¹Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!

¹Dio de vengxo, ho Eternulo, Dio de vengxo, aperu!

²Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!

²Levigxu, Jugxanto de la tero; Redonu la meritajxon al la fieruloj.

³Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?

³Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

⁴De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.

⁴Ili estas malhumilaj, parolas arogantajxon; Fanfaronas cxiuj malbonaguloj.

⁵Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.

⁵Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

⁶Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.

⁶Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili bucxas.

⁷Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.

⁷Kaj ili diras:La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

⁸Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?

⁸Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsagxuloj, kiam vi sagxigxos?

⁹Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?

⁹CXu ne auxdas Tiu, kiu arangxis orelon? CXu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

¹⁰Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?

¹⁰CXu ne punas la gxustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

¹¹Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.

¹¹La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

¹²Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov

¹²Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, gxustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian legxon,

¹³for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.

¹³Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, GXis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

¹⁴For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;

¹⁴CXar la Eternulo ne forpusxos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

¹⁵for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.

¹⁵CXar jugxo revenos al vero, Kaj gxin sekvos cxiuj virtkoruloj.

¹⁶Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?

¹⁶Kiu helpas min kontraux malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraux malbonaguloj?

¹⁷Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.

¹⁷Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaux kusxus jam silenta.

¹⁸Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!

¹⁸Kiam mi diris, ke mia piedo sxanceligxas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

¹⁹Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.

¹⁹Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

²⁰Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?

²⁰CXu aligxos al Vi trono de maljusteco, Kiu arangxas maljustajxon en la nomo de la legxo?

²¹De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.

²¹Ili sin armas kontraux la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

²²Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.

²²Sed la Eternulo estos mia rifugxejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia sxirmo.

²³Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.

²³Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.