Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Hår, som for de i Graven.

¹³Ka kitea e tatou nga taonga utu nui katoa, ka whakakiia o tatou whare ki ta tatou e pahua ai:

¹³Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.

¹⁴Maka mai tou wahi ki roto ki to matou; kia kotahi te putea ma tatou katoa.

¹⁴Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!"

¹⁵E taku tama, kaua e haere tahi i te ara me ratou; kaiponuhia tou waewae i to ratou huarahi;

¹⁵- min Søn, gå da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;

¹⁶E rere ana hoki o ratou waewae ki te kino, e hohoro ana ratou ki te whakaheke toto.

¹⁶thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.

¹⁷He maumau hoki te hora o te kupenga ki te tirohanga a tetahi manu.

¹⁷Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;

¹⁸Ko ratou, he whakaheke i o ratou toto ano i whakapapa ai ratou; he whakamate i a ratou ano i piri ai ratou.

¹⁸de lurer på eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.

¹⁹Ka pena nga huarahi o te hunga apo taonga; ko te ora ano o ona rangatira e tangohia.

¹⁹Så går det enhver, der attrår Rov, det tager sin Herres Liv.

²⁰¶ E hamama ana te whakaaro nui i te huarahi; e puaki ana tona reo i nga waharoa;

²⁰Visdommen råber på Gaden, på Torvene løfter den Røsten;

²¹E karanga ana ia i te tino wahi whakaminenga; i te wahi tuwhera o nga kuwaha, i roto i te pa, e puaki ana ana kupu;

²¹oppe på Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:

²²E te hunga kuware, kia pehea ake te roa o to koutou aroha ki te kuwaretanga? O te hiahia ranei o te hunga whakahi ki to ratou whakahi? O te whakakino ranei a te hunga wairangi ki te matauranga?

²²Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Dårerne hade kundskab?

²³Tahuri mai ki taku ako: na ka ringihia e ahau toku wairua ki a koutou, ka whakaaturia aku kupu ki a koutou.

²³Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Ånd udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:

²⁴I karanga atu hoki ahau, heoi kihai koutou i pai mai; i totoro atu toku ringa, a kihai tetahi i whai whakaaro mai;

²⁴Fordi jeg råbte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,

²⁵Heoi whakakahoretia iho e koutou toku whakaaro katoa, kihai hoki i aro ki taku ako:

²⁵men I lod hånt om alt mit Råd og tog ikke min Revselse til jer,

²⁶Mo reira ka kata ahau i te ra o to koutou aitua; ka tawai ina pa te pawera ki a koutou.

²⁶derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, når det, I frygter, kommer,

²⁷Ina tae mai to koutou pawera ano he tupuhi, a ka pa mai to koutou aitua ano he paroro; ina tae mai te pouri me te ngakau mamae ki a koutou.

²⁷når det, I frygter, kommer som Uvejr, når eders Ulykke kommer som Storm, når Trængsel og Nød kommer over jer.

²⁸Ko reira ratou karanga ai ki ahau, a e kore ahau e whakahoki kupu atu; ka rapu nui ratou i ahau, otiia e kore ahau e kitea e ratou:

²⁸Da svarer jeg ej, når de kalder, de søger mig uden at finde,

²⁹Mo ratou i kino ki te matauranga; kihai hoki i whiriwhiria e ratou te wehi ki a Ihowa;

²⁹fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENs Frygt;

³⁰Kihai i aro mai ki oku whakaaro; whakahawea ana ratou ki taku kupu riri katoa.

³⁰mit Råd tog de ikke til sig, men lod hånt om al min Revselse.

³¹Na reira ka kai ratou i nga hua o to ratou nei ara, ka whakakiia ano hoki ki nga mea i titoa e ratou.

³¹Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Råd;

³²Ko te tahuritanga atu hoki o nga kuware hei patu i a ratou; ko te ngakau warea ano hoki o nga wairangi hei huna i a ratou.

³²thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Tåbers Sorgløshed bliver deres Undergang;

³³Ko te tangata ia e rongo ana ki ahau, ka au tona noho, ka tea hoki i te wehi ki te kino.

³³men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.