1¶ Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
1Halleluuja! Jah, hea on mängida meie Jumalale; jah, kaunis ja kohane on kiituslaul.
2Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
2Issand ehitab Jeruusalemma, tema kogub Iisraeli hajutatud.
3Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
3Ta parandab need, kelle süda on murtud, ja seob kinni nende valusad haavad.
4E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
4Tema määrab tähtede arvu ja nimetab neid kõiki nimepidi.
5He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
5Meie Issand on suur ja vägev rammult; tema mõistus on määratu.
6Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
6Issand peab ülal viletsaid, aga õelad alandab maani.
7Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
7Laulge Issandale tänuga, mängige kandlel kiitust meie Jumalale,
8Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
8kes katab taeva paksude pilvedega, kes valmistab maale vihma, kes laseb tärgata rohu mägedele,
9E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
9ta annab loomadele nende toidu ja kaarnapoegadele, kes teda hüüavad.
10E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
10Temale ei meeldi hobusevägi ega ole tal head meelt jalameeste säärtest.
11E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
11Issandal on hea meel neist, kes teda kardavad, kes loodavad tema helduse peale.
12¶ Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
12Ülista, Jeruusalemm, Issandat! Siion, kiida oma Jumalat!
13Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
13Sest tema on teinud tugevaks su väravate riivid, tema õnnistab su lapsi sinu sees.
14Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
14Ta annab rahu su piirile, ta küllastab su tuumaka nisuga.
15E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
15Ta läkitab oma ütlused maa peale, rutusti jookseb tema sõna.
16E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
16Ta annab lund nagu villa, ta külvab halla nagu tuhka.
17Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
17Ta viskab oma jääd nagu palukesi: kes võib püsida tema külma ees?
18E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
18Ta läkitab oma sõna ja sulatab nad; ta laseb oma tuult puhuda ja veed vulisevad.
19E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
19Ta annab teada oma sõna Jaakobile ja Iisraelile oma määrused ja seadused.
20Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
20Nõnda ei ole tema teinud ühelegi paganarahvale, ja tema seadusi ei ole nad tundnud. Halleluuja!