¹¶ He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki nga maunga; no reira nei te awhina moku.

¹Palveteekonna laul. Ma tõstan oma silmad mägede poole, kust tuleb mulle abi?

²No Ihowa te awhina moku, no te kaihanga o te rangi, o te whenua.

²Abi tuleb mulle Issanda käest, kes on teinud taeva ja maa.

³E kore ia e tuku i tou waewae kia nekehia; e kore tou kaitiaki e moe.

³Ei ta lase su jalga vääratada, ei su hoidja tuku.

⁴Ina, e kore te kaitiaki o Iharaira e parangia, e moe.

⁴Vaata, ei tuku ega jää magama see, kes Iisraeli hoiab.

⁵Ko Ihowa tou kaitiaki, ko Ihowa tou whakamarumaru i tou matau.

⁵Issand on su hoidja, Issand on su varjaja su paremal käel.

⁶E kore koe e pakia e te ra i te awatea, e te marama ranei i te po.

⁶Päeval ei pista sind päike ega kuu öösel.

⁷Ma Ihowa koe e tiaki i roto i nga kino katoa; mana e tiaki tou wairua.

⁷Issand hoiab sind kõige kurja eest, tema hoiab sinu hinge.

⁸Ma Ihowa e tiaki tou haerenga atu, me tou haerenga mai aianei a ake tonu atu.

⁸Issand hoiab su minemist ja su tulemist nüüd ja igavesti.