¹Til sangmesteren; av Korahs barn; efter Alamot*; en sang. / {* sannsynligvis en toneart, 1KR 15, 20.}

¹神はわれらの避け所また力である。悩める時のいと近き助けである。

²Gud er vår tilflukt og vår styrke, en hjelp i trengsler, funnet såre stor.

²このゆえに、たとい地は変り、山は海の真中に移るとも、われらは恐れない。

³Derfor frykter vi ikke, om jorden omskiftes, og om fjell rokkes i havets hjerte,

³たといその水は鳴りとどろき、あわだつとも、そのさわぎによって山は震え動くとも、われらは恐れない。〔セラ

⁴om dets bølger bruser og skummer, og fjell bever ved dets overmot. Sela.

⁴一つの川がある。その流れは神の都を喜ばせ、いと高き者の聖なるすまいを喜ばせる。

⁵En strøm - dens bekker gleder Guds stad, den Høiestes hellige bolig.

⁵神がその中におられるので、都はゆるがない。神は朝はやく、これを助けられる。

⁶Gud er midt i den, den skal ikke rokkes; Gud hjelper den når morgenen bryter frem.

⁶もろもろの民は騒ぎたち、もろもろの国は揺れ動く、神がその声を出されると地は溶ける。

⁷Folkeferd bruste, riker blev rokket; han lot sin røst høre, jorden smeltet.

⁷万軍の主はわれらと共におられる、ヤコブの神はわれらの避け所である。〔セラ

⁸Herren, hærskarenes Gud, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. Sela.

⁸来て、主のみわざを見よ、主は驚くべきことを地に行われた。

⁹Kom, se Herrens gjerninger, som har gjort ødeleggelse på jorden!

⁹主は地のはてまでも戦いをやめさせ、弓を折り、やりを断ち、戦車を火で焼かれる。

¹⁰Han gjør ende på krigene over hele jorden, bryter buen sønder og hugger spydet av; vognene brenner han op med ild.

¹⁰「静まって、わたしこそ神であることを知れ。わたしはもろもろの国民のうちにあがめられ、全地にあがめられる」。万軍の主はわれらと共におられる、ヤコブの神はわれらの避け所である。〔セラ

¹¹Hold op og kjenn at jeg er Gud! Jeg er ophøiet iblandt folkene, ophøiet på jorden.

¹¹万軍の主はわれらと共におられる、ヤコブの神はわれらの避け所である。〔セラ

¹²Herren, hærskarenes Gud, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. Sela.