¹En læresalme av Etan, esrahitten.

¹Instruo de Etan, la Ezrahxido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia busxo.

²Om Herrens nådegjerninger vil jeg synge til evig tid; fra slekt til slekt vil jeg kunngjøre din trofasthet med min munn.

²CXar mi diris:Por eterne estas fundamentita la boneco, En la cxielo estas fortikigita Via fideleco.

³For jeg sier: Miskunnhet bygges op til evig tid, i himmelen grunnfester du din trofasthet.

³Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi jxuris al David, Mia sklavo:

⁴[Du sier:] Jeg har gjort en pakt med min utvalgte, jeg har svoret David, min tjener:

⁴Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por cxiuj generacioj. Sela.

⁵Til evig tid vil jeg grunnfeste ditt avkom, og jeg vil bygge din trone fra slekt til slekt. Sela.

⁵Kaj la cxielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.

⁶Og himlene priser din underfulle gjerning, Herre, og din trofasthet prises i de helliges forsamling.

⁶CXar kiu en la cxielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?

⁷For hvem i det høie er å ligne med Herren? Hvem er Herren lik blandt Guds sønner,

⁷Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por cxiuj, kiuj Lin cxirkauxas.

⁸en Gud, såre forferdelig i de helliges hemmelige råd og fryktelig for alle dem som er omkring ham?

⁸Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en cxio, kio Vin cxirkauxas.

⁹Herre, hærskarenes Gud, hvem er sterk som du, Herre? Og din trofasthet er rundt omkring dig.

⁹Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam levigxas gxiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.

¹⁰Du er den som hersker over havets overmot; når dets bølger reiser sig, lar du dem legge sig.

¹⁰Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.

¹¹Du har sønderknust Rahab* som en ihjelslått; med din styrkes arm har du spredt dine fiender. / {* SLM 87, 4.}

¹¹Al Vi apartenas la cxielo, kaj ankaux al Vi apartenas la tero; La universon, kaj cxion, kio gxin plenigas, Vi fondis.

¹²Dig hører himlene til, dig også jorden; jorderike og alt det som fyller det - du har grunnfestet dem;

¹²La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj HXermon prikantas Vian nomon.

¹³nord og syd - du har skapt dem; Tabor og Hermon jubler over ditt navn.

¹³Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.

¹⁴Du har en arm med velde; sterk er din hånd, ophøiet er din høire hånd.

¹⁴Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaux Via vizagxo.

¹⁵Rettferd og rett er din trones grunnvoll; nåde og sannhet går frem for ditt åsyn.

¹⁵Felicxa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizagxo ili marsxas;

¹⁶Salig er det folk som kjenner til jubel*; Herre, i ditt åsyns lys skal de vandre. / {* nemlig over Herren, sin konge.}

¹⁶Pro Via nomo ili gxojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.

¹⁷I ditt navn skal de fryde sig hele dagen, og ved din rettferdighet blir de ophøiet.

¹⁷CXar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altigxas nia korno.

¹⁸For du er deres styrkes pryd, og ved din godhet ophøier du vårt horn.

¹⁸CXar de la Eternulo estas nia sxildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia regxo.

¹⁹For Herren er vårt skjold, og Israels Hellige vår konge.

¹⁹Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris:Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.

²⁰Dengang* talte du i et syn til dine fromme** og sa: Jeg har nedlagt hjelp hos en helt, jeg har ophøiet en ung mann av folket. / {* SLM 89, 4. 5.} / {** Guds folk.}

²⁰Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin sxmiris.

²¹Jeg har funnet David, min tjener, jeg har salvet ham med min hellige olje.

²¹Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.

²²Min hånd skal alltid være med ham, og min arm skal gi ham styrke.

²²Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.

²³Fienden skal ikke plage ham, og den urettferdige skal ikke undertrykke ham.

²³Kaj Mi disbatos antaux lia vizagxo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.

²⁴Men jeg vil sønderknuse hans motstandere for hans åsyn og slå dem som hater ham.

²⁴Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altigxos lia korno.

²⁵Og min trofasthet og min miskunnhet skal være med ham, og i mitt navn skal hans horn ophøies.

²⁵Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.

²⁶Og jeg vil la ham legge sin hånd på havet og sin høire hånd på elvene.

²⁶Li vokos Min:Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.

²⁷Han skal rope til mig: Du er min far, min Gud og min frelses klippe.

²⁷Kaj Mi faros lin unuenaskito, CXefo super la regxoj de la tero.

²⁸Og jeg vil gjøre ham til den førstefødte, til den høieste blandt kongene på jorden.

²⁸Por cxiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.

²⁹Jeg vil bevare min miskunnhet mot ham til evig tid, og min pakt skal stå fast for ham.

²⁹Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedauxra kiel la cxielo.

³⁰Og jeg vil la hans avkom bli til evig tid og hans trone som himmelens dager.

³⁰Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laux Miaj legxoj;

³¹Dersom hans barn forlater min lov og ikke vandrer i mine bud,

³¹Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:

³²dersom de krenker mine forskrifter og ikke holder mine befalinger,

³²Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;

³³da vil jeg hjemsøke deres synd med ris og deres misgjerning med plager.

³³Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;

³⁴Men min miskunnhet vil jeg ikke ta fra ham, og min trofasthet skal ikke svikte;

³⁴Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia busxo, Mi ne sxangxos.

³⁵jeg vil ikke bryte min pakt og ikke forandre hvad som gikk ut fra mine leber.

³⁵Unu aferon Mi jxuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;

³⁶Ett har jeg svoret ved min hellighet, sannelig, for David vil jeg ikke lyve:

³⁶Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaux Mi.

³⁷Hans avkom skal bli til evig tid, og hans trone som solen for mitt åsyn.

³⁷Kiel la luno, gxi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la cxielo gxi estos fidinda. Sela.

³⁸Som månen skal den stå evindelig, og vidnet i det høie er trofast. Sela.

³⁸Sed nun Vi forpusxis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.

³⁹Og du har forkastet og forsmådd, du er blitt harm på din salvede.

³⁹Vi disigis la interligon kun Via sklavo, JXetis sur la teron lian kronon.

⁴⁰Du har rystet av dig pakten med din tjener, du har vanhelliget hans krone ned i støvet.

⁴⁰Vi detruis cxiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikajxojn.

⁴¹Du har revet ned alle hans murer, du har lagt hans festninger i grus.

⁴¹Prirabas lin cxiuj pasantoj; Li farigxis mokatajxo por siaj najbaroj.

⁴²Alle de som går forbi på veien, har plyndret ham; han er blitt til hån for sine naboer.

⁴²Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi gxojigis cxiujn liajn kontrauxulojn.

⁴³Du har ophøiet hans motstanderes høire hånd, du har gledet alle hans fiender.

⁴³Vi returnis la trancxon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.

⁴⁴Og du lot hans skarpe sverd vike og lot ham ikke holde stand i striden.

⁴⁴Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi jxetis sur la teron.

⁴⁵Du har gjort ende på hans glans og kastet hans trone i støvet.

⁴⁵Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. Sela.

⁴⁶Du har forkortet hans ungdoms dager, du har dekket ham med skam. Sela.

⁴⁶GXis kiam, ho Eternulo, Vi kasxos Vin sencxese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?

⁴⁷Hvor lenge, Herre, vil du skjule dig evindelig? Hvor lenge skal din harme brenne som ild?

⁴⁷Ho, rememoru, kia estas la dauxro de mia vivo, Por kia vantajxo Vi kreis cxiujn homidojn.

⁴⁸Kom dog i hu hvor kort mitt liv er, hvor forgjengelige du har skapt alle menneskenes barn!

⁴⁸Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de SXeol? Sela.

⁴⁹Hvem er den mann som lever og ikke ser døden, som frir sin sjel fra dødsrikets vold? Sela.

⁴⁹Kie estas Viaj antauxaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi jxuris al David per Via fideleco?

⁵⁰Hvor er, Herre, dine forrige nådegjerninger, som du tilsvor David i din trofasthet?

⁵⁰Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de cxiuj multaj popoloj,

⁵¹Kom i hu, Herre, dine tjeneres vanære, at jeg må bære alle de mange folk i mitt skjød,

⁵¹Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la pasxosignojn de Via sanktoleito.

⁵²at dine fiender håner, Herre, at de håner din salvedes fotspor!

⁵²Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!

⁵³Lovet være Herren til evig tid! Amen, amen.