¹Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!

¹Huwag kang mabalisa dahil sa mga manggagawa ng kasamaan, ni managhili ka man sa kanila na nagsisigawa ng kalikuan.

²For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.

²Sapagka't sila'y madaling puputuling gaya ng damo, at matutuyong gaya ng sariwang damo.

³Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!

³Tumiwala ka sa Panginoon, at gumawa ka ng mabuti; tumahan ka sa lupain, at gawin mong kumain sa kaniyang pagkatapat.

⁴Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.

⁴Magpakaligaya ka naman sa Panginoon; at bibigyan ka niya ng nasa ng iyong puso.

⁵Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;

⁵Ihabilin mo ang iyong lakad sa Panginoon; tumiwala ka rin naman sa kaniya, at kaniyang papangyayarihin.

⁶han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.

⁶At kaniyang palalabasing gaya ng liwanag ang iyong katuwiran, at ang iyong kahatulan ay gaya ng katanghaliang tapat.

⁷Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.

⁷Ikaw ay magpahinga sa Panginoon, at maghintay kang may pagtitiis sa kaniya: huwag kang mabalisa ng dahil sa kaniya na gumiginhawa sa kaniyang lakad, dahil sa lalake na nagpapangyari ng mga masamang katha.

⁸Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.

⁸Maglikat ka ng pagkagalit, at bayaan mo ang poot: huwag kang mabalisa, iya'y maghahatid lamang sa paggawa ng kasamaan.

⁹For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.

⁹Sapagka't ang mga manggagawa ng kasamaan ay mangahihiwalay: nguni't yaong nagsipaghintay sa Panginoon, ay mangagmamana sila ng lupain.

¹⁰Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.

¹⁰Sapagka't sangdali na lamang, at ang masama ay mawawala na: Oo, iyong uusisaing mainam ang kaniyang dako, at siya'y mawawala na.

¹¹Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.

¹¹Nguni't ang maamo ay magmamana ng lupain, at masasayahan sa kasaganaan ng kapayapaan.

¹²Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.

¹²Ang masama ay kumakatha laban sa ganap, at pinagngangalit sa kaniya ang kaniyang mga ngipin.

¹³Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.

¹³Tatawanan siya ng Panginoon: sapagka't kaniyang nakikita na ang kaniyang kaarawan ay dumarating.

¹⁴De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.

¹⁴Hinugot ng masama ang tabak, at inihanda ang kanilang busog: upang ilugmok ang dukha at mapagkailangan, upang patayin ang matuwid sa paglakad:

¹⁵Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.

¹⁵Ang kanilang tabak ay masasaksak sa kanilang sariling puso, at ang kanilang busog ay mababali.

¹⁶Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.

¹⁶Mainam ang kaunti na tinatangkilik ng matuwid, kay sa kasaganaan ng maraming masama.

¹⁷For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.

¹⁷Sapagka't ang mga bisig ng masasama ay mangababali: nguni't inaalalayan ng Panginoon ang matuwid.

¹⁸Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.

¹⁸Nalalaman ng Panginoon ang kaarawan ng sakdal: at ang kanilang mana ay magiging sa magpakailan man.

¹⁹De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.

¹⁹Hindi sila mangapapahiya sa panahon ng kasamaan: at sa mga kaarawan ng kagutom ay mangabubusog sila.

²⁰For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.

²⁰Nguni't ang masama ay mamamatay, at ang mga kaaway ng Panginoon ay magiging gaya ng taba ng mga kordero: sila'y mangapupugnaw: sa usok mangapupugnaw sila.

²¹Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.

²¹Ang masama ay humihiram, at hindi nagsasauli: nguni't ang matuwid ay nahahabag, at nagbibigay.

²²For de han* velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes. / {* Gud.}

²²Sapagka't ang mga gayong pinagpala ng Panginoon ay mangagmamana ng lupain; at silang sinumpa niya ay mahihiwalay.

²³Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.

²³Ang lakad ng tao ay itinatag ng Panginoon; at siya'y nasasayahan sa kaniyang lakad.

²⁴Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.

²⁴Bagaman siya'y mabuwal, hindi siya lubos na mapapahiga: Sapagka't inaalalayan siya ng Panginoon ng kaniyang kamay.

²⁵Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.

²⁵Ako'y naging bata, at ngayo'y matanda; gayon ma'y hindi ko nakita ang matuwid na pinabayaan, ni ang kaniyang lahi man ay nagpapalimos ng tinapay.

²⁶Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.

²⁶Lahat ng araw ay nahahabag, at nagpapahiram; at ang kaniyang lahi ay pinagpapala.

²⁷Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende* til evig tid. / {* SLM 37, 3.}

²⁷Ikaw ay humiwalay sa kasamaan, at gumawa ka ng mabuti; at manahan ka magpakailan man.

²⁸For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.

²⁸Sapagka't iniibig ng Panginoon ang kahatulan, at hindi pinababayaan ang kaniyang mga banal; sila'y iniingatan magpakailan man: nguni't ang lahi ng masama ay mahihiwalay.

²⁹De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.

²⁹Mamanahin ng matuwid ang lupain, at tatahan doon magpakailan man.

³⁰Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.

³⁰Ang bibig ng matuwid ay nangungusap ng karunungan, at ang kaniyang dila ay nagsasalita ng kahatulan.

³¹Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.

³¹Ang kautusan ng kaniyang Dios ay nasa kaniyang puso, walang madudulas sa kaniyang mga hakbang.

³²Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;

³²Inaabatan ng masama ang matuwid, at pinagsisikapang patayin niya siya.

³³Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.

³³Hindi siya iiwan ng Panginoon sa kaniyang kamay, ni parurusahan man siya pagka siya'y nahatulan.

³⁴Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.

³⁴Hintayin mo ang Panginoon, at ingatan mo ang kaniyang daan, at ibubunyi ka upang manahin mo ang lupain: pagka nahiwalay ang masama, iyong makikita.

³⁵Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;

³⁵Aking nakita ang masama sa malaking kapangyarihan, at lumalaganap na gaya ng sariwang punong kahoy sa kaniyang lupang tinubuan.

³⁶men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.

³⁶Nguni't may dumaan at, narito, wala na siya: Oo, hinanap ko siya, nguni't hindi siya masumpungan.

³⁷Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;

³⁷Tandaan mo ang sakdal na tao, at masdan mo ang matuwid: sapagka't may isang maligayang wakas sa taong may kapayapaan.

³⁸men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.

³⁸Tungkol sa mga mananalangsang, mangalilipol silang magkakasama: ang huling wakas ng masama ay mahihiwalay.

³⁹Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.

³⁹Nguni't ang kaligtasan ng matuwid ay sa Panginoon: siya'y ang kanilang kuta sa panahon ng kabagabagan.

⁴⁰Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.

⁴⁰At sila'y tinutulungan ng Panginoon, at sinasagip sila: sinasagip niya sila sa masama, at inililigtas sila. Sapagka't sila'y nagsipagkanlong sa kaniya.