¹Da tok Job til orde og sa:

¹そこでヨブは答えて言った、

²Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!

²「あなたがたはとくと、わたしの言葉を聞き、これをもって、あなたがたの慰めとするがよい。

³Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.

³まずわたしをゆるして語らせなさい。わたしが語ったのち、あざけるのもよかろう。

⁴Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?

⁴わたしのつぶやきは人に対してであろうか。わたしはどうして、いらだたないでいられようか。

⁵Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!

⁵あなたがたはわたしを見て、驚き、手を口にあてるがよい。

⁶Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.

⁶わたしはこれを思うと恐ろしくなって、からだがしきりに震えわななく。

⁷Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?

⁷なにゆえ悪しき人が生きながらえ、老齢に達し、かつ力強くなるのか。

⁸De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.

⁸その子らは彼らの前に堅く立ち、その子孫もその目の前に堅く立つ。

⁹Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.

⁹その家は安らかで、恐れがなく、神のつえは彼らの上に臨むことがない。

¹⁰Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.

¹⁰その雄牛は種を与えて、誤ることなく、その雌牛は子を産んで、そこなうことがない。

¹¹De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.

¹¹彼らはその小さい者どもを群れのように連れ出し、その子らは舞い踊る。

¹²De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.

¹²彼らは手鼓と琴に合わせて歌い、笛の音によって楽しみ、

¹³De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket.

¹³その日をさいわいに過ごし、安らかに陰府にくだる。

¹⁴Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.

¹⁴彼らは神に言う、『われわれを離れよ、われわれはあなたの道を知ることを好まない。

¹⁵Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?

¹⁵全能者は何者なので、われわれはこれに仕えねばならないのか。われわれはこれに祈っても、なんの益があるか』と。

¹⁶Ja*, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - **De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker. / {* vil I si.} / {** Her begynner Jobs svar.}

¹⁶見よ、彼らの繁栄は彼らの手にあるではないか。悪人の計りごとは、わたしの遠く及ぶ所でない。

¹⁷Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?

¹⁷悪人のともしびの消されること、幾たびあるか。その災の彼らの上に臨むこと、神がその怒りをもって苦しみを与えられること、幾たびあるか。

¹⁸Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?

¹⁸彼らが風の前のわらのようになること、あらしに吹き去られるもみがらのようになること、幾たびあるか。

¹⁹Men Gud* gjemmer hans straff til hans barn. - **Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det. / {* vil I si.} / {** Dette er Jobs svar.}

¹⁹あなたがたは言う、『神は彼らの罪を積みたくわえて、その子らに報いられるのだ』と。どうかそれを彼ら自身に報いて、彼らにその罪を知らせられるように。

²⁰Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.

²⁰すなわち彼ら自身の目にその滅びを見させ、全能者の怒りを彼らに飲ませられるように。

²¹For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?

²¹その月の数のつきるとき、彼らはその後の家になんのかかわる所があろうか。

²²Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste*? / {* d.e. englene.}

²²神は天にある者たちをさえ、さばかれるのに、だれが神に知識を教えることができようか。

²³Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;

²³ある者は繁栄をきわめ、全く安らかに、かつおだやかに死に、

²⁴hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.

²⁴そのからだには脂肪が満ち、その骨の髄は潤っている。

²⁵Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.

²⁵ある者は心を苦しめて死に、なんの幸をも味わうことがない。

²⁶Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.

²⁶彼らはひとしくちりに伏し、うじにおおわれる。

²⁷Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;

²⁷見よ、わたしはあなたがたの思いを知り、わたしを害しようとするたくらみを知る。

²⁸for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?

²⁸あなたがたは言う、『王侯の家はどこにあるか、悪人の住む天幕はどこにあるか』と。

²⁹Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,

²⁹あなたがたは道行く人々に問わなかったか、彼らの証言を受け入れないのか。

³⁰at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.

³⁰すなわち、災の日に悪人は免れ、激しい怒りの日に彼は救い出される。

³¹Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?

³¹だれが彼に向かって、その道を告げ知らせる者があるか、だれが彼のした事を彼に報いる者があるか。

³²Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.

³²彼はかかれて墓に行き、塚の上で見張りされ、

³³Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.

³³谷の土くれも彼には快く、すべての人はそのあとに従う。彼の前に行った者も数えきれない。それで、あなたがたはどうしてむなしい事をもって、わたしを慰めようとするのか。あなたがたの答は偽り以外の何ものでもない」。

³⁴Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.

³⁴それで、あなたがたはどうしてむなしい事をもって、わたしを慰めようとするのか。あなたがたの答は偽り以外の何ものでもない」。