1Til sangmesteren, på strengelek; av David.
1Patalinghugi ang akong pagtu-aw, Oh Dios; Atimana ang akong pag-ampo.
2Hør, Gud, mitt klagerop, merk på min bønn!
2Gikan sa kinatumyan sa yuta, magatu-aw ako kanimo, sa diha nga ang akong kasingkasing malumsan na: Mandoi ako ngadto sa bato nga labing hataas pa kay kanako.
3Fra jordens ende roper jeg til dig, mens mitt hjerte vansmekter; før mig på en klippe, som ellers blir mig for høi!
3Kay ikaw mao ang usa ka dalangpanan alang kanako, Usa ka malig-ong torre gikan sa kaaway.
4For du har vært min tilflukt, et sterkt tårn imot fienden.
4Magapuyo ako diha sa imong tabernaculo sa walay katapusan: Modangup ako diha sa tagoanan sa imong mga pako. (Selah.
5La mig bo i ditt telt i all evighet, la mig finne ly i dine vingers skjul! Sela.
5Kay ikaw, Oh Dios, nakabati sa akong mga panaad: Ikaw naghatag kanako sa panulondon niadtong mga nahadlok sa imong ngalan.
6For du, Gud, har hørt på mine løfter, du har gitt mig arv med dem som frykter ditt navn.
6Pagalugwayan mo ang kinabuhi sa hari; Ang iyang mga tuig maingon sa kadaghan sa mga kaliwatan.
7Du vil legge dager til kongens dager, hans år skal være som slekt efter slekt,
7Siya magapuyo sa atubangan sa Dios sa walay katapusan: Oh pag-andam ug mahigugmaong-kalolot ug kamatuoran, aron sila magabantay kaniya.
8han skal trone evindelig for Guds åsyn; sett miskunnhet og trofasthet til å bevare ham!
8Sa ingon niini magaawit ako ug pagdayeg sa imong ngalan sa walay katapusan, Aron makatuman ako sa matag-adlaw sa akong mga panaad.
9Så vil jeg lovsynge ditt navn til evig tid, forat jeg kan innfri mine løfter dag efter dag.