1Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort.
1Pagadayegon ko si Jehova sa tanang mga panahon: Ang pagdayeg kaniya magakanunay sa akong baba.
2Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.
2Ang akong kalag magapangandak tungod kang Jehova: Managpatalinghug niini ang mga maaghup, ug managkalipay sila .
3Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.
3Oh padakuon ninyo si Jehova uban kanako, Ug usahan ta ang pagbayaw sa iyang ngalan.
4Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!
4Gipangita ko si Jehova, ug gitubag niya ako, Ug giluwas niya ako gikan sa tanan ko nga mga kahadlok.
5Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.
5Nanagtutuk sila kaniya, ug gihayagan sila ; Ug ang ilang mga nawong dili gayud maulawan.
6De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.
6Kining kabus nga tawo nagtu-aw, ug gipatalinghugan siya ni Jehova, Ug giluwas siya gikan sa tanang mga kalisdanan niya.
7Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.
7Ang manolonda ni Jehova magapahaluna sa paglibut sa mga nangahadlok kaniya, Ug magaluwas kanila.
8Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.
8Oh tilawi ug tan-awa ninyo nga si Jehova maayo: Bulahan ang tawo nga modangup kaniya.
9Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.
9Pangahadlok kamo kang Jehova, Oh kamong mga balaan niya; Kay sa mga nangahadlok kaniya wala ing makulang.
10Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.
10Ang mga magagmay nga leon makulangan, ug nag-antus sa kagutom; Apan ang mga nagapangita kang Jehova dili makulangan sa bisan unsang butang nga maayo.
11De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.
11Umari kamo, mga anak, patalinghug kamo kanako: Ang pagkahadlok kang Jehova igatudlo ko kaninyo.
12Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.
12Kinsa ba ang tawo nga magatinguha ug kinabuhi, Ug mahagugma sa daghang mga adlaw, aron makita niya ang maayo?
13Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?
13Bantayi ang imong dila gikan sa dautan, Ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
14Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!
14Pahalayo ka gikan sa dautan, ug buhaton mo ang maayo; Pangitaon mo ang pakigdait, ug sundon mo kini.
15Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!
15Ang mga mata ni Jehova anaa sa ibabaw sa mga matarung, Ug nagapatalinghug ang iyang mga igdulungog sa ilang pagtu-aw.
16Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.
16Ang nawong ni Jehova batok sa mga nagabuhat ug dautan, Aron sa pagputol sa handumanan nila gikan sa yuta.
17Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.
17Nanagtu-aw ang mga matarung , ug nagpatalinghug si Jehova, Ug nagluwas kanila gikan sa tanan nilang mga kalisdanan.
18Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.
18Si Jehova haduol niadtong mga dugmok ug kasingkasing, Ug nagaluwas siya niadtong mahinulsulon sa espiritu.
19Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.
19Daghan ang mga kagul-anan sa matarung; Apan si Jehova magaluwas kaniya gikan kanilang tanan.
20Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.
20Siya nagabantay sa tanan niyang mga bukog: Walay usa kanila nga madugmok.
21Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.
21Ang dautan magapatay sa dautan; Ug ang nagadumot sa tawong matarung pagahukman sa silot.
22Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.
22Si Jehova nagatubos sa kalag sa iyang mga ulipon; Ug walay mausa sa modangup kaniya nga pagahukman sa silot.
23Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.