¹En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?

¹Iyahat ko ang akong mga mata ngadto sa kabukiran: Diin ba magagikan ang akong tabang?

²Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.

²Ang akong tabang nagagikan kang Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.

³Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.

³Dili niya itugot nga mahidalin-as ang imong mga tiil: Siya nga nagabantay kanimo dili mahatagpilaw.

⁴Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.

⁴Ania karon, siya nga nagabantay sa Israel Dili mahatagpilaw ni mahikatulog.

⁵Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.

⁵Si Jehova mao ang imong magbalantay: Si Jehova mao ang imong salimbong sa imong toong kamot.

⁶Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.

⁶Ang kainit sa adlaw dili moluya kanimo sa adlaw, Ni ang bulan sa kagabhion.

⁷Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.

⁷Si Jehova magabantay kanimo gikan sa tanan nga kadautan; Siya magabantay sa imong kalag.

⁸Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.

⁸Si Jehova magabantay sa imong paggula ug sa imong pagsulod Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.