¹¶ Ko te waiata o nga waiata, ko ta Horomona.

¹Saalomoni ilusaim laul.

²¶ Kia kihia ahau e ia ki nga kihi a tona mangai: he pai atu hoki tou aroha i te waina.

²'Jooda mind oma suu suudlustega, sest sinu armastus on parem kui vein!

³He kakara pai to ou hinu; ko tou ingoa ano he hinu kua oti te riringi; na reira i aroha ai nga wahine ki a koe.

³Su õlide lõhn on magus, võideõli on su nimi - seepärast armastavad sind neitsid.

⁴Kumea ahau; ka rere atu matou, ka whai i a koe: kua oti ahau te kawe e te kingi ki ona ruma: ka koa matou, ka hari ki a koe; engari tou aroha i te waina hei maharatanga atu ma matou: e tika ana to ratou aroha ki a koe.

⁴Tõmba mind kaasa, tõttame! Vii mind, kuningas, oma kambritesse! Hõisakem ja tundkem sinust rõõmu, ülistagem sinu armastust enam kui veini! Õigusega armastatakse sind!

⁵He mangu ahau, otiia he ataahua ano, e nga tamahine o Hiruharama, rite tonu ano ki nga teneti o Kerara, ki nga kakahu tauarai o Horomona.

⁵Jeruusalemma tütred! Mina olen tõmmu, ometi nägus, otsekui Keedari telgid, otsekui Saalomoni telgiriided.

⁶Kaua e titiro mai ki ahau, no te mea he parauri ahau, no te mea kua tahuna ahau e te ra. I riri nga tama a toku whaea ki ahau, meinga ana ahau e ratou hei kaitiaki mo nga mara waina; ko taku mara ia, ko taku ake, kihai i tiakina e ahau.

⁶Ärge vaadake mind, et ma olen nii tõmmu, et päike mind on pruunistanud! Mu ema pojad turtsusid mu vastu, mind pandi viinamägede vahiks - aga omaenese viinamäge pole ma saanud valvata.

⁷¶ Whakaaturia mai ki ahau, e ta toku wairua e aroha nei, ko hea koe whangai ai, ko hea koe mea ai i tau kahui kia takoto i te poutumarotanga; kia rite ahau hei aha ki te mahunga taupoki i te taha o nga kahui a ou hoa?

⁷Ütle mulle, sina, keda mu hing armastab: Kus sa karja hoiad, kus sa seda lõunaajal lased lebada? Sest miks peaksin minema nagu looritatu su sõprade karjade juurde?'

⁸Ki te kore koe e mohio, e te mea ataahua rawa o nga wahine, haere atu i runga i nga takahanga o nga hipi, ka whangai i au kuao koati i te taha o nga nohoanga o nga hepara.

⁸'Kui sa seda ei tea, sa ilusaim naistest, siis mine lammaste jälgi mööda ja karjata oma kitsetallekesi karjaste telkide juures!

⁹Kua whakaritea koe e ahau, e taku e aroha nei, ki tetahi o nga hoiho o nga hariata a Parao.

⁹Ma võrdlen sind, mu kullake, vaarao vankrihobusega.

¹⁰He ataahua ou paparinga i nga whiri o nga makawe, tou kaki i nga tautau o nga mea whakapaipai.

¹⁰Kaunid on su põsed palmikuis, kael merikarbikeedes.

¹¹Ka hanga e matou etahi mekameka koura mou, he mea tia ki te hiriwa.

¹¹Me teeme sulle kuldehted, hõbedaga tipitud.'

¹²¶ I te kingi e noho ana i tona tepu, ka puta te kakara o toku nara.

¹²'Niikaua kui kuningas on lauas, lõhnab mu nardiõli.

¹³Ko te rite ki ahau o taku e aroha nei kei te paihere maira, e takoto nei i waenganui i oku u.

¹³Mu kallim on mulle mürrikimbukeseks, mis lebab mu rindade vahel.

¹⁴He tautau hena ki ahau taku e aroha nei, i nga mara waina o Enekeri.

¹⁴Mu kallim on mulle hennapõõsa õisikuks Een-Gedi viinamägedelt.'

¹⁵Nana, he ataahua koe, e taku e aroha nei; nana, he purotu koe; ko ou kanohi kei te kukupa.

¹⁵'Vaata, sa oled ilus, mu kullake, vaata, sa oled ilus! Su silmad on tuvid.'

¹⁶Nana, he ataahua koe, e taku kaingakau, ae ra, he ahuareka: matomato tonu ano hoki to taua moenga.

¹⁶'Vaata, sa oled ilus, mu kallim, tõesti hurmav! Haljas on isegi meie säng:

¹⁷He hita nga kurupae o to taua whare, he kauri nga heke.

¹⁷meie koja seinteks on seedrid, meie sarikaiks küpressid.'