¹¶ Kia hari ki a Ihowa, e te hunga tika: he mea ataahua te whakamoemiti ma te hunga kore he.

¹Örvendezzetek ti igazak, az Úrban; a hívekhez illik a dícséret.

²Whakamoemiti ki a Ihowa i runga i te hapa; himene ki a ia i runga i te hatere kotahi tekau nei nga aho.

²Dicsérjétek az Urat cziterával; tízhúrú hárfával zengjetek néki.

³Waiatatia ki a ia he waiata hou: kia tika te whakatangi, kia nui te reo.

³Énekeljetek néki új éneket, lantoljatok lelkesen, harsogón.

⁴No te mea he tika te kupu a Ihowa, a kei runga i te pono ana mahi katoa.

⁴Mert az Úr szava igaz, és minden cselekedete hûséges.

⁵E paingia ana e ia te tika me te whakawa: ki tonu te whenua i te atawhai a Ihowa.

⁵Szereti az igazságot és törvényt; az Úr kegyelmével telve a föld.

⁶Na te kupu a Ihowa nga rangi i hanga; ko nga mano katoa hoki o reira na te ha o tona mangai.

⁶Az Úr szavára lettek az egek, és szájának leheletére minden seregök.

⁷He mea huihui e ia nga wai o te moana, ano he puranga; he mea whawhao e ia te rire ki nga pakoro.

⁷Összegyûjti a tenger vizeit, mintegy tömlõbe; tárházakba rakja a hullámokat.

⁸Kia wehi te whenua katoa ki a Ihowa; kia ohooho nga tangata katoa o te ao ki a ia.

⁸Féljen az Úrtól mind az egész föld, rettegjen tõle minden földi lakó.

⁹I ki hoki ia, a kua oti: i whakahau, a tu tonu iho.

⁹Mert õ szólt és meglett, õ parancsolt és elõállott.

¹⁰E whakataka ana e Ihowa te whakaaro o nga tauiwi: e whakakahoretia ana e ia nga meatanga a nga iwi.

¹⁰Az Úr elforgatja a nemzetek tanácsát, meghiúsítja a népek gondolatait.

¹¹Ko te whakaaro o Ihowa, tu tonu ake ake; ko nga meatanga a tona ngakau kei tena whakatupuranga, kei tena whakatupuranga.

¹¹Az Úr tanácsa megáll mindörökké, szívének gondolatai nemzedékrõl-nemzedékre.

¹²¶ Ka hari te iwi no ratou nei Atua a Ihowa, te iwi kua whiriwhiria e ia hei taonga tupu mona.

¹²Boldog nép az, a melynek Istene az Úr, az a nép, a melyet örökségül választott magának.

¹³E titiro iho ana a Ihowa i te rangi: e kite ana ia i nga tama katoa a te tangata.

¹³Az égbõl letekint az Úr, látja az emberek minden fiát.

¹⁴Kei tona wahi nohoanga ia e matakitaki iho ana ki nga tangata katoa o te whenua.

¹⁴Székhelyérõl lenéz a föld minden lakosára.

¹⁵Nana i hanga nga ngakau o ratou katoa, e mohiotia ana e ia a ratou mahi katoa.

¹⁵Õ alkotta mindnyájok szivét, [és] jól tudja minden tettöket.

¹⁶E kore tetahi kingi e ora i te nui o te ope, e kore e ora te marohirohi i te nui o te kaha.

¹⁶Nem szabadul meg a király nagy sereggel; a hõs sem menekül meg nagy erejével;

¹⁷He mea teka te hoiho hei whakaora; ehara ano tona kaha nui i te mea e mawhiti ai.

¹⁷Megcsal a ló a szabadításban, nagy erejével sem ment meg.

¹⁸Nana, kei runga i te hunga e wehi ana i a ia te kanohi o Ihowa, kei te hunga e tumanako ana ki tana mahi tohu;

¹⁸Ámde az Úr szemmel tartja az õt félõket, az õ kegyelmében bízókat,

¹⁹Hei whakaora i o ratou wairua kei mate, hei mea i a ratou kia ora i te wa o te hemokai.

¹⁹Hogy kimentse lelköket a halálból, és az éhségben [is] eltartsa õket.

²⁰Kua tatari nei o tatou wairua ki a Ihowa; ko ia to tatou kaiawhina, to tatou whakangungu rakau.

²⁰Lelkünk az Urat várja, segítségünk és paizsunk õ.

²¹Hari tonu to tatou ngakau ki a ia; no tatou hoki i whakawhirinaki ki tona ingoa tapu.

²¹Csak õ benne vigad a mi szívünk, csak az õ szent nevében bízunk!

²²E Ihowa, hei runga i a matou tau mahi tohu; kia rite hoki ki ta matou tumanako ki a koe.

²²Legyen, Uram, a te kegyelmed rajtunk, a miképen bíztunk te benned.