¹Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.

¹Waxaa barakaysan kuwa jidka ku qumman, Oo sharciga Rabbiga ku socda.

²Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte

²Waxaa barakaysan kuwa dhawra markhaatifurkiisa, Oo Rabbiga ku doondoona qalbiga oo dhan.

³og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.

³Haah, oo xaqdarro ma sameeyaan, Jidadkiisase way ku socdaan.

⁴Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.

⁴Waxaad nagu amartay amarradaada, Inaan aad u dhawrno.

⁵O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!

⁵Aad baan u jeclaan lahaa in jidadkayga la hagaajiyo Inaan qaynuunnada dhawro!

⁶Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.

⁶Markaas anigu ceeboobi maayo, Markaan dhawro amarradaada oo dhan.

⁷Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.

⁷Markaan barto xukummadaada xaqa ah Ayaan qummanaanta qalbiga kuugu mahad naqi doonaa.

⁸Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!

⁸Waxaan dhawri doonaa qaynuunnadaada, Rabbow, ha i dayrin weligay.

⁹Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.

⁹Bal nin dhallinyaro ahu muxuu jidkiisa ku nadiifiyaa? Waa inuu aad ugu fiirsado si eraygaaga waafaqsan.

¹⁰Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!

¹⁰Waxaan kugu doondoonay qalbigayga oo dhan, Yaanan amarradaada ka leexan.

¹¹I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.

¹¹Waxaan eraygaagii qalbigayga ugu kaydsaday Si aanan kuugu dembaabin.

¹²Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!

¹²Rabbiyow, adigaa mahad leh, Haddaba qaynuunnadaada i bar.

¹³Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.

¹³Waxaan bushimahayga ku sheegay Xukummadii afkaaga oo dhan.

¹⁴Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.

¹⁴Waxaan ku reyreeyey jidka markhaatifurkaaga, Sidaan ugu rayrayn lahaa taajirnimada oo dhan.

¹⁵På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.

¹⁵Waxaan aad ugu fiirsan doonaa amarradaada, Oo jidadkaagaan dhawri doonaa.

¹⁶I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.

¹⁶Qaynuunnadaada waan ku farxi doonaa, Eraygaagana ma illoobi doono.

¹⁷Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.

¹⁷Anoo addoonkaaga ah wax badan oo wanaagsan ii samee, si aan u noolaado, Oo sidaasaan eraygaaga u dhawri doonaa.

¹⁸Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!

¹⁸Indhahayga fur Si aan waxyaalo yaab badan sharcigaaga uga arko.

¹⁹Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!

¹⁹Socotaan dhulka ku ahay, Haddaba amarradaada ha iga qarin.

²⁰Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.

²⁰Naftaydu waxay u xiisootay Jacaylkay had iyo goorba u qabto xukummadaada.

²¹Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.

²¹Waxaad canaanatay kuwa kibirsan oo inkaaran, Oo amarrada ka leexda.

²²Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.

²²Cay iyo ceeb iga fogee, Waayo, markhaatifurkaaga waan xajiyey,

²³Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.

²³Oo weliba amiirraa fadhiistay oo wax iga gees ah ka wada hadlay, Laakiinse anoo addoonkaaga ah aad baan uga fiirsaday qaynuunnadaada.

²⁴Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.

²⁴Markhaatifurkaagu waa waxa iga farxiya, Waana lataliyayaashayda.

²⁵Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!

²⁵Naftaydu waxay ku dhegtaa ciidda, Haddaba ii noolee si eraygaaga waafaqsan.

²⁶Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!

²⁶Waxaan kuu sheegay jidadkaygii, oo adna waad ii jawaabtay, Bal qaynuunnadaada i bar.

²⁷La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.

²⁷Jidka amarradaada i garansii, Oo sidaasaan aad ugu fiirsan doonaa shuqulladaada yaabka badan.

²⁸Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!

²⁸Naftaydu waxay la dhacdaa murug, Haddaba ii xoogee si eraygaaga waafaqsan.

²⁹Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!

²⁹Jidka beenta iga fogee, Oo si raxmad leh sharcigaaga ii sii.

³⁰Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.

³⁰Waxaan doortay jidka aaminnimadaada, Oo waxaan hortayda dhigay xukummadaadii.

³¹Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!

³¹Markhaatifurkaaga waan xajiyaa, Rabbiyow, ha i ceebayn.

³²Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.

³²Waxaan ku ordi doonaa jidka amarradaada Markii aad qalbigayga ballaadhisid.

³³Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.

³³Rabbiyow, jidka qaynuunnadaada i bar, Waanan xajin doonaa tan iyo ugu dambaysta.

³⁴Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.

³⁴Waxgarasho i sii, oo anna sharcigaaga waan xajin doonaa, Haah, oo waxaan ku dhawri doonaa qalbigayga oo dhan.

³⁵Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.

³⁵Igu kexee waddada amarradaada, Waayo, kaasaan ku farxaa.

³⁶Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!

³⁶Qalbigayga u soo jeedi xagga markhaatifurkaaga, Oo ha u leexin xagga faa'iidada xaqdarrada ah.

³⁷Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!

³⁷Indhahayga inay fiiriyaan wax aan micne lahayn ka sii jeedi, Oo jidadkaaga igu noolee.

³⁸Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!

³⁸Eraygaaga ii xaqiiji anoo addoonkaaga ah Oo doonaya inaan kaa cabsado.

³⁹Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.

³⁹Caydayda aan ka cabsanayo iga leexi, Waayo, xukummadaadu waa wanaagsan yihiin.

⁴⁰Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!

⁴⁰Bal eeg, waxaan u xiisooday amarradaada, Haddaba xaqnimadaada igu soo noolee.

⁴¹La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!

⁴¹Rabbiyow, naxariistaada iyo weliba badbaadintaadu Ha iigu yimaadeen si eraygaaga waafaqsan.

⁴²Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.

⁴²Markaasaan jawaab u heli doonaa kan i caaya, Waayo, waxaan isku halleeyaa eraygaaga.

⁴³Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.

⁴³Oo erayga runta ahna dhammaantiis afkayga ha ka gooyn, Waayo, waxaan rajo ku qabay xukummadaada.

⁴⁴Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.

⁴⁴Markaasaan had iyo goorba dhawri doonaa sharcigaaga Weligay iyo weligayba.

⁴⁵La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.

⁴⁵Oo waxaan ku socon doonaa xorriyad, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.

⁴⁶Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.

⁴⁶Oo weliba waxaan markhaatifurkaaga ka sheegi doonaa boqorro hortooda, Mana ceeboobi doono.

⁴⁷Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.

⁴⁷Oo waxaan ku farxi doonaa amarradaada Aan jeclaaday.

⁴⁸Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.

⁴⁸Oo weliba waxaan gacmaha u hoorsan doonaa amarradaada aan jeclaaday, Oo aad baan ugu fiirsan doonaa qaynuunnadaada.

⁴⁹Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!

⁴⁹Xusuuso eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay, Oo aad igu rajo gelisay.

⁵⁰Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.

⁵⁰Oo taasu waa i qalbi qaboojisaa markii aan dhibaataysnahay, Waayo, eraygaagaa i soo nooleeyey.

⁵¹De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.

⁵¹Kuwa kibirsan aad bay iigu qosleen, Laakiinse sharcigaaga kama aan leexan.

⁵²Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.

⁵²Rabbiyow, tan iyo mar hore waxaan soo xusuusnaa xukummadaada, Waanan isqalbi qaboojiyey.

⁵³En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.

⁵³Aad baan u xanaaqay, Waana kuwa sharka leh oo sharcigaaga ka tegey aawadood.

⁵⁴Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.

⁵⁴Qaynuunnadaadu waxay ii ahaayeen heeso Markaan ku jiray gurigii aan socotada ku ahaa.

⁵⁵Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.

⁵⁵Rabbiyow, habeenkaan magacaaga soo xusuustay, Oo sharcigaagaan dhawray.

⁵⁶Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.

⁵⁶Taasu waa ii ahaatay, Maxaa yeelay, amarradaadii baan xajiyey.

⁵⁷Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.

⁵⁷Rabbigu waa qaybtayda, Oo anigu waxaan idhi, Waxaan dhawrayaa erayadaada.

⁵⁸Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!

⁵⁸Qalbigayga oo dhan ayaan kugu baryay inaad raalli iga ahaato, Si eraygaaga waafaqsan iigu naxariiso.

⁵⁹Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.

⁵⁹Waxaan ka fikiray jidadkayga, Kolkaasaan cagahayga u soo duway xagga markhaatifurkaaga.

⁶⁰Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.

⁶⁰Waan u degdegay, oo kama aan raagin Inaan amarradaada dhawro.

⁶¹De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.

⁶¹Waxaa isku kay duudduubay xadhkihii kuwa sharka leh, Laakiinse sharcigaaga ma aan illoobin.

⁶²Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.

⁶²Waxaan kici doonaa habeenbadhka inaan kugu mahad naqo, Waana xukummadaada caddaaladda ah daraaddood.

⁶³Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.

⁶³Anigu waxaan wehel la ahay kuwa kaa cabsada oo dhan, Iyo kuwa amarradaada dhawraba.

⁶⁴Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!

⁶⁴Rabbiyow, dhulka waxaa ka buuxda naxariistaada, Haddaba qaynuunnadaada i bar.

⁶⁵Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.

⁶⁵Rabbiyow, anoo addoonkaaga ah waxaad iila macaamilootay Si wanaagsan oo eraygaaga waafaqsan.

⁶⁶Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.

⁶⁶Haddaba i bar kaladoorasho wanaagsan iyo aqoon, Waayo, waxaan rumaystay amarradaada.

⁶⁷Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.

⁶⁷Intaan lay dhibin ka hor ayaan ambaday, Laakiinse haatan eraygaaga waan dhawraa.

⁶⁸Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!

⁶⁸Waad wanaagsan tahay, oo wanaag baad samaysaa, Haddaba qaynuunnadaada i bar.

⁶⁹De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.

⁶⁹Kuwa kibirka lahu been bay iga sheegeen, Aniguse amarradaada ayaan ku xajin doonaa qalbigayga oo dhan.

⁷⁰Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.

⁷⁰Qalbigoodu wuu qallafsanaaday, Aniguse waxaan ku farxaa sharcigaaga.

⁷¹Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.

⁷¹Waa ii wanaagsanayd in lay dhibo, Si aan qaynuunnadaada u barto.

⁷²Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.

⁷²Sharciga afkaagu waa iiga sii fiican yahay Kumanyaal dahab iyo lacag ah.

⁷³Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!

⁷³Waxaa i sameeyey oo i qabanqaabiyey gacmahaaga, Haddaba i sii waxgarasho aan amarradaada ku barto.

⁷⁴De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.

⁷⁴Kuwa kaa cabsadaa way i arki doonaan, wayna farxi doonaan, Maxaa yeelay, waxaan rajo ku qabay eraygaaga.

⁷⁵Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.

⁷⁵Rabbiyow, waan ogahay in xukummadaadu ay xaq yihiin, Iyo inaad aaminnimo igu dhibtay.

⁷⁶La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!

⁷⁶Waan ku baryayaaye raxmaddaadu ha ii noqoto qalbiqaboojin Si waafaqsan eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay.

⁷⁷La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.

⁷⁷Naxariistaadu ha ii timaado si aan u noolaado, Waayo, waxaa iga farxiya sharcigaaga.

⁷⁸La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.

⁷⁸Kuwa kibirka lahu ha ceeboobeen, waayo, si gardarro ah ayay igu afgembiyeen, Aniguse waxaan aad uga fiirsan doonaa amarradaada.

⁷⁹La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!

⁷⁹Kuwa kaa cabsadaa ha ii soo noqdeen, Oo waxay ogaan doonaan markhaatifurkaaga.

⁸⁰La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!

⁸⁰Qalbigaygu qaynuunnadaada ha ku qummanaado, Si aanan u ceeboobin.

⁸¹Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.

⁸¹Naftaydu waa u taag darnaataa badbaadintaada aan u xiisoodo aawadeed, Laakiinse eraygaagaan rajo ku qabaa.

⁸²Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?

⁸²Sidii aan u lahaa, Goormaad i qalbi qaboojinaysaa? Ayaa indhahaygu u gudheen eraygaaga aawadiis.

⁸³For jeg er som en skinnsekk i røk*; dine forskrifter glemmer jeg ikke. / {* d.e. jeg tørker bort.}

⁸³Waayo, waxaan noqday sidii sibraar qiiq ku dhex jiro, Laakiinse innaba qaynuunnadaada ma aan illoobo.

⁸⁴Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?

⁸⁴Anoo addoonkaaga ah cimrigaygu waa intee? Oo goormaad xukun ku soo dejinaysaa kuwa i silciya?

⁸⁵De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.

⁸⁵Kuwa kibirka leh oo aan sharcigaaga waafaqsanayn Ayaa ii qoday godad.

⁸⁶Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!

⁸⁶Amarradaada oo dhammu waa wada daacad, Si gardarro ah ayay ii silciyaan, haddaba i caawi,

⁸⁷På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.

⁸⁷Dhulka ayay iga baabbi'in gaadheen, Aniguse kama aan tegin amarradaadii.

⁸⁸Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.

⁸⁸Raxmaddaada igu soo noolee, Oo anna waxaan dhawri doonaa markhaatifurka afkaaga.

⁸⁹Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.

⁸⁹Rabbiyow, eraygaagu weligiisba Wuxuu taagan yahay samada.

⁹⁰Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.

⁹⁰Aaminnimadaaduna waxay gaadhaa tan iyo ka ab ka ab; Dhulkaad dhistay, wuuna sii jirayaa.

⁹¹Til å utføre dine dommer står de* der enn idag; for alle ting er dine tjenere. / {* himmelen og jorden.}

⁹¹Maantadan waxay u joogaan si qaynuunnadaada waafaqsan, Waayo, wax waluba waa addoommadaada.

⁹²Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.

⁹²Haddaanu sharcigaagu iga farxin, Waxaan kol hore ku halligmi lahaa dhibaatadii i haysatay.

⁹³Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.

⁹³Weligay amarradaada ma aan illoobi doono, Waayo, iyagaad igu soo noolaysay.

⁹⁴Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.

⁹⁴Anigu waxaan ahay kaaga, haddaba i badbaadi, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.

⁹⁵De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.

⁹⁵Kuwa sharka lahu way ii sugeen inay i baabbi'iyaan, Aniguse waxaan ka fiirsan doonaa markhaatifurkaaga.

⁹⁶På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.

⁹⁶Waxaan arkay in wax kasta oo kaamil ah ay dhammaad leeyihiin, Amarkaaguse aad buu u ballaadhan yahay.

⁹⁷Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.

⁹⁷Aad baan sharcigaaga u jeclahay! Maalinta oo dhan isagaan u fiirsadaa.

⁹⁸Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.

⁹⁸Amarradaadu waxay iga dhigaan ku ka sii caqli badan cadaawayaashayda. Waayo, weligayba way ila jiraan.

⁹⁹Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.

⁹⁹Waan ka sii waxgarasho badnahay macallimiintayda oo dhan, Waayo, waxaan u fiirsadaa markhaatifurkaaga.

¹⁰⁰Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.

¹⁰⁰Waan ka sii waxgarasho badnahay odayaasha, Waayo, waxaan xajiyey amarradaada.

¹⁰¹Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.

¹⁰¹Cagahayga waan ka joojiyey jid kasta oo shar leh, Si aan eraygaaga u dhawro.

¹⁰²Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.

¹⁰²Xukummadaada gees ugama aan leexan, Waayo, wax baad i bartay.

¹⁰³Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!

¹⁰³Erayadaadu dhanxanaggayga u macaan badanaa! Afkayga malab way uga sii macaan badan yihiin!

¹⁰⁴Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.

¹⁰⁴Amarradaada ayaan waxgarasho ku helaa, Oo sidaas daraaddeed ayaan jid kasta oo been ah u necbahay.

¹⁰⁵Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.

¹⁰⁵Eraygaagu wuxuu cagahayga u yahay laambad, Waddooyinkaygana iftiin.

¹⁰⁶Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.

¹⁰⁶Waxaan ku dhaartay oo aan weliba xaqiijiyey Inaan dhawrayo xukummadaada xaqa ah.

¹⁰⁷Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!

¹⁰⁷Aad iyo aad baan u dhibaataysnahay, Haddaba Rabbiyow, igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.

¹⁰⁸La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!

¹⁰⁸Rabbiyow, waan ku baryayaaye, aqbal qurbaannada ikhtiyaarka ah oo afkayga, Xukummadaadana i bar.

¹⁰⁹Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.

¹⁰⁹Naftaydu had iyo goorba waxay ku jirtaa khatar, Habase yeeshee sharcigaaga ma illoobo.

¹¹⁰De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.

¹¹⁰Kuwa sharka lahu waxay ii dhigeen dabin, Laakiinse amarradaada kama aan amban.

¹¹¹Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.

¹¹¹Markhaatifurkaaga waxaan u qaatay sida dhaxal weligiis waaraya, Waayo, kaasu waxa weeye waxa qalbigaygu ku reyreeya.

¹¹²Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.

¹¹²Qalbigayga waxaan u jeediyey inaan qaynuunnadaada oofiyo, Tan iyo weligay iyo ilaa ugu dambaysta.

¹¹³De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.

¹¹³Waan necbahay kuwa labada qalbi leh, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.

¹¹⁴Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.

¹¹⁴Waxaad tahay gabbaadkayga iyo gaashaankayga, Oo waxaan rajo ku qabaa eraygaaga.

¹¹⁵Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!

¹¹⁵Kuwiinna xumaanta falow, iga taga, Si aan amarrada Ilaahayga u xajiyo.

¹¹⁶Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!

¹¹⁶Rabbiyow, ii tiiri si eraygaaga waafaqsan si aan u noolaado, Oo yaanan rajadayda ku ceeboobin.

¹¹⁷Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.

¹¹⁷Kor ii hay, oo waan badbaadi doonaa, Oo had iyo goorba waxaan u fiirsan doonaa qaynuunnadaada.

¹¹⁸Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.

¹¹⁸Kuwa qaynuunnadaada ka habaabay oo dhan waad fudaydsatay, Waayo, khiyaanadoodu waa wax been ah.

¹¹⁹Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.

¹¹⁹Kuwa sharka leh oo dhulka oo dhan waxaad u fogaysaa sida wasakh oo kale, Oo sidaas daraaddeed baan markhaatifurkaaga u jeclahay.

¹²⁰Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.

¹²⁰Jidhkaygu wuxuu la gariiraa cabsidaada, Oo waxaan ka baqaa xukummadaada.

¹²¹Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.

¹²¹Waxaan sameeyey xukun iyo caddaalad, Haddaba ha iiga tegin kuwa i dulma.

¹²²Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!

¹²²Anoo addoonkaaga ah wanaag daraaddiis ii dammiino, Oo kuwa kibirsanu yaanay i dulmin.

¹²³Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.

¹²³Indhahaygii waxay u gudheen jacaylkay badbaadintaada u qabaan, Iyo eraygaaga xaqa ah daraaddiis.

¹²⁴Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!

¹²⁴Anoo addoonkaaga ah iila macaamilow si naxariistaada waafaqsan, Oo qaynuunnadaada i bar.

¹²⁵Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!

¹²⁵Waxaan ahay addoonkaaga, haddaba waxgarasho i sii, Si aan markhaatifurkaaga u ogaado.

¹²⁶Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.

¹²⁶Waa wakhtiga aad shaqayn lahayd, Rabbiyow, Waayo, sharcigaaga way buriyeen.

¹²⁷Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.

¹²⁷Haddaba amarradaada waan ka sii jeclahay Dahab, haah, xataa dahab saafi ah.

¹²⁸Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.

¹²⁸Sidaas daraaddeed amarradaada oo dhammu waxay ila yihiin wax hagaagsan, Oo waan necbahay jid kasta oo been ah.

¹²⁹Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.

¹²⁹Markhaatifurkaagu waa yaab badan yahay, Oo sidaas daraaddeed ayay naftaydu u xajisaa.

¹³⁰Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.

¹³⁰Erayadaada furniinkoodu wax buu iftiimiyaa, Oo wuxuu waxgarasho siiyaa kuwa garaadka daran.

¹³¹Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.

¹³¹Afka aad baan u kala qaaday, oo waan harraaday, Waayo, waxaan u xiisooday amarradaada.

¹³²Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!

¹³²Ii soo jeeso, oo ii naxariiso, Sidaad kuwa magacaaga jecel u samaysid.

¹³³Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!

¹³³Tallaabooyinkayga ku toosi eraygaaga, Oo dembina yaanu ii talin.

¹³⁴Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.

¹³⁴Dadka dulmigiisa iga bixi, Oo anna waxaan dhawri doonaa amarradaada.

¹³⁵La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!

¹³⁵Anoo addoonkaaga ah wejigaaga iigu iftiimi, Oo qaynuunnadaada i bar.

¹³⁶Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.

¹³⁶Indhahayga waxaa ka shubma durdurro biyo ah, Maxaa yeelay, sharcigaaga lama dhawrin.

¹³⁷Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.

¹³⁷Rabbiyow, xaq baad tahay, Oo xukummadaaduna waa qumman yihiin.

¹³⁸Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.

¹³⁸Markhaatifurkaaga waxaad ku amartay xaqnimo Iyo daacadnimo oo dhan.

¹³⁹Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.

¹³⁹Waxaa i baabba'shay qiirada aan kuu qabo, Maxaa yeelay, cadaawayaashaydu waxay illoobeen erayadaada.

¹⁴⁰Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.

¹⁴⁰Eraygaagu aad buu u daahirsan yahay, Sidaas daraaddeed anoo addoonkaaga ah waan jeclahay.

¹⁴¹Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.

¹⁴¹Anigu waan yarahay, oo waa lay quudhsadaa, Laakiinse amarradaada ma illoobo.

¹⁴²Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.

¹⁴²Xaqnimadaadu waa xaqnimo weligeed sii waaraysa, Oo sharcigaaguna waa run.

¹⁴³Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.

¹⁴³Dhib iyo cidhiidhi baa i qabsaday. Laakiinse amarradaadu waa waxa iga farxiya.

¹⁴⁴Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!

¹⁴⁴Markhaatifurkaagu weligiisba waa xaq, Haddaba waxgarasho i sii, oo anna waan sii noolaan doonaa.

¹⁴⁵Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.

¹⁴⁵Waxaan ku qayshaday qalbigayga oo dhan, haddaba Rabbiyow, ii jawaab, Oo anna waxaan xajin doonaa qaynuunnadaada.

¹⁴⁶Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.

¹⁴⁶Waan kuu qayshaday ee i badbaadi, Oo markhaatifurkaaga waan dhawri doonaa.

¹⁴⁷Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.

¹⁴⁷Waan ka soo hor maray waaga berigiisii, oo waan qayliyey, Oo waxaan rajo ku qabay erayadaada.

¹⁴⁸Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.

¹⁴⁸Indhahaygu way ka hor mareen wakhtiga la soo jeedo oo habeennimo, Si aan eraygaaga uga fikiro.

¹⁴⁹Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!

¹⁴⁹Codkayga u maqal si raxmaddaada waafaqsan, Rabbiyow, igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.

¹⁵⁰De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.

¹⁵⁰Kuwii xumaatada raaci jiray way soo dhowaanayaan, Iyagu sharcigaaga way ka fog yihiin.

¹⁵¹Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.

¹⁵¹Rabbiyow, adigu waad dhow dahay, Oo amarradaada oo dhammuna waa wada run.

¹⁵²For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.

¹⁵²Waxaan markhaatifurkaaga waa hore ka iqiin Inaad u aasaastay si ay weligood u sii waaraan.

¹⁵³Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.

¹⁵³Dhibaatadayda ka fiirso oo i samatabbixi, Waayo, anigu sharcigaaga ma illoobo.

¹⁵⁴Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!

¹⁵⁴Dacwadayda ii muddac, oo i soo furo, Igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.

¹⁵⁵Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.

¹⁵⁵Kuwa sharka leh badbaadadu waa ka fog tahay, Waayo, qaynuunnadaada ma ay doondoonaan.

¹⁵⁶Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!

¹⁵⁶Rabbiyow, naxariistaadu waa badan tahay, Igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.

¹⁵⁷Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.

¹⁵⁷Kuwa i silciya iyo cadaawayaashayduba way badan yihiin, Laakiinse anigu kama aan leexan markhaatifurkaaga.

¹⁵⁸Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.

¹⁵⁸Waxaan arkay khaa'innada, kolkaasaan murugooday, Maxaa yeelay, iyagu eraygaaga ma ay dhawraan.

¹⁵⁹Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!

¹⁵⁹Bal ka fiirso sida aan amarradaada u jeclahay, Rabbiyow, igu soo noolee si raxmaddaada waafaqsan.

¹⁶⁰Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.

¹⁶⁰Eraygaaga dhammaantiisu waa run, Mid kasta oo xukummadaada xaqa ah ka mid ahu wuu sii waaraa weligiisba.

¹⁶¹Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.

¹⁶¹Amiirraa sababla'aan ii silciyey, Laakiinse qalbigaygu wuxuu ka baqaa erayadaada.

¹⁶²Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.

¹⁶²Waxaan eraygaaga ugu reyreeyaa Sidii mid booli badan helay.

¹⁶³Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.

¹⁶³Beenta waan necbahay oo waan karahsaday, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.

¹⁶⁴Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.

¹⁶⁴Maalintiiba toddoba jeer baan ku ammaanaa, Waana xukummadaada xaqa ah daraaddood.

¹⁶⁵Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.

¹⁶⁵Kuwa sharcigaaga jecelu waxay haystaan nabad weyn, Oo wax iyaga turuntureeyaa ma jiraan.

¹⁶⁶Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.

¹⁶⁶Rabbiyow, badbaadintaada waan u xiisooday, Oo amarradaadiina waan oofiyey.

¹⁶⁷Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.

¹⁶⁷Naftaydu waxay dhawrtay markhaatifurkaaga, Oo anna aad iyo aad baan u jeclahay.

¹⁶⁸Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.

¹⁶⁸Waxaan dhawray amarradaada iyo markhaatifurkaaga, Waayo, jidadkayga oo dhammu hortaaday wada yaalliin.

¹⁶⁹La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!

¹⁶⁹Rabbiyow, qayladaydu ha ku soo dhowaato hortaada, Oo waxgarasho ii sii si eraygaaga waafaqsan.

¹⁷⁰La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!

¹⁷⁰Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo ii samatabbixi si eraygaaga waafaqsan.

¹⁷¹Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.

¹⁷¹Bushimahaygu ammaan ha ku hadleen, Waayo, waxaad i bartaa qaynuunnadaada.

¹⁷²Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.

¹⁷²Carrabkaygu ha ku gabyo eraygaaga, Waayo, amarradaada oo dhammu waa wada xaqnimo.

¹⁷³La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.

¹⁷³Gacantaadu diyaar ha u ahaato inay i caawiso, Waayo, amarradaadaan doortay.

¹⁷⁴Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.

¹⁷⁴Rabbiyow, badbaadintaada, waan u xiisooday, Oo sharcigaaguna waa waxa iga farxiya.

¹⁷⁵La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!

¹⁷⁵Naftaydu ha iska noolaato, wayna ku ammaani doontaa, Oo xukummadaaduna ha i caawiyaan.Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.

¹⁷⁶Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.

¹⁷⁶Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.