Norwegian

Esperanto

Psalms

147

1Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
1Haleluja! CXar estas bone kanti al nia Dio, CXar agrabla estas la glorkantado.
2Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
2La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
3Li sanigas la korprematojn Kaj bandagxas iliajn vundojn.
4Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
4Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili cxiuj Li donas nomojn.
5Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
5Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia sagxo estas nemezurebla.
6Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
6La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas gxis la tero.
7Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
7Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
8Li kovras la cxielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
9Li donas al la bruto gxian nutrajxon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
10Ne la forton de cxevalo Li sxatas; Ne la femuroj de homo al Li placxas:
11Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
11Placxas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
12Lauxdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
13CXar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
14Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
15Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
16Li donas negxon kiel lanon, Li sxutas prujnon kiel cindron.
17Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
17Li jxetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontrauxstaros al Lia frosto?
18Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
18Li sendas Sian vorton, kaj cxio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
19Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn legxojn kaj decidojn al Izrael.
20så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover* kjenner de ikke. Halleluja! / {* d.e. Guds lover.}
20Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!