¹Hvorfor lar den Allmektige aldri sine straffetider komme? Og hvorfor får de som kjenner ham, ikke se hans dager?

¹なにゆえ、全能者はさばきの時を定めておかれないのか。なにゆえ、彼を知る者がその日を見ないのか。

²Folk flytter grenseskjell; de raner fe og fører det på beite.

²世には地境を移す者、群れを奪ってそれを飼う者、

³Farløses asen driver de bort; enkens okse tar de i pant.

³みなしごのろばを追いやる者、やもめの牛を質に取る者、

⁴Fattigfolk trenger de ut av veien; alle de saktmodige i landet må skjule sig.

⁴貧しい者を道から押しのける者がある。世の弱い者は皆彼らをさけて身をかくす。

⁵Ja, som villesler i ørkenen går de ut til sin gjerning og leter efter føde; ødemarken gir dem brød til barna.

⁵見よ、彼らは荒野におる野ろばのように出て働き、野で獲物を求めて、その子らの食物とする。

⁶På marken høster de den ugudeliges fôr, og i hans vingård holder de efterhøst.

⁶彼らは畑でそのまぐさを刈り、また悪人のぶどう畑で拾い集める。

⁷Nakne overnatter de uten klær og uten dekke i kulden.

⁷彼らは着る物がなく、裸で夜を過ごし、寒さに身をおおうべき物もない。

⁸Av skyllregnet på fjellet blir de våte, og fordi de ikke har noget annet ly, trykker de sig inn til berget.

⁸彼らは山の雨にぬれ、しのぎ場もなく岩にすがる。

⁹Den farløse rives bort fra mors bryst, og armingens klær blir tatt som pant.

⁹（みなしごをその母のふところから奪い、貧しい者の幼な子を質にとる者がある。）

¹⁰Nakne går de, uten klær, og sultne bærer de kornbånd.

¹⁰彼らは着る物がなく、裸で歩き、飢えつつ麦束を運び、

¹¹Mellem de ugudeliges murer perser de olje; de treder vinpersene og tørster.

¹¹悪人のオリブ並み木の中で油をしぼり、酒ぶねを踏んでも、かわきを覚える。

¹²Fra byen lyder døendes stønn, og de hårdt sårede skriker om hjelp; men Gud enser ikke slik urett.

¹²町の中から死のうめきが起り、傷ついた者の魂が助けを呼び求める。しかし神は彼らの祈を顧みられない。

¹³Andre er fiender av lyset; de kjenner ikke dets veier og holder sig ikke på dets stier.

¹³光にそむく者たちがある。彼らは光の道を知らず、光の道にとどまらない。

¹⁴Før dag står morderen op, slår ihjel den som er arm og fattig, og om natten er han som tyven.

¹⁴人を殺す者は暗いうちに起き出て弱い者と貧しい者を殺し、夜は盗びととなる。

¹⁵Horkarlens øie speider efter skumringen; han sier: Intet øie ser mig, og han dekker sitt ansikt til.

¹⁵姦淫する者の目はたそがれを待って、『だれもわたしを見ていないだろう』と言い、顔におおう物を当てる。

¹⁶I mørket bryter de inn i husene, om dagen lukker de sig inne; lyset vil de ikke vite av.

¹⁶彼らは暗やみで家をうがち、昼は閉じこもって光を知らない。

¹⁷For nattens mørke er morgen for dem alle; de er velkjente med nattemørkets redsler.

¹⁷彼らには暗黒は朝である。彼らは暗黒の恐れを友とするからだ。

¹⁸Hastig* rives de med av strømmen; forbannet blir deres arvedel i landet; de ferdes ikke mere på veien til vingårdene. / {* mener I.}

¹⁸あなたがたは言う、『彼らは水のおもてにすみやかに流れ去り、その受ける分は地でのろわれ、酒ぶねを踏む者はだれも彼らのぶどう畑の道に行かない。

¹⁹Tørke og hete sluker snevann, dødsriket dem som synder.

¹⁹ひでりと熱さは雪水を奪い去る、陰府が罪を犯した者に対するも、これと同様だ。

²⁰Hans mors liv glemmer ham, makken fortærer ham med lyst, ingen minnes ham mere, og ondskapen blir som et splintret tre.

²⁰町の広場は彼らを忘れ、彼らの名は覚えられることなく、不義は木の折られるように折られる』と。

²¹Slik går det med den som har plyndret den ufruktbare, som ikke fødte, og aldri har gjort godt mot enker.

²¹彼らは子を産まぬうまずめをくらい、やもめをあわれむことをしない。

²²Men* Gud opholder voldsmennene lenge med sin kraft; de reiser sig igjen, skjønt de mistvilte om livet. / {* Dette er Jobs svar.}

²²しかし神はその力をもって、強い人々を生きながらえさせられる。彼らは生きる望みのない時にも起きあがる。

²³Han lar dem leve i trygghet og støtter dem; hans øine våker over deres veier.

²³神が彼らに安全を与えられるので、彼らは安らかである。神の目は彼らの道の上にある。

²⁴De stiger høit; en liten stund, så er de ikke mere; de segner og dør som alle andre, og som aks-toppen skjæres de av.

²⁴彼らはしばし高められて、いなくなり、ぜにあおいのように枯れて消えうせ、麦の穂先のように切り取られる。もし、そうでないなら、だれがわたしにその偽りを証明し、わが言葉のむなしいことを示しうるだろうか」。

²⁵Og er det nu ikke så, hvem gjør mig da til løgner og mitt ord til intet?

²⁵もし、そうでないなら、だれがわたしにその偽りを証明し、わが言葉のむなしいことを示しうるだろうか」。