¹ईयोबने बोलणे सुरु ठेवले तो म्हणाला:

¹Y VOLVIO Job á tomar su propósito, y dijo:

²“काही महिन्यांपूर्वी देव जसा माझ्यावर लक्ष ठेवून होता आणि माझी काळजी घेत होता, तसेच माझे आयुष्य आताही असते तर किती बरे झाले असते.

²Quién me tornase como en los meses pasados, Como en los días que Dios me guardaba,

³तेव्हा देवाचा प्रकाश माझ्यावर प्रकाशत होता आणि मला अंधारातून चालताना प्रकाश दाखवत होता. तसेच आताही असायला हवे होते असे मला वाटते.

³Cuando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, A la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad;

⁴मी जेव्हा यशस्वी होतो आणि देव माझा मित्र होता त्या दिवसांची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे कृपाछत्र होते.

⁴Como fué en los días de mi mocedad, Cuando el secreto de Dios estaba en mi tienda;

⁵जेव्हा सर्वशक्तिमान देव माझ्याबरोबर होता आणि माझी मुले माझ्या जवळ होती त्या दिवसांची मी आशा धरतो.

⁵Cuando aún el Omnipotente estaba conmigo, Y mis hijos alrededor de mi;

⁶त्या दिवसांत माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेले होती.

⁶Cuando lavaba yo mis caminos con manteca, Y la piedra me derramaba ríos de aceite!

⁷“त्या दिवसांत मी नगराच्या वेशीपर्यंत जात असे आणि नगरातल्या वृध्दांबरोबर सार्वजनिक ठिकाणी बसत असे.

⁷Cuando salía á la puerta á juicio, Y en la plaza hacía preparar mi asiento,

⁸सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहात. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहात असत.

⁸Los mozos me veían, y se escondían; Y los viejos se levantaban, y estaban en pie;

⁹लोकप्रमुख बोलणे थांबवीत आणि इतरांना शांत राहाण्याची सूचना देण्यासाठी तोंडावर बोट ठेवीत.

⁹Los príncipes detenían sus palabras, Ponían la mano sobre su boca;

¹⁰महत्वाचे लोक सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासाखी वाटे.

¹⁰La voz de los principales se ocultaba, Y su lengua se pegaba á su paladar:

¹¹लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.

¹¹Cuando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, Y los ojos que me veían, me daban testimonio:

¹²का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्याला मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कुणी नसले तर मी मदत करीत असे.

¹²Porque libraba al pobre que gritaba, Y al huérfano que carecía de ayudador.

¹³मृत्युपंथाला लागलेला माणूस मला आशीर्वाद देत असे. मी गरजू विधवांना मदत करीत असे.

¹³La bendición del que se iba á perder venía sobre mí; Y al corazón de la viuda daba alegría.

¹⁴सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.

¹⁴Vestíame de justicia, y ella me vestía como un manto; Y mi toca era juicio.

¹⁵मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी नेत असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून नेत असे.

¹⁵Yo era ojos al ciego, Y pies al cojo.

¹⁶गरीब लोकांना मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांनादेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.

¹⁶A los menesterosos era padre; Y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia:

¹⁷मी दुष्ट लोकांचे सामर्थ्य नष्ट केले. मी निरपराध लोकांचा त्यांच्यापासून बचाव केला.

¹⁷Y quebraba los colmillos del inicuo, Y de sus dientes hacía soltar la presa.

¹⁸“मला नेहमी वाटायचे मी खूप वर्षे जगेन, मला स्वत:च्या घरातच मृत्यू येईल.

¹⁸Y decía yo: En mi nido moriré, Y como arena multiplicaré días.

¹⁹मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.

¹⁹Mi raíz estaba abierta junto á las aguas, Y en mis ramas permanecía el rocío.

²⁰मला रोज नवतरुण झाल्यासारखे वाटत असे. रोज नवीन बाण सोडण्याइतकी शक्ती आपल्यात आहे असे मला वाटत असे.

²⁰Mi honra se renovaba en mí, Y mi arco se corroboraba en mi mano.

²¹“पूर्वी लोक माझे ऐकत असत माझ्या उपदेशाची वाट पाहात ते शांत बसत.

²¹Oíanme, y esperaban; Y callaban á mi consejo.

²²मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.

²²Tras mi palabra no replicaban, Y mi razón destilaba sobre ellos.

²³पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.

²³Y esperábanme como á la lluvia, Y abrían su boca como á la lluvia tardía.

²⁴काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. त्यांचे धैर्य खचले होते. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.

²⁴Si me reía con ellos, no lo creían: Y no abatían la luz de mi rostro.

²⁵मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहाण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु:खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.

²⁵Calificaba yo el camino de ellos, y sentábame en cabecera; Y moraba como rey en el ejército, Como el que consuela llorosos.