¹En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot*; en læresalme av Heman, esrahitten. / {* meningen uviss.}

¹わが神、主よ、わたしは昼、助けを呼び求め、夜、み前に叫び求めます。

²Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.

²わたしの祈をみ前にいたらせ、わたしの叫びに耳を傾けてください。

³La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!

³わたしの魂は悩みに満ち、わたしのいのちは陰府に近づきます。

⁴For min sjel er mett av ulykker, og mitt liv er kommet nær til dødsriket.

⁴わたしは穴に下る者のうちに数えられ、力のない人のようになりました。

⁵Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,

⁵すなわち死人のうちに捨てられた者のように、墓に横たわる殺された者のように、あなたが再び心にとめられない者のようになりました。彼らはあなたのみ手から断ち滅ぼされた者です。

⁶frigitt* som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd. / {* d.e. ikke lenger stående i din tjeneste.}

⁶あなたはわたしを深い穴、暗い所、深い淵に置かれました。

⁷Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.

⁷あなたの怒りはわたしの上に重く、あなたはもろもろの波をもってわたしを苦しめられました。〔セラ

⁸Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. Sela.

⁸あなたはわが知り人をわたしから遠ざけ、わたしを彼らの忌みきらう者とされました。わたしは閉じこめられて、のがれることはできません。

⁹Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.

⁹わたしの目は悲しみによって衰えました。主よ、わたしは日ごとにあなたを呼び、あなたにむかってわが両手を伸べました。

¹⁰Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.

¹⁰あなたは死んだ者のために奇跡を行われるでしょうか。なき人のたましいは起きあがってあなたをほめたたえるでしょうか。〔セラ

¹¹Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? Sela.

¹¹あなたのいつくしみは墓のなかに、あなたのまことは滅びのなかに、宣べ伝えられるでしょうか。

¹²Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?

¹²あなたの奇跡は暗やみに、あなたの義は忘れの国に知られるでしょうか。

¹³Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?

¹³しかし主よ、わたしはあなたに呼ばわります。あしたに、わが祈をあなたのみ前にささげます。

¹⁴Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.

¹⁴主よ、なぜ、あなたはわたしを捨てられるのですか。なぜ、わたしにみ顔を隠されるのですか。

¹⁵Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?

¹⁵わたしは若い時から苦しんで死ぬばかりです。あなたの脅しにあって衰えはてました。

¹⁶Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.

¹⁶あなたの激しい怒りがわたしを襲い、あなたの恐ろしい脅しがわたしを滅ぼしました。

¹⁷Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.

¹⁷これらの事がひねもす大水のようにわたしをめぐり、わたしを全く取り巻きました。あなたは愛する者と友とをわたしから遠ざけ、わたしの知り人を暗やみにおかれました。

¹⁸De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen.

¹⁸あなたは愛する者と友とをわたしから遠ざけ、わたしの知り人を暗やみにおかれました。

¹⁹Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.