¹En pakt hadde jeg gjort med mine øine, at jeg ikke skulde se på en jomfru.

¹わたしは、わたしの目と契約を結んだ、どうして、おとめを慕うことができようか。

²Hvad lodd vilde jeg ellers få av Gud i himmelen, eller hvad arv av den Allmektige i det høie?

²もしそうすれば上から神の下される分はどんなであろうか。高き所から全能者の与えられる嗣業はどんなであろうか。

³Rammer ikke fordervelse den urettferdige, og ulykke dem som gjør det onde?

³不義なる者には災が下らないであろうか。悪をなす者には災難が臨まないであろうか。

⁴Ser ikke han mine veier, og teller han ikke alle mine skritt?

⁴彼はわたしの道をみそなわし、わたしの歩みをことごとく数えられぬであろうか。

⁵Dersom jeg har faret frem med falskhet, og min fot har hastet til svik

⁵もし、わたしがうそと共に歩み、わたしの足が偽りにむかって急いだことがあるなら、

⁶- la Gud veie mig på rettferds vektskål, og han skal se at jeg er uten skyld -

⁶（正しいはかりをもってわたしを量れ、そうすれば神はわたしの潔白を知られるであろう。）

⁷dersom mine skritt har bøid av fra veien, og mitt hjerte har fulgt mine øine, og dersom der er nogen flekk på mine hender,

⁷もしわたしの歩みが、道をはなれ、わたしの心がわたしの目にしたがって歩み、わたしの手に汚れがついていたなら、

⁸gid da en annen må ete det jeg har sådd, og gid det jeg har plantet, må rykkes op med rot!

⁸わたしのまいたのを他の人が食べ、わたしのために成長するものが、抜き取られてもかまわない。

⁹Dersom mitt hjerte har latt sig dåre for en kvinnes skyld, og jeg har luret ved min næstes dør,

⁹もし、わたしの心が、女に迷ったことがあるか、またわたしが隣り人の門で待ち伏せしたことがあるなら、

¹⁰gid da min hustru må male korn* for en annen, og andre menn bøie sig over henne! / {* 2MO 11, 5.}

¹⁰わたしの妻が他の人のためにうすをひき、他の人が彼女の上に寝てもかまわない。

¹¹For slikt er en skjenselsdåd, det er en misgjerning, hjemfalt til dom;

¹¹これは重い罪であって、さばきびとに罰せられるべき悪事だからである。

¹²det er en ild som fortærer like til avgrunnen; alt mitt gods skulde den gjøre ende på.

¹²これは滅びに至るまでも焼きつくす火であって、わたしのすべての産業を根こそぎ焼くであろう。

¹³Har jeg krenket min træls og min trælkvinnes rett, når de hadde nogen trette med mig?

¹³わたしのしもべ、また、はしためがわたしと言い争ったときに、わたしがもしその言い分を退けたことがあるなら、

¹⁴Hvad skulde jeg da gjøre om Gud stod op, og hvad skulde jeg svare ham om han gransket saken?

¹⁴神が立ち上がられるとき、わたしはどうしようか、神が尋ねられるとき、なんとお答えしようか。

¹⁵Har ikke han som skapte mig i mors liv, skapt også dem, og har ikke en og den samme dannet oss i mors liv?

¹⁵わたしを胎内に造られた者は、彼をも造られたのではないか。われわれを腹の内に形造られた者は、ただひとりではないか。

¹⁶Har jeg nektet fattigfolk det de ønsket, og latt enkens øine tæres bort?

¹⁶わたしがもし貧しい者の願いを退け、やもめの目を衰えさせ、

¹⁷Har jeg ett mitt brød alene, så den farløse ikke fikk ete av det?

¹⁷あるいはわたしひとりで食物を食べて、みなしごに食べさせなかったことがあるなら、

¹⁸Nei, fra min ungdom av vokste han op hos mig som hos en far, og fra min mors liv av førte jeg henne* ved hånden. / {* enken, JBS 31, 16.}

¹⁸（わたしは彼の幼い時から父のように彼を育て、またその母の胎を出たときから彼を導いた。）

¹⁹Har jeg kunnet se en ulykkelig uten klær eller en fattig uten et plagg å ha på sig?

¹⁹もし着物がないために死のうとする者や、身をおおう物のない貧しい人をわたしが見た時に、

²⁰Måtte ikke hans lender velsigne mig, fordi han fikk varme sig med ull av mine får?

²⁰その腰がわたしを祝福せず、また彼がわたしの羊の毛で暖まらなかったことがあるなら、

²¹Har jeg løftet min hånd mot den farløse, fordi jeg var viss på å få medhold i retten?

²¹もしわたしを助ける者が門におるのを見て、みなしごにむかってわたしの手を振り上げたことがあるなら、

²²Gid da min skulder må falle fra sitt ledd, og min arm bli brutt løs fra sin skål!

²²わたしの肩骨が、肩から落ち、わたしの腕が、つけ根から折れてもかまわない。

²³For Guds straff fylte mig med redsel, og mot hans velde maktet jeg intet.

²³わたしは神から出る災を恐れる、その威光の前には何事もなすことはできない。

²⁴Har jeg satt mitt håp til gullet og sagt til gullklumpen: Du er min tillit?

²⁴わたしがもし金をわが望みとし、精金をわが頼みと言ったことがあるなら、

²⁵Har jeg gledet mig fordi min rikdom blev stor, og fordi min hånd vant mig meget gods?

²⁵わたしがもしわが富の大いなる事と、わたしの手に多くの物を獲た事とを喜んだことがあるなら、

²⁶Når jeg så sollyset, hvorledes det strålte, og månen, hvor herlig den skred frem,

²⁶わたしがもし日の輝くのを見、または月の照りわたって動くのを見た時、

²⁷blev da mitt hjerte dåret i lønndom, så jeg sendte dem håndkyss*? / {* så jeg gjorde mig skyldig i avgudsdyrkelse.}

²⁷心ひそかに迷って、手に口づけしたことがあるなら、

²⁸Nei, også det vilde være en misgjerning, hjemfalt til dom; for da hadde jeg fornektet Gud i det høie.

²⁸これもまたさばきびとに罰せらるべき悪事だ。わたしは上なる神を欺いたからである。

²⁹Har jeg gledet mig ved min fiendes uferd og jublet når ulykken rammet ham?

²⁹わたしがもしわたしを憎む者の滅びるのを喜び、または災が彼に臨んだとき、勝ち誇ったことがあるなら、

³⁰Nei, jeg tillot ikke min munn å synde ved å forbanne ham og ønske ham døden.

³⁰（わたしはわが口に罪を犯させず、のろいをもって彼の命を求めたことはなかった。）

³¹Må ikke mine husfolk vidne at enhver fikk mette sig ved mitt bord?

³¹もし、わたしの天幕の人々で、『だれか彼の肉に飽きなかった者があるか』と、言わなかったことがあるなら、

³²Aldri måtte en fremmed ligge utenfor mitt hus om natten; jeg åpnet mine dører for den veifarende.

³²（他国人はちまたに宿らず、わたしはわが門を旅びとに開いた。）

³³Har jeg, som mennesker pleier, skjult mine synder og dulgt min misgjerning i min barm,

³³わたしがもし人々の前にわたしのとがをおおい、わたしの悪事を胸の中に隠したことがあるなら、

³⁴fordi jeg fryktet den store mengde og var redd for de fornemme slekters forakt, så jeg tidde stille og ikke gikk ut av min dør?

³⁴わたしが大衆を恐れ、宗族の侮りにおじて、口を閉じ、門を出なかったことがあるなら、

³⁵Å, om jeg hadde nogen som vilde høre på mig! Se, her er min underskrift*, la den Allmektige svare mig! Å, om jeg hadde det skrift min motpart har satt op! / {* mitt underskrevne innlegg i saken.}

³⁵ああ、わたしに聞いてくれる者があればよいのだが、（わたしのかきはんがここにある。どうか、全能者がわたしに答えられるように。）ああ、わたしの敵の書いた告訴状があればよいのだが。

³⁶Sannelig, jeg skulde ta det på min skulder, jeg skulde feste det til mitt hode som en krone;

³⁶わたしは必ずこれを肩に負い、冠のようにこれをわが身に結び、

³⁷jeg skulde gjøre ham regnskap for alle mine skritt, som en fyrste skulde jeg møte ham.

³⁷わが歩みの数を彼に述べ、君たる者のようにして、彼に近づくであろう。

³⁸Dersom min aker skriker over mig, og alle dens furer gråter,

³⁸もしわが田畑がわたしに向かって呼ばわり、そのうねみぞが共に泣き叫んだことがあるなら、

³⁹dersom jeg har fortæret dens grøde uten betaling og utslukket dens eiers liv,

³⁹もしわたしが金を払わないでその産物を食べ、その持ち主を死なせたことがあるなら、小麦の代りに、いばらがはえ、大麦の代りに雑草がはえてもかまわない」。ヨブの言葉は終った。

⁴⁰gid det da må vokse torner på min aker istedenfor hvete og ugress istedenfor bygg! Her ender Jobs ord.

⁴⁰小麦の代りに、いばらがはえ、大麦の代りに雑草がはえてもかまわない」。ヨブの言葉は終った。